بریده‌های کتاب آئورا

آن عقربه‌های کوچک که ساعاتی طولانی را نشان می‌دهند که ابداع شده‌اند تا پوششی باشند بر گذار واقعی زمان که با شتابی چنان هولناک و بی‌اعتنا می‌گریزد که هیچ ساعتی نمی‌تواند آن را بسنجد.

آن‌ها می‌خواهند ما تنها باشیم، آقای مونترو. چون به ما می‌گویند انزوا‌ تنها راه رسیدن به قداست است. فراموش می‌کنند که وسوسه در انزوا قوی‌تر می‌شود.

ساعت را نگاه نمی‌کنی، این شی بی‌مصرف که به گونه‌ای ملال‌آور زمان را هماهنگ با بطالت انسانی می‌سنجد، آن عقربه‌های کوچک که ساعتی طولانی را نشان می‌دهند که ابداع شده‌اند تا پوششی باشند بر گذار واقعی زمان که با شتابی چنان هولناک و بی‌اعتنا می‌گریزد که هیچ ساعتی نمی‌تواند آن را بسنجد. یک زندگی، یک قرن، پنجاه سال. دیگر نمی‌توانی این سنجش‌های فریب‌کار را تصور کنی، نمی‌توانی این غبار بی‌حجم را در دست نگاه داری.

تو: واژه ای که از آن من است، آنگاه که شبح وار در همه ابعاد زمان و مکان، حتا فراتر از مرگ، حرکت می‌کند.

《کونسوئلو،حتی شیطان هم زمانی فرشته بوده.‌‌..》

آه، تا دنیا بمیرد چقدر طول می‌کشد؟

این خانه برای ما پر از خاطره است.مگر مرده ام را از اینجا بیرون‌ ببرند.

به ما می‌گویند انزوا تنها راه رسیدن به قداست است.فراموش می‌کنند که وسوسه در انزوا خیلی قوی تر میشود‌.

تمنا بندرگاه مبدأ و نیز مقصد نهایی این داستان است.

آن‌ها می‌خواهند ما تنها باشیم، آقای مونترو. چون به ما می‌گویند انزوا تنها راه رسیدن به قداست است. فراموش می‌کنند که وسوسه در انزوا خیلی قوی‌تر می‌شود.

آيا كتابى بى‌پدر، مجلدی یتیم در این دنیا وجود دارد؟ کتابی که زاده‌ی کتاب‌های دیگر نیست؟ ورقی از کتابی که شاخه‌ای از شجره‌ی پرشکوه تخیل ادبی آدمی نباشد؟ آیا خلاقیتی بدون سنت هست؟ و باز، آیا سنت بدون نو شدن، آفرینشی جدید، نو رستن قصه‌های دیرنده، دوام می‌یابد؟

دیگر به ساعت نگاه نمیکنی، این شئ بی مصرف که به‌گونه ای ملال‌ آور زمان را هماهنگ با بطالت انسانی می‌سنجد، آن عقربه های کوچک که ساعاتی طولانی را نشان می‌دهند که ابداع شده‌اند تا پوششی باشند بر گذر واقعی زمان که با شتابی چنان هولناک و بی اعتنا می‌گریزد که هیچ ساعتی نمی‌تواند آن را بسنجد.

پیش از آنکه به درون بروی آخرین نگاه را از فراز شانه به صف بلند اتوموبیل های مانده در جا می‌اندازی، که خرخر می‌کنند، بوق می‌زنند و دود مسموم بی‌تابی خود را می پراکنند. می‌کوشی تصویری از این دنیای بی‌اعتنای خارج برای خود نگه داری.