بریده‌های کتاب خورشید رو به غروب

فاسد بودن، تنها راه بقاست. "نائوجی"

چیزهای واقعی در معرض انحطاط‌اند.

اراذلی مثل او به این راحتی نمی‌میرند. آن‌هایی می‌میرند که آدم‌های خوب و باشخصیت و نازنینی هستند!

وقتی تظاهر می‌کردم که آدم باهوشی هستم، مردم شروع کردند به شایعه‌پراکنی درمورد اینکه من آدم باهوشی هستم. وقتی مثل یک آدم بی‌کاروبی‌عار رفتار می‌کردم، شایعه‌ها حول محور بی‌عاری من می‌گشت. وقتی وانمود کردم که در نوشتن عاجزم، مردم می‌گفتند که در نوشتن عاجزم. وقتی مثل دروغ‌گوها رفتار می‌کردم، دروغ‌گو خطابم می‌کردند. وقتی مثل یک آدم پولدار رفتار می‌کردم، شروع می‌کردند به شایعه‌پراکنی درمورد اینکه من آدم پولداری هستم. وقتی وانمود می‌کردم آدم بی‌تفاوتی هستم، مرا جزو آدم‌های بی‌تفاوت طبقه‌بندی می‌کردند... اما وقتی ناخودآگاه از درد ناله می‌کردم چون واقعا درد داشتم، شروع می‌کردند به شایعه‌پراکنی درمورد اینکه دارم تمارض می‌کنم.

فکر میکنی وقتی یک مرد می‌فهمد که تا عمر دارد، طعم خوشبختی و افتخار را نمی‌چشد، چه حسی دارد؟ "اوئه‌هارا"

من باید زنده بمانم و برای برآوردن خواسته هایم با جهان دست و پنجه نرم کنم.

آیا کسی هست که تباه نشده باشد؟

همان‌طور که آدم حق زندگی دارد، حق مردن نیز باید داشته باشد.

انهایی که میل به زندگی دارند،هر سدی هم که سر راهشان باشد همواره زمینه بقایشان را هموار میکند.

"من هم هیچ درکی از جهان ندارم. اصلا فکر هم نکنم کسی داشته باشه. همه بچه می‌مونن، هرچقدر هم که زمان بگذره. از هیچ چیز درکی نخواهیم داشت. "

آدم های پست عمر دراز تری دارند ، خوب ها زود می میرند .

ما حالا هم مرده ایم تا به شکل دیگری به زندگی باز گردیم.

ویرانی غم انگیز جانکاه و زیباست.... خیال نابود کردن و از نو ساختن، ساختنی این بار سرآمد بار های پیش. شاید هم وقتی کسی نابود شود، دیگر از نو ساختنی برایش پیش نیاید....

«میگن اون هایی که گل های تابستونی دوست دارن تو تابستون هم میمیرن.»

خیلی خنده‌دار است. تنها چیزی که از تجربیات جنگ برایم مانده همین یک جفت کتانی است.

تنها از یک چیز می شود مطمئن بود: آدمی برای بقا باید ادا در بیاورد.

خودم هم دوست دارم روزی فاسد شوم. انگار راه دیگری برای ادامه‌ی زندگی پیش رویم نیست.

وقتی ادای خنگ هارا درمی‌آوردم،شایعه خنگی ام بر سر زبان ها بود.ادای دروغگو هارا که درمیاوردم دروغگو میخواندنم.وقتی مثل پولدارها رفتار کردم انگ پولداری بهم چسپاندن.وقتی بی‌قید و سهل انگار رفتار میکردم جز سهل‌انگاران به حساب میاوردنم.اما وقتی ندانسته از دردی که به راستی داشتم نالیدم،چو انداختند که دارد ادا درمیاورد و ساختگی است.

انسانیت؟ بچه شده اید؟ انسانیت یعنی کوبیدنِ رفقا برای رفاه حال شخصی. درجه ای از قتل است. دیگر چه فرقی میکند، فقط حکم مرگ در آن نیست. خودمان را گول نزنیم.