موراکامی خوانی مثل نوشیدن چای تازه دم است. نیاز است با خواندنش به خودمان بیاندیشیم. کمی سکوت کنیم . از سرعت زندگی بکاهیم.
      

        خواندن این کتاب مثل گیر کردن در یک کابوس طولانیست. گاهی از خواب می‌پری ولی دو مرتبه در چنگالش گرفتار می‌شوی.
      

        آفرین به ذوق ادبی آقای قاضی👍🏻
      

        خواندن این کتاب جرات زیادی می‌خواهد، بس که سیاه و چرک است. بسیار تکان دهنده است و تلخی‌اش از ذهن پاک نمی‌شود.
      

        ناداستان بود. نباید توقع داستان داشت. ارزش یک بار خواندن را دارد. 👍🏻
      

        عالی بود👌🏻.
      

        درست است که داستان کمی دیر قلابش به دهان ماهی ذهن خواننده گیر می‌کند اما جزو کتاب‌های خوب است و پایانش دلنشین.
      

        آماده بودم که با پایان داستان طولانی ایگنیشس گریه کنم اما جان کندی تول واقعا هنرمندانه لبخند به لبم آورد. ایستاده باید تشویقش کنم.
      

        عالی بود. یکی از شیرین‌ترین داستان‌های تاریخی. شنیدن کتاب صوتی این رمان با صدای خود نویسنده لذتش را دو چندان کرد.😍
      

        موضوع کتاب بسیار قابل تامل بود اما پرداخت به موضوع آنطور که باید انجام نشده بود. شاید هم برگردان از ژاپنی به فارسی کار سختی است و مفاهیم بطور شایسته منتقل نشده بود. انیمه این رمان بسیار تاثیرگذارتر و تکان دهنده تر بود. به هر حال خواندنش را پیشنهاد می کنم.
      

        عالی بود. خیلی خندیدم. به قول خود نویسنده"حقیقت محض!!!!" بود.
      

        این کتاب قلب مرا تکان داد. بیشتر جملاتی که نیکلاس می‌گفت تاثیر گذار بود. شخصیت نگار برایم یک مقداری غیر قابل باور بود. و در کل نثر نویسنده روان و دلنشین بود. اما جمله‌ای که مدام روی مغزم راه می‌رفت این بود:
- برق را خاموش/روشن کردم.(چرا لامپ یا چراغ نه؟)
      

        اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری کتابیست که دقیقا مانند اسمش در‌ فضایی سرد و مه‌آلود روایت می‌شود. مثل نورهایی که در یک شب برفی به چشم می‌خورد گاهگاهی وارد داستان‌هایی می‌شویم اما از آنجا که مسافریم زود از آن عبور می‌کنیم. اگر دنبال یک داستان منسجم با خط داستانی مشخص باشیم این کتاب برایمان مناسب نیست. در واقع در این کتاب هنر نویسندگی کالوینو  بیشتر به چشم می‌آید و خود عمل خواندن است که از آن لذت می‌بریم.
      

        جهت انگیزه گرفتن و خود تکانی برای هر زنی که از خودش ناامید شده کتاب خوبیست. اگر فکر می‌کنی تنها تو هستی که روزهای سختی را پشت سر می‌گذاری پیشنهاد می‌کنم این کتاب خوشخوان را ورق بزن. گرچه به تمام حرف‌هایش معتقد نیستم.
      

        این رمان به قلم مرضیه نفری در ۲۳۶ صفحه و توسط انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده‌است. با نگاهی به عنوان داستان می‌توان تا حدودی حدس زد که داستان درباره پسریست که از والدینش تبعیت نکرده است. زمان و مکان داستان کاملا مشخص است و قصه در شهر ورامین و در زمان اعتراضات به رژیم پهلوی شکل‌ گرفته است. شخصیت اصلی یعنی سالار پس از سال‌ها دوری از خانه وقتی برمی‌گردد با بی‌مهری همسرش آذر مواجه می‌شود و پس از آن تصمیم می‌گیرد زندگی جدیدی برای خودش بسازد و فرزندانش را نزد خود بیاورد. دست بر قضا در درگیری‌های پل باقرآباد با پسرش روبرو می‌شود که زخمی شده و در بین گندمزار افتاده است. از اینجا داستان سالار آغاز می‌شود و طی چند هفته تحولاتی در او و زندگی‌اش رخ می‌دهد. 
این داستان از زاویه دید دانای کل روایت شده و تصاویر و شخصیت پردازی دقیق و ظریفی دارد. شاید بنظر برسد داستان یک ماجرای آیینی و مذهبی را روایت می‌کند اما این داستان حول محور مسائل خانواده و مسائل عشقی و البته اعتقادات و سیاست هم می‌چرخد. 
قلم مرضیه نفری مثل رودخانه‌ایست که به بهانه پایی به آب زدن شروع به خواندنش می‌کنی و بعد می‌بینی که تا کمر در رودخانه فرو رفته‌ای. نثر روان و لحن متفاوت هر شخصیت از نقاط قوت این داستان به شمار می‌رود.