هرکاری بکنم ، نمی تونم آذرباد رو دوست نداشته باشم . شخصیت آذر با تمام ایستادگی اش ، اهدافش و افراد پیرامونش در قلب من جا گرفتند و بعید می دونم به این زودی ها از یادم بروند . اونقدر که از تلخی کتاب گفتند ، ترسیدم . ولی آذرباد در تاریکی به دنبال نور می گرده و این قابل تقدیره ، همین موضوع از تلخی موضوع مهاجرت کم می‌کنه ، چون ایستادن میل به زندگی است و میل به زندگی امید و امید دلیل زندگی ......
درکل ، آذرباد و شخصیت های این رمان ، یک گوشه از ذهن شما ، تا مدت ها به زندگی ادامه خواهند داد .
      

        سجاد افشاریان ، روح تاریک ترین عقاید انسان را در نوشته هایش به کار برده و از همین رو ، اثر خود را به یک مونولوگ منسجم و خیره کننده تبدیل می کند .
در کمال تأسف ، به اجرای بک تو بلک نرسیدم و بسیار خوشحالم که در این نمایشگاه موفق شدم نمایشنامه را تهیه کرده و بخوانم ‌.
با هر دیالوگ علی ، من نیز به تاریکی سلول انفرادی سفر می کردم و خستگی صدای علی را حس می کردم و از رفاقت حیدر ، متحیر می شدم .
درخشان بود .
      

        خواندن کتاب ، لابه لای امتحانات ترم اول و بین کتاب های درحال خوانش یک استراحت بود .
یک نمایشنامه شیرین و دلچسب که خواندنش لذت بخش است و شیرین .
و البته به قول خان عمو : به همراه یک حسن ختام برای خانواده نیک اختر .
خواندن کتاب را بین مشغله های زندگی ،‌ مانند نوشیدن یک چای در عصر ، به شما توصیه می کنم .
      

        نمایشنامه اسم یک داستان نمادین و به مقداری هجو راجع به شوخیست .
امسال برایم میسر شد که تئاتر پپرونی برای دیکتاتور رو ببینم . 
البته که این تماشا صرفا جهت همراهی دوستان اتفاق افتاد . 
نمایش پپرونی برای دیکتاتور ، با اقتباسی از روی این نمایشنامه نوشته شده که شباهت بیش از اندازه دیالوگ ها ( داستان در اقتباس باید مشابه باشه ، تاکید می کنم ، دیالوگ ها) بسیار به چشم می خورد . به شخصه تئاتر رو معمولی دیدم و برای گذراندن وقت ، اما نمایشنامه ، ارزش خواندن وقت گذاشتن را داشت ( حداقل برای منی که این دومین نمایشنامه ام است ) و ترجمه خانم حائری نیز نیاز به تعریف ندارد .
      

        کتاب روایت تحولی است که کتاب در انسان های سردرگم ایجاد می کند . حالا می تواند این خصوصیت در اخلاقیات باشد یا در بروز احساسات (  البته این هم از اخلاقیات نشأت می‌گیرد) 
اما از داستان دوم به بعد ، نویسنده انگار خلاقیتش ته کشیده و در واقع دستش برای مخاطب رو شده و دیگر جذابیت زیادی برای مخاطب ندارد .
اما در کل ارزش وقت گذاشتن و یکبار خواندن را دارد .
      

        این کتاب شامل داستان های کوتاهی است که معمولا حول محور زن خانه‌ دار و زندگی سخت یک زن می پردازد .
خواندن کتاب را توصیه می کنم 
      

        به این علت که به دو سری اجرای توافق نامه از کوروش سلیمانی نرسیدم ، کتاب رو خریدم تا ببینم چه نمایشنامه ای است که آنقدر ازش تعریف می شود .
نمایشنامه یک داستان نمادین از دنیای حقیقی و جامعه سیاسی کنونی است با شخصیت پردازی های قابل تامل .
با اینکه کتاب رو به پایان نرسوندم و هنوز حدود ۲۰ صفحه مانده ، اما نتوانستم به اشتیاقم جهت توصیه خواندن این نمایشنامه بگذرم .
      

        زمانی مدید پس از پایان کتاب ، در تدارک این بودم که برای این کتاب یادداشتی درخور بنویسم.
اما هرچه بیشتر می اندیشیدم کمتر به نتیجه می رسیدم .
در نهایت مصمم شدم تا امروز که درحال و هوای اربعین حسینی هم هم هستیم ، یادداشتی راجع به این کتاب بنویسم .
کتاب ، گوشه به گوشه عطر خوش حرم امام رضا علیه السلام را می داد .
کتاب روایت انسان های سردرگم است که با حضور در حرم امام رضا (ع)  متحول شده اند و گویی امید زندگی یافته اند .
گاها ، اکثرا هنگام ورود به حرم امام رضا ، احساس سبکی از هرگونه استرس را داریم.
این کتاب نیز مرا برد به آن فضا.
سوا از هر دیدگاه و نظری ، هیچکس نمی تواند منکر مهمان نوازی امام رضا و حس خوب زائران مقبره اش شد .
خواندن این کتاب ، فقط و فقط آرامش است 
آرامش روح ......
      

        لحظاتی که با این کتاب گذشت بی نظیر بود .
از سبک های رئال و واقع گرا لذت می برم و الی بنجامین هم در نوشتن تبحر خاصی دارد .
یک کتاب نوجوان پسند دوست داشتنی .
      

        تنها چیزی که قادر به گفتنش هستم اینه که این کتاب برای خوب کردن حال شما نوشته شده .
من چیزی نمی‌گم ، خود بخوانید و لذت ببرید ......
      

        کتاب منفعل‌ بود و از یک جایی به بعد منفعل بودنش باعث آزار می شد .
و اصلا مناسب نوجوان زیر ۱۲ سال مخصوصا کودکان نبود واقعا .
توصیه نمی کنم
      

        نتونستم با کتاب ارتباط برقرار کنم و حتی یا وجودی که جلد اول رو خوندم ، به نظرم نویسنده برخی نکات بیش حد بزرگ نمایی و شرح می داد که در اکثر موارد موجب آزرده خاطری مخاطب می شد .
تصمیم گرفتم فعلا از خواندنش صرف نظر کنم تا شاید بعد ها ......
      

        هیچ وقت با یک کتاب ، انقدر نخندیده بودم و در  عین حال اشک نریخته بودم .
امیدوارم جلد های بعدی هم با همین قدرت باشند .
این کتاب را به همه دوستداران قصه های مجید توصیه می کنم .....
      

        چون اول مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسف است رو خوندم از بریت ماری بدم می اومد 
برای همین نتونستم با کتاب ارتباط برقرار کنم و حتی خیلی وقت است با پشت گوش انداختن کتاب به خود می گویم : بعداً میخونم .
اما اخیرا سری به کتابخانه ام و خواندن دوباره کتاب از جایی که خوانده بودم ، کنجکاو شدم تا داستان بریت و آن شهر واقعا بی همه چیز را ادامه بدم .
      

        دوست داشتن این کتاب کاملا سلیقه ای است اما من لذت بردم از روایت دردناک کودکی که شاهد طلاق پدرومادرش بود ........