بریده‌های کتاب آفتاب گردان های کور

آدم چطور می‌تواند اشتباه زنده بودن را جبران کند؟ مرده‌های زیادی دیده‌ام، اما نفهمیده‌ام چطور می‌توان مرد.

قلب اگر توان اندیشیدن داشت، از تپیدن باز می‌ایستاد.

زندگی سروان آلگریا در میان احساسات گنگ،تنهایی‌های خصمانه و وحشت‌های وقت و بی‌وقت گم شد.

قلب اگر توان اندیشیدن داشت، از تپیدن باز می‌ایستاد.

درست نیست که مرگ انقدر زود سر برسد،وقتی خود زندگی هنوز فرصت آغاز شدن نیافته.

ترس همچون آوایی خاموش تمام صدا ها را تحلیل می برد ، زیرا بخش تاریک چیز ها فقط در سکوت می توانند آشکار شوند.

قلب اگر توان اندیشیدن داشت، از تپیدن باز می ایستاد

سکوت یک فضاست... غاری است که می‌توانیم در آن پناه بگیریم، اما قرار نیست از خطر حفظمان کند. سکوت پایان نمی‌یابد، شکسته می‌شود. خصلت اصلی‌اش شکنندگی است و پرده‌ی ظریف اطرافش شفاف. همه می‌توانند آن طرفش را ببینند.

درمانده‌ای هستم که درمانده بوده،هست و خواهد بود.