بریده‌های کتاب زهرا هژبری:)

جزئیات برای من از هر چیزی مهم تر بودند و تداعی کننده گرما و شفافیت زندگی؛ کاکلی که به جای موهای بافته شده روی سر زنان باقی مانده بود.. یا راجع به اینکه پس از جنگ نمی توانستند به بازار بروند و ویترین های سرخ رنگ قصابی ها را نگاه کنند، حتی به پارچه سرخ رنگ هم نمی توانستند نگاه کنند « آه عزیز من چهل سال گذشته اما تو خونه من نمی تونی هیچ چیز سرخ رنگی پیدا کنی، من بعد جنگ از رنگ قرمز نفرت پیدا کردم»

ظریف ترین زنان هنگامی که زندگی و فرزندانشان در خطر باشد به ماده شیر مبدل می شوند و اراده نجات نژاد و قوم و سرزمین مادری یا دولت که حامی نژاد است در همه اعصار نیروی محرک بوده است و انسان ها را وادار به روبه رو شدن با سلاح های دشمن خود کرده است..

"دوستت دارم، بیشتر از زندگی، بیشتر از قلمروام، بیشتر از تاجم"

در سیاره ای که میلیون ها سال با شتاب‌به سوی فراموشی می رود ما در میان غم زاده شد ه ایم..