جنس سایه، فطرت است و نورون است و ژنتیک است و روان یا هر چیز دیگر و در آن حس ها وجود دارد و نه افعال در صورتی که کتاب در مورد رفتار صحبت میکند و به غلط به مخاطب میگوید رفتار بد و غلط را بپذیرد و آ« را دوست بدارد و از آن استفاده کند. در صورتی که رفتار حوزه ای از حواشی آدم است، که بر اساس آن قضاوت میشویم و به زندان میروم و مجازات و جریمه میشویم و یا بالعکس تمجید می شویم و تشویق و مدال میگیریم و برجسته میگردیم! حال چگونه ممکن است هر دوی این حوزه را دوست داشت و از هر دوی آن برخوردار بود و رشد کرد و حال خوب داشت؟
پنهان شدن پشت مطلبی علمی در حوزه روان انسان و بیان عوامانه و غلط تجربیات راست و دروغ خود در حوزه ی رفتار بدون راستی آزمایی و ارجاع دهی علمی که منجر به غلط انداختن مخاطب نا آگاه با بیان حرفای خنده دار مانند "حرفهای خدا در کتاب فلانی" یا "در بیرون جهانی وجود ندارد و جهان درون ماست" و از این دست حرفای نازل و بی مایه و بی سر و ته، اثر دبی فورد را تبدیل به کتابی بی ارزش و گمراه کننده (در زمینه ی درمان مشکلات روانی) کرده است.
خدا لعنت کند مبلغین اینگونه اثر ها را.
راستی کتاب به شدت ملال آور است و اینقدر تکرار مطالب در آن گل درشت است که بعید میدانم مخاطب حس و حال تمام کردن کتاب را داشته باشد.
      

        نمیدانم این در هم آمیزی چه جذابیتی برای برخی دارد؟! 
چرا باید مطالب فردی سرخ پوست که به مسیحیت تغییر مذهب داده و عرفان سرخ پوستی و مسیحیت را با گزاره های روانشناسی قاطی کرده و ملغمه ای بی سر و ته ارائه کرده برای انسان غرب آسیایی مسلمان با عقبه ی زرتشتی جالب باشد!!!!!؟
چرا باید انسان یافته ها و ارثیه دانایی خانوادگی اش را دور بریزد و مطالب بی سر و ته میگل را با برچسب حتما درست برگیرد و اجرا کند؟
به دستور عقل و روایت عیسی علیه السلام که میفرماید انسان مبعوث نمی شود مگر آنکه دوباره متولد شود، علم و دانش و عقاید پدران و گذشتگان هیچ مجوزی برای قطعیت ندارد و باید آنها را دوباره اندیشید و خود انتخاب کرد.
اما چرا من باید حرف کسی را که میگوید نجواهای درون سرم همان خداست را قبول کنم؟ پر واضح است که هیتلر هم به نداهای سرش عمل کرد و صدام هم و هیچگاه راه خود را غلط نمی دانستند.
کتاب بی مایه و زرد پر رنگ و ضد توحید و تعقلی است و سه گزاره ی واضح و درست روانشناسی و یک اصل اساسی یعنی تلاش را به عنوان راهکار رهایی از مشکلات و زندگی در بهشت معرفی میکند که این هر چهار قطعا درست و راه گشاست و مطالب بیهوده و بی سر و ته لابه لای این تیترها پر از ابهام و تضاد است و برای هر کس مفید باشد (که نیست) برای انسان مسلمان غرب آسیا نیست.
کاش کتاب لغو مجوز شود و بیهوده وقت و ذهن عزیزان کم مطالعه و کم دقتمان را اشغال و تلف نکند.
      

        کتابی طنز ولی نه چندان، در نقد تاریخ آمریکا و تسلط و روایتهای کلیسا... کتابیست خلاف آنچه در مقدمه آمده و برای خواننده ی ایرانی چندان خنده دار نیست ولی روایت مرد فوق لیسانس و تنل و چاقیست که با مادرش و با درآمد حاصل از مستمری بگیری روزگار میگذراند و دونکیشوت وار فکر میکند و صبح را شام میکند و در هیچ کاری پاگیر نمیشود. در کل کتابی نیست که خواندنش را توصیه کنم
      

        کتاب اگر انقدر مطول نبود کتاب ارزشمندی میشد اما دویست صفحه ی بیهوده ی پایانی و شکستهای رئال در ماجراهای کتاب باعث دلزدگی کتاب میشد. در کل بخش خاطرات پدر جسپر بسیار شیرین بود و طنز پر کششی داشت. خیلی از دوستان با خواندن 100 صفحه از کتاب آن را رها کرده بودند. در کل در ژانر عامه پسند طبقه بندی میشود
      

        مریز آبروی سرازیر ما را 
به ما باز ده نان و انجیر ما را
خدایا اگر دست بند تجمل
 نمی بست دست کمانگیر ما را 
کسی تا قیامت نمیکرد پیدا
از آن گوشه ی کهکشان تیر ما را
ولی خسته بودیم و یاران هم دل
به نانی گرفتند شمشیر ما را
.
.
.
طلا را که مس کرد؟! دیگر ندانم
چه خاصیتی بود اکسیر ما را

****

این بی نظیر دوست داشتنی 
این شاهنامه ای خواندنی
      

        در این رمان عملا نویسنده به جنگ خدا و رسول میرود و موجود مبهمی به اسم کائنات را مسلط بر خدا معرفی و تثبیت میکند. در هر صورت این بندی خدا مواجه با آثاری اینچنین بی پایه و مشوش را توصیه نمکنم. ذهن انسان مسئول رساندن او به سعادت است و درگیر کردنش در سوالات و شبهات پیاپی را به هیچ وجه موثر در سعادت او نمیدانم. این مطلب را در بالا دانستن اسلام و اعتقادات خود نسبت به سایرین نمیدانم و این مطلب را برای تمام متدنین به ادیان گوناگون وارد میداند. چه اینکه خدا در قرآن مجیدش تمام رهروان به سوی خودش را در صورت عمل کردن به درستها و پرهیز از نا درستهای مکتب خودشان موفق و رستگار میداند. این مطلبی که عرض کردم در سوره آل عمران آیه 199 منعکس و مکتوب و محفوظ است که: "و بی‌گمان از میان اهل کتاب کسانی هستند که به خدا - و بدانچه سوی شما نازل شده و به آنچه سوی خودشان فرود آمده - ایمان می‌آورند، در حالی که برای خدا خاشعند، و با آیات خدا (چیزی را به) بهایی ناچیز نمی‌خرند. ایشانند که نزد پروردگارشان پاداش خود را خواهند داشت. همواره، خدا زودشمار است."
      

        عملا بازنویسی داستان مرد بغدادیست که دست مایه بخشی از اشعار مولوی نیز بوده است و اتفاقا محصول موفقیست و میتوان این کتاب را پر مخاطب ترین کتاب کوئلیو در ایران دانست. بی گمان این داستان (در مثنوی) که رنج را عاملی برای یاد خدا میداند و اشاره به گوهر دین دارد و پرداختن به پوسته (عبادات) را عامل غفلت زدایی و رسیدن به گنج پرستش و یکی شدن با خدا میداند را در انسان کامل بلا اثر مینمایاند و این در حالیست که در انسان کامل مانند پیامبر شدت عبادت چنان است که اعتراض برخی از همسران ایشان را به دنبال داشت و ایشان همسرانشان را مخیر میکنند بین بودن با ایشان با همین پرداخت به عبادات یا جدا شدن و طلاق. در هر حال زجر و سختی عبادات در دید خدا مقصد است و در دید ایشان مقدمه و این تفاوت و رواج این تفاوت در بین عامه و خاصه ی مردم موجب بد بینی ایشان به خدا و راه سعادت وحی شده بر انباست. کلا دوری و نخواندن از اینگونه نویسندگان (نویسندگانی که در زیست بوم اعتقادی و فرهنگی ما قلم نمی زنند) را توصیه میکنم
      

        متن منسجم و خوبی است و باز هم در دنیای مسیحیت و جادویی آمریکای لاتین و مذهبهای من درآوردی کنار ادیان!! دنیای این کتاب که مشغول وارد کردن زن در عالم روحانیت مسیحی است ربطی به ذهن و دل انسان ایرانی ندارد. انسانی که موحد است و دغدغه ی دوگانگی و سه گانگی و رهبانیت و مشکلات کلیسا را ندارد و در اسلام او، خدا در آیه 253 آل عمران به مادر مریم میگوید مرد مثل زن نیست (در برتر خواندن زن). توصیه من نخواندن آثاری اینچنین است و به روزش میشود کارهای شافاک که مشغول نقد هیبریدی (در قالب رمان و نه به صورت مقالات و مطالعات و مقابلات) عالم اسلام و تصوف است.
      

        این لاتی خواندنی. این بنی هندل دوست داشتنی. این قیدار خواستنی
      

        نیم دانگ پیونگ یانگ جالب است و تصویر یک زندگی به سبک "نمایش ترومن" یک کفر آباد. یک نمرود و فرعون کده. یک جامعه ی سرد و ترسیده و تحقیر شده و در خود فرومانده. خوبیش آن است که بعد از خواندن این کتاب میفهمیم که مقایسه ی ما با این کره، خالی از وجه است و تصویر پایان کتاب و هولی که از بابت جا ماندن از هواپیما و در خلع بین دو پرواز در مخاطب ایجاد میکند و نمایش راه حل برون رفت از تحریم در آن کوچک کوتاه مدت بسیار بر دلهره آور بود و بر دل نشست.
      

        این تلنگر دوست داشتنی
      

        کتابیست طنز پیرامون انسانهای عوضی! اولین نقد به ترجمه کتاب ترجمه ی غلط ass hole  به بیشعور است در صورتی که این واژه به مردانی اطلاق میشود که به عوض زنان رابطه برقرار میکنند و و برای همین کتاب باید عوضی معنا میشد تا بهتر درک شود. پر واضح است که عوضی بودن صفتی انسانیست و بی شعور صفت نبات و حیوان و جماد است. از این بخش و ناموجود بودن نویسنده که بگذریم، کتبی عالیست در محاسبه ی نفس و هشیاری نسبت به اطرافیان. در آخر طنز است و پر کشش و پر لذت. بماند که تکرار کلمه ی بی شعور مخصوصا در ابتدای کتاب کمی اذیت کننده است و ملالت بار
      

        بهترین کتاب برای این زمان (حوادث پس از فوت مرحوم امینی) روایت مردمی مست و عصبانی و نفهم است که مغزشان گروگان گرفته شده. آنقدر که رزمنده ای همولایتی و مثبت و هم دل را با تهمت تبدیل به جاسوس کرده و او را ساعتها شکنجه میکنند و زنده زنده میسوزانند و بخشی از جنازه اش را می خورند.