خواندن کتاب ، لابه لای امتحانات ترم اول و بین کتاب های درحال خوانش یک استراحت بود .
یک نمایشنامه شیرین و دلچسب که خواندنش لذت بخش است و شیرین .
و البته به قول خان عمو : به همراه یک حسن ختام برای خانواده نیک اختر .
خواندن کتاب را بین مشغله های زندگی ،‌ مانند نوشیدن یک چای در عصر ، به شما توصیه می کنم .
      

        نمایشنامه اسم یک داستان نمادین و به مقداری هجو راجع به شوخیست .
امسال برایم میسر شد که تئاتر پپرونی برای دیکتاتور رو ببینم . 
البته که این تماشا صرفا جهت همراهی دوستان اتفاق افتاد . 
نمایش پپرونی برای دیکتاتور ، با اقتباسی از روی این نمایشنامه نوشته شده که شباهت بیش از اندازه دیالوگ ها ( داستان در اقتباس باید مشابه باشه ، تاکید می کنم ، دیالوگ ها) بسیار به چشم می خورد . به شخصه تئاتر رو معمولی دیدم و برای گذراندن وقت ، اما نمایشنامه ، ارزش خواندن وقت گذاشتن را داشت ( حداقل برای منی که این دومین نمایشنامه ام است ) و ترجمه خانم حائری نیز نیاز به تعریف ندارد .
      

        کتاب روایت تحولی است که کتاب در انسان های سردرگم ایجاد می کند . حالا می تواند این خصوصیت در اخلاقیات باشد یا در بروز احساسات (  البته این هم از اخلاقیات نشأت می‌گیرد) 
اما از داستان دوم به بعد ، نویسنده انگار خلاقیتش ته کشیده و در واقع دستش برای مخاطب رو شده و دیگر جذابیت زیادی برای مخاطب ندارد .
اما در کل ارزش وقت گذاشتن و یکبار خواندن را دارد .
      

        این کتاب شامل داستان های کوتاهی است که معمولا حول محور زن خانه‌ دار و زندگی سخت یک زن می پردازد .
خواندن کتاب را توصیه می کنم 
      

        به این علت که به دو سری اجرای توافق نامه از کوروش سلیمانی نرسیدم ، کتاب رو خریدم تا ببینم چه نمایشنامه ای است که آنقدر ازش تعریف می شود .
نمایشنامه یک داستان نمادین از دنیای حقیقی و جامعه سیاسی کنونی است با شخصیت پردازی های قابل تامل .
با اینکه کتاب رو به پایان نرسوندم و هنوز حدود ۲۰ صفحه مانده ، اما نتوانستم به اشتیاقم جهت توصیه خواندن این نمایشنامه بگذرم .
      

        زمانی مدید پس از پایان کتاب ، در تدارک این بودم که برای این کتاب یادداشتی درخور بنویسم.
اما هرچه بیشتر می اندیشیدم کمتر به نتیجه می رسیدم .
در نهایت مصمم شدم تا امروز که درحال و هوای اربعین حسینی هم هم هستیم ، یادداشتی راجع به این کتاب بنویسم .
کتاب ، گوشه به گوشه عطر خوش حرم امام رضا علیه السلام را می داد .
کتاب روایت انسان های سردرگم است که با حضور در حرم امام رضا (ع)  متحول شده اند و گویی امید زندگی یافته اند .
گاها ، اکثرا هنگام ورود به حرم امام رضا ، احساس سبکی از هرگونه استرس را داریم.
این کتاب نیز مرا برد به آن فضا.
سوا از هر دیدگاه و نظری ، هیچکس نمی تواند منکر مهمان نوازی امام رضا و حس خوب زائران مقبره اش شد .
خواندن این کتاب ، فقط و فقط آرامش است 
آرامش روح ......
      

        لحظاتی که با این کتاب گذشت بی نظیر بود .
از سبک های رئال و واقع گرا لذت می برم و الی بنجامین هم در نوشتن تبحر خاصی دارد .
یک کتاب نوجوان پسند دوست داشتنی .
      

        تنها چیزی که قادر به گفتنش هستم اینه که این کتاب برای خوب کردن حال شما نوشته شده .
من چیزی نمی‌گم ، خود بخوانید و لذت ببرید ......
      

        کتاب منفعل‌ بود و از یک جایی به بعد منفعل بودنش باعث آزار می شد .
و اصلا مناسب نوجوان زیر ۱۲ سال مخصوصا کودکان نبود واقعا .
توصیه نمی کنم
      

        نتونستم با کتاب ارتباط برقرار کنم و حتی یا وجودی که جلد اول رو خوندم ، به نظرم نویسنده برخی نکات بیش حد بزرگ نمایی و شرح می داد که در اکثر موارد موجب آزرده خاطری مخاطب می شد .
تصمیم گرفتم فعلا از خواندنش صرف نظر کنم تا شاید بعد ها ......
      

        هیچ وقت با یک کتاب ، انقدر نخندیده بودم و در  عین حال اشک نریخته بودم .
امیدوارم جلد های بعدی هم با همین قدرت باشند .
این کتاب را به همه دوستداران قصه های مجید توصیه می کنم .....
      

        چون اول مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسف است رو خوندم از بریت ماری بدم می اومد 
برای همین نتونستم با کتاب ارتباط برقرار کنم و حتی خیلی وقت است با پشت گوش انداختن کتاب به خود می گویم : بعداً میخونم .
اما اخیرا سری به کتابخانه ام و خواندن دوباره کتاب از جایی که خوانده بودم ، کنجکاو شدم تا داستان بریت و آن شهر واقعا بی همه چیز را ادامه بدم .
      

        دوست داشتن این کتاب کاملا سلیقه ای است اما من لذت بردم از روایت دردناک کودکی که شاهد طلاق پدرومادرش بود ........
      

        یک زمانی دوست نداشتم رمان بد بخونم چون نمی خواستم نسبت به کتابخوانی نظرم عوض بشه ، اما هرچه پیش رفتم فهمیدم تنها با خواندن رمان های بد ارزش رمان های خوب را می توان فهمید .
شاید این ارزشمند ترین درسی که از این کتاب گرفتم همین بود .
یک اثر فاجعه که هیچ حرفی برای گفتن و هیچ مسئله ای برای مطرح کردن نداره .
طی دو دوره تلاش کردم بخوانمش تا نخوانده وارد کتابخانه ام نشود . 
چه اشتباهی کردم .
اصلا توصیه نمی کنم .
بعد از خواندن حدود سه یا چهار فصل به بی مضمونی اثر پی خواهید برد .
نسخه حوصله سربر و بسیار بی مضمون مردم مشوش فردریک بکمن 
تنها برای پی بردن به ارزش کتاب خوب باید این اثر خواند .......
      

        به عنوان پسری از دهه نود وقتی با پدرم این دفتر خاطرات را ورق می زدم عطر کودکی پدرم را استشمام می کردم .
ذوق درون چشم های پدرم با دیدن عکس های کتاب ، حک شده است درون مغزم .
اگر می خواهید سفر کنید به کودکی یا حتی دورتر ، کافیست کتاب را ورق بزنید و لذت ببرید .......