بی‌نظیر بود.
درمورد کتاب‌ها و خواندن و لذت و تعلیم و تربیت.
(هرچند بنظرم به یک ویراستاری دیگه احتیاج داره کتاب)
          

            این کتاب  در حوزه تعلیم و تربیت معرفی شده و  نقدی بر نظام آموزش و پرورش به طور خاص در کشور فرانسه است ولی بیشتر محتوای کتاب در مورد کتاب و کتاب‌خوانی است.
از روش‌های غلطِ اجبار به خواندن کتاب بچه‌ها انتقاد کرده و راه‌های درستِ تشویق به خواندن را آورده و مثال زده.  
زبان طنز  کتاب بیشتر همان طنز خاص فرهنگ خودشان هست و با طنازی‌های فرهنگ ما خیلی فاصله دارد. 
نویسنده در چند جا به خواندن کتاب با صدای بلند برای دیگران و با دیگران و تأثیر آن در تشویق به کتابخوانی اشاره کرده.
در آخر هم ده فرمانی را که در دنیای کتاب برای خود قایل شده، آورده که برای هر کسی ملموس و کاربردی است. 
خواندن کتاب برای علاقه‌مندان و دغدغه‌مندان کتاب توصیه می‌شود. 
          

            شاید اگر این روزها ساعت‌های زیادی را کنار بچه‌ها در مدرسه نبودم، آنقدر این کتاب در عمق وجودم نمی‌نشست و با نوشته‌هایش ذوق نمیکردم. 
آن‌ها می‌خواهند به دور از درست و غلط‌هایی که ما ،بزرگترها، برایشان تعیین می‌کنیم بخوانند و فکر کنند و زندگی کنند. 
و دانیل پناک آ‌ن‌ها را فهمیده است. نه‌تنها بچه‌ها که ما انسان‌ها را. که کامل نیستیم و نخواهیم بود، هرچند در جست‌جوی آنیم. (الکی:)) )
حق داریم کتابی را نصفه رها کنیم، حق داریم  همه‌ی یک کتاب را نخوانیم، حق داریم با صدای بلند بخوانیم و ... . 
دانیل پناک مرزهای درست و غلط ذهن را رد می‌کند و یک دنیای لطیف از کتاب و‌خواندن نمایش می‌دهد. 
و ممنون از رعنا برای این هدیه‌ی عزیز🥹