کاش هیچوقت نمیخوندمش.
قشنگ میشد حس کرد که اطلس و لیلی هنوز تو پونزده و هیجده سالگیشون موندن و لیلی رایل رو فقط برای سرپوش گذاشتن روی احساساتش انتخاب کرد.
ساده بگم شخصیتا خیلی وقتا خام و نپخته بودن
تو جلد اول داستان سریع پیش میرفت و تو جلد دوم کند 
درسته هدف کالین برای نوشتن این داستان و درک میکنم اما کالین برای همه‌ی شخصیتاش ارزش یکسان قائل نبود و این رعایت نکردن تعادل خسته کنندش میکرد.
و موضوع اخر اینکه درگیر کردن یه بچه دوازده ساله مثل تئو به مسئله همجنسگرایی فقط جنبه تبلیغاتی داشت.

      

        داستان خوبی بود.
من  از  شخصیت دوست محسن و رضا خوشم اومد
ولی داستان خیلی سریع پیش رفت و این نبود احساس غم برای مرگ پدر و ازدواج سریع مادر و فرهاد و اینا باعث میشد پیکره داستان آسیب ببینه
      

        جالب بود.
وقتی دو تا کتاب نون و القلم و مدیر مدرسه کنار همن نمیتون تصور کنم که نویسنده هر دو کتاب یکیه!
      

        ایده اصلی داستان خیلی زیبا بود 
اما از گذشته به نظرم بیشتر باید صحبت میشد چون جاهاییش واقعا برام مبهم موند..
      

        احساس میکنم اینو باید بگم ولی خب روند داستان برای من خیلی سریع بود طوری که یک روزه تمومش کردم!
داستان خیلی سریع پیشرفت و انگار هول هولکی بود و نویسنده فقط با توصیفات زیادش کرده بود!
از اینم بگذریم پایانش برام جالب و غم انگیز بود
و اگه یجورایی نگاه کنیم گوشه‌ای از تقصیرا گردن لیلی هم بود چون از یه جایی بهبعد رایل و چسبوند به شخصیت پدرش و البته که تقصیر اطلس هم بود...
رک و راست بخوام بگم لیلی فقط برای گل فروشیش و خوندن خاطراتش خودش و به تلاش وا میداشت.
 خلاصه که آره...
      

        پیچیدگی های داستان و به چالش کشیدن ذهن و استدلال های قوی نقاط قوتیه که این کتاب و زیبا کرده
پیشنهاد میکنم بخونید)
      

        واقعا عالی بود:)
نمیدونم جلد دومش چاپ شده یا نه
ولی مشتاقم بخونمش
      

        میتونم بگم این کتاب سبک خودمونی داشت و همین باعث میشد آدم رو با خودش همراه کنه
به راحتی میشه حس کرد که چقدر شبهات نفاق انگیز و دیگر شبهات ذهن افراد رو درگیر کرده بوده
این کتاب تونست رو لبم لبخند بیاره، اشکم رو دربیاره و احساساتم و بیدار کنه:)

      

        راستش کتاب یه حالت گزارشی داشت
اما میتونم بگم قشنگ بود
اینکه اتفاقات میدان جنگ و با دقت تعریف کرده بود خوب بود:)

      

        اوم خوب چی بگم
جالب بود!
توصیفات و به رخ کشیدن حال افراد عالی بود
راحت میتونم بگم این کتاب من و شیدای خودش کرد:)

      

        عالی بودددد
واقعا 
توصیفاتش یخورده طولانی بود ولی همین جذبم کرد
      

        باورم نمیشه ولی انقدر برام جالب بود که یکسره نشستم سرش و سه روزه تمومش کردم
      

        به نظرم مسومد کتاب جالبی نباشه اما هنراهی با محسن داستان ثابت کرد اشتباه فکر میکنم
      

        به نطرم این کتاب خیلی جذاب بود.
نه از نظر نگارشی و ظاهری
وقتی میخوندیش ناخودآگاه جذبش میشدی و میخواستی بفهمی هر کدوم از افراد داخل کتاب چه زندگی دارن:)