یادداشت فاط📚مه مرا⌛دی

        کاش هیچوقت نمیخوندمش.
قشنگ میشد حس کرد که اطلس و لیلی هنوز تو پونزده و هیجده سالگیشون موندن و لیلی رایل رو فقط برای سرپوش گذاشتن روی احساساتش انتخاب کرد.
ساده بگم شخصیتا خیلی وقتا خام و نپخته بودن
تو جلد اول داستان سریع پیش میرفت و تو جلد دوم کند 
درسته هدف کالین برای نوشتن این داستان و درک میکنم اما کالین برای همه‌ی شخصیتاش ارزش یکسان قائل نبود و این رعایت نکردن تعادل خسته کنندش میکرد.
و موضوع اخر اینکه درگیر کردن یه بچه دوازده ساله مثل تئو به مسئله همجنسگرایی فقط جنبه تبلیغاتی داشت.