مدتها بود کتاب جدیدی نخونده بودم و بالاخره با این کتاب از ریدینگ اسلامپی دراومدم.به جرعت میتونم بگم منو جذب خودش کرد درحدی که تو یه روز تمومش کردم و بله قاتل تقریبا غیر قابل پیش بینی بود.در کل خوشم اومد و جلد دوم رو شروع کردم و باید ببینم از جلد دو و سه هم به اندازه جلد یک خوشم میاد یا نه
      

        متوسط رو به بالا،من بیشتر برای خوندن قسمت هایی که به رن مربوط میشد مشتاق بودم چون سمت اون اتفاقات جالب تری میوفتاد.درکل با شخصیت رز زیاد حال نمیکردم مخصوصا تیکه کلامی که میگفت این سرزمین مال منه یا یه همچین چیزی،بهم احساس یه شخصیت مغرورو میداد که یکم کلیشه ای بود.جلد دوم این کتاب رو ترجمه ماشینی خوندم که اگه حوصله شو دارین توصیه میکنم وایسین ترجمه چاپی بیاد بعد بگیرین بخونین چون با ترجمه ماشینی نصف چیزا رو نمیشه فهمید .داستان موضوع جدیدی نداشت به نظرم کتاب های فانتزی بهتری هم هست در کل یه کتاب سطح متوسط بود.
      

        به ظاهر کتاب ساده ایه،سریع تمومش میکنی و حتی جملات هم ساده ست ولی کلی حرف توش هست.(صد البته که هنوز کتابی به پای شازده کوچولو نمیرسه)خودم به شخصه به شدت از این نوع کتاب خوشم اومد و هرکسی رو هم دیدم  یا بهش کتابو قرض دادم واقعا خیلی خوشش اومده،انگار نوعی نیروی جاذبه توش هست.انیمیشنش رو هم پیشنهاد میکنم
      

        ادری هپبورن به معنای واقعی کلمه،بازیگر و شخص موردعلاقه منه.خیلی از همسن و سالای من حتی آدری هپیورنو نمیشناسن ولی من با تمام وجود تمام فیلمایی که بازی کرده بود و دیدم حتی وقتی دوبله اونقدر قدیمی بود که به زور شنیده میشد.متاسفانه فرصت خوندن این کتاب برام پیش نیومده ولی میخوام هرچه زودتر کتاب رو بگیرم و بخونم
      

        خوب بود ولی به خوبی جلد اول نبود.جلد اول بیشتر معمایی بود و یه جورایی ترس رو تو دل آدم مینداخت ولی جلد دوم اینطور نبود
      

        به شدت  منتظر جلد سومم  جای حساسی تموم شد
      

        این کتاب رو اوایل بیشتر از چیزی که فکر میکردم کشش دادم هرچند از همون اول جالب و جذاب بود و ولی هرچی جلوتر میرفت جذابتر هم میشد که باعث شد زودتر تمومش کنم.
در کل جزو کتابای مورد علاقم بود و خوشم اومد.
      

        پرسید:«بخاطر تو گذاشت رفت؟»
چند دقیقه خوب فکر کردم.
گفتم:«بخاطر من نموند.»

      

        کتاب فهمش یکم برام سنگین بود ولی بعدا فهمیدم برای بقیه هم تقریبا همین طور بوده.با اینکه باید دو سه باری بخونی تا بفهمی منظور داستان چیه،ولی بازهم کتاب طوریه که ناخواسته میتونی دوستش داشته باشی.متن کتاب طوریه که انگار منظور های زیادی پشتش هست.ولی من پایان خوبش رو دوست داشتم.
      

        خیلی قشنگ بود حتی با وجود اینکه نتونستم با شخصیت جود خیلی خوب ارتباط بگیرم‌ ولی میخوام هرچی زودتر جلد بعدی رو شروع کنم
      

        در کل کتاب قشنگی بود این کناب جلدهای دیگه ای هم داره و اونطور که خلاصه هاشونو خوندم جالب به نظر میومدن مخصوصا جلد آخر ولی متاسفانه ترجمه نشده تو ایران
      

        من دایره‌المعارفی هستم با کلی صفحهٔ خالی.‌..



      

        کتاب خیلی قشنگی بود.
داستان پسری که ته کلاس،ردیف آخر و روی آخرین صندلی مینشست و فرصت تغییر رو پیدا کرد.
      

        شازده کوچولو پرسید: غم انگیزتر از اینکه بیای و کسی خوشحال نشه چیه؟
روباه گفت: بری و کسی متوجه نشه!
      

        تلخی ها،شادی ها و فداکاری های یک خانواده...