بریده‌ای از کتاب سفر به دور اتاقم اثر گزاویه دو مستر

آدمی همواره در پی آن است که بر لشکرها فرمان راند و بر دانشگاه‌ها ریاست کند و محبوب زیبارویان باشد. اگر به همه‌ی این‌ها دست یابد، آن‌گاه حسرت دشت‌ها و سکوت و آرامش را می‌خورد و در آرزوی آلونک شبانان می‌سوزد. امیدها و برنامه‌های دور و درازش پیوسته در برابر شوربختی‌های ریشه‌کرده در نهاد بشر نقش‌برآب می‌شود و نمی‌داند شادکامی را در کجا باید یافت.