بریده‌ کتاب‌های آنا کارنینا

اگر خوبی نتیجه سببی باشد دیگر خوبی نیست. اگر حاصلی و پاداشی در پی داشته باشد باز خوبی نیست. بنابراین خوبی از زنجیر علت و معلول بیرون است.

در لحظه‌ای از ابدیت، در میان ماده‌ای بی‌نهایت، در نقطه‌ای از فضای بیکران، حباب کوچکی پدید می‌آید و لحظه‌ای می‌پاید و بعد می‌ترکد . من همین حبابم.

آدم باید، نه برای خودش، بلکه برای خدا زندگی کند. ولی کدام خدا؟ برای خدا! بی‌معنی‌تر از این حرف نمی‌شود زد. گفته بود: آدم نباید برای خود زندگی کند، یعنی نباید برای چیزی زندگی کنیم که می‌فهمیم و دلمان به آن مایل است، بلکه باید برای چیزی زندگی کنیم که قابل فهم نیست، برای خدایی که هیچ‌کس نمی‌تواند بفهمد و تعریفش کند.

جایی که عشق تمام شد، نفرت شروع می شود ...