بریده‌های کتاب سفر به دور اتاقم سپینا 1404/2/8 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 90 بر این زمین غم‌زده دیگر نشانی از آسایش نیست. 0 1 𝓗𝓾𝓭𝓪 1403/10/5 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 14 0 11 روشنا 1403/10/24 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 25 آدمی همواره در پی آن است که بر لشکرها فرمان راند و بر دانشگاه‌ها ریاست کند و محبوب زیبارویان باشد. اگر به همه‌ی این‌ها دست یابد، آن‌گاه حسرت دشت‌ها و سکوت و آرامش را می‌خورد و در آرزوی آلونک شبانان می‌سوزد. امیدها و برنامه‌های دور و درازش پیوسته در برابر شوربختی‌های ریشه‌کرده در نهاد بشر نقش‌برآب می‌شود و نمی‌داند شادکامی را در کجا باید یافت. 1 37 روشنا 1403/11/12 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 60 2 8 روشنا 1403/11/12 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 49 0 5 پری‌ناز 1403/10/3 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 56 2 29 روشنا 1403/10/7 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 5 0 10 سپینا 1404/2/8 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 92 اگر تو دیوانگی‌های گاه به گاه و ناخواسته‌ام را بر من ببخشایی، از تمام خُرده‌گیران عالم نیز پروایی نخواهم داشت. 0 0 روشنا 1403/10/7 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 12 0 6 فاطمه رفعت 1403/6/5 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 106 طبیعت مهربان چه گنج سرشاری از لذایذ را نصیب آن آدمیانی ساخته که قلبشان از هنر لذت بردن آگاه است. 0 32 فاطمه عليزاده 1403/10/1 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 1 0 2 روشنا 1403/10/24 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 26 ببین که با چه وقاری در میان آدمیان گام برمی‌دارد. جمعیت از سر احترام می‌شکافد. باور کنید در میانشان هیچ‌کس پی نمی‌برد که این حیوان تنهای تنها است، بدون روح. انبوه مردمانی که او به میانشان قدم گذاشته است هرگز در بند این نیستند که آیا او روحی هم دارد یا نه، آیا او به چیزی می‌اندیشد یا نه. هزار زن پر از احساس از دل و جان دوستش می‌دارند، بی‌آن‌که به آن نکته پی ببرند. 0 9 Mahdi 1402/10/9 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 50 0 20 فاطمه عليزاده 1403/10/1 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 1 0 5 هانیه 1403/10/10 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 20 بزرگترین هنر انسان نابغه این است که حیوان وجود خویش را خوب تربیت کند، چنانکه او بتواند به تنهایی از عهده‌ی کار خود برآید. در کنار آن، اگر روح موفق شود خود را از بار این ملازم دردسر ساز رها کند، می‌تواند تا آسمان‌های برین بالا رود. 0 2 فاطمه چوپانی 1403/9/8 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 7 چه شکوهمند است طرحی نو درانداختن ویکباره گام نهادن در جهان دانشمندان،با اکتشاف نامه ای در دست،درست همچون ستاره ای دنباله دار که ناگهان در آسمان می درخشد! 0 16 سپینا 1404/2/8 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 68 انگار خود به قدر کفایت درد و رنج ندارم که این‌چنین به میل و رغبت در اندوه و آلام هزار و یک شخصیت خیالی نیز سهیم می‌شوم و رنج آنان را نیز چنان از بن جان حس می‌کنم که غم خویش را. 0 0
بریده‌های کتاب سفر به دور اتاقم سپینا 1404/2/8 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 90 بر این زمین غم‌زده دیگر نشانی از آسایش نیست. 0 1 𝓗𝓾𝓭𝓪 1403/10/5 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 14 0 11 روشنا 1403/10/24 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 25 آدمی همواره در پی آن است که بر لشکرها فرمان راند و بر دانشگاه‌ها ریاست کند و محبوب زیبارویان باشد. اگر به همه‌ی این‌ها دست یابد، آن‌گاه حسرت دشت‌ها و سکوت و آرامش را می‌خورد و در آرزوی آلونک شبانان می‌سوزد. امیدها و برنامه‌های دور و درازش پیوسته در برابر شوربختی‌های ریشه‌کرده در نهاد بشر نقش‌برآب می‌شود و نمی‌داند شادکامی را در کجا باید یافت. 1 37 روشنا 1403/11/12 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 60 2 8 روشنا 1403/11/12 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 49 0 5 پری‌ناز 1403/10/3 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 56 2 29 روشنا 1403/10/7 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 5 0 10 سپینا 1404/2/8 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 92 اگر تو دیوانگی‌های گاه به گاه و ناخواسته‌ام را بر من ببخشایی، از تمام خُرده‌گیران عالم نیز پروایی نخواهم داشت. 0 0 روشنا 1403/10/7 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 12 0 6 فاطمه رفعت 1403/6/5 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 106 طبیعت مهربان چه گنج سرشاری از لذایذ را نصیب آن آدمیانی ساخته که قلبشان از هنر لذت بردن آگاه است. 0 32 فاطمه عليزاده 1403/10/1 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 1 0 2 روشنا 1403/10/24 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 26 ببین که با چه وقاری در میان آدمیان گام برمی‌دارد. جمعیت از سر احترام می‌شکافد. باور کنید در میانشان هیچ‌کس پی نمی‌برد که این حیوان تنهای تنها است، بدون روح. انبوه مردمانی که او به میانشان قدم گذاشته است هرگز در بند این نیستند که آیا او روحی هم دارد یا نه، آیا او به چیزی می‌اندیشد یا نه. هزار زن پر از احساس از دل و جان دوستش می‌دارند، بی‌آن‌که به آن نکته پی ببرند. 0 9 Mahdi 1402/10/9 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 50 0 20 فاطمه عليزاده 1403/10/1 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 1 0 5 هانیه 1403/10/10 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 20 بزرگترین هنر انسان نابغه این است که حیوان وجود خویش را خوب تربیت کند، چنانکه او بتواند به تنهایی از عهده‌ی کار خود برآید. در کنار آن، اگر روح موفق شود خود را از بار این ملازم دردسر ساز رها کند، می‌تواند تا آسمان‌های برین بالا رود. 0 2 فاطمه چوپانی 1403/9/8 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 7 چه شکوهمند است طرحی نو درانداختن ویکباره گام نهادن در جهان دانشمندان،با اکتشاف نامه ای در دست،درست همچون ستاره ای دنباله دار که ناگهان در آسمان می درخشد! 0 16 سپینا 1404/2/8 سفر به دور اتاقم گزاویه دو مستر 3.2 27 صفحۀ 68 انگار خود به قدر کفایت درد و رنج ندارم که این‌چنین به میل و رغبت در اندوه و آلام هزار و یک شخصیت خیالی نیز سهیم می‌شوم و رنج آنان را نیز چنان از بن جان حس می‌کنم که غم خویش را. 0 0
