شاهزاده خوشبخت، داستان نمادین جالبی برای نمایش ایثار است. من این داستان را (البته نسخه‌ی دیگرش را) در کودکی (۹ سالگی) خواندم و خیلی دوست داشتم. اون زمان من رو به فکر فرو برد و برایم داستان عمیقی بود که هنرمندانه به تصویر کشیده شده.

به نظرم برای سنین نوجوان تا بزرگسال علاقمند به داستان‌های کلاسیک و نمادین، مناسب است.
      

        عالی بود. متنی روان و خودمانی، با ته مایه طنز در بعضی بخش‌ها، که مخاطب نوجوان تا بزرگسال را پای داستان‌های کوتاه از خاطرات نویسنده می‌نشاند. خاطرات بانوی ایرانی و مسلمانی که برای تحصیل به فرانسه سفر کرده و چالش‌های زندگی دانشجویی خود را به‌عنوان نماینده فرهنگی و سیاسی! ایران در آن محیط، در خاطرات کوتاه، به تصویر کشیده.
به نظرم کتاب برای سنین بالای ۱۴ سال مناسب بود.
پ.ن:
حین مطالعه، با خودم فکر می‌کردم که چقدر خوبه که آدم‌ به اندازه‌ی کافی درباره‌ی دین، ملّیّت و دنیای خودش اطلاعات داشته باشد که بتواند جواب پرسش‌های دیگران را بدهد. مخصوصا مسلمانی که قرار است به کشوری نامسلمان سفر کند. 
      

        مجموعه داستان‌هایی غم انگیز که زشتی جنگ و ارزش انسانیت را در یک قاب به تصویر می‌کشند. داستان‌هایی انتقادی درباره جنگ، و وضعیت تاسف‌بار ژاپن، و در مواردی انتقاد به حکومت و قوانین و فرهنگ مردم ژاپن. قلم نویسنده و سیر داستان‌ها، در مجموع قابل تحسین است.

هرچند داستان‌ها روان و کوتاهند، ولی به دلیل اندوه زیاد اکثر صحنه‌های توصیف شده، خیلی برای سنین نوجوان توصیه نمی‌کنم. 
گاهی غمی بزرگ روی قلب آدم می‌نشانند. و بعضی صحنه‌ها هم برای درک شدن، نیاز به آمادگی و تجربیات بیشتری در زندگی دارند.

شاید برای سن ۱۸ سال به بالا مناسب‌تر باشد. 
      

        کتابی که از نظر من ارزش خواندن داشت. سیر زندگی  عاشقانه و مبارزات شهید چمران، در قالب فیلمنامه، به خوبی به تصویر کشیده شده. قلم نویسنده روان و توصیف‌ها به نظرم کافی بودند. آشنایی با جو حاکم بر لبنانِ آن زمان هم برای من جالب بود.
از همه بیشتر، تحت تأثیر شجاعت و از خودگذشتگی شهید چمران، در راه مبارزاتش قرار گرفتم. و برایم چند وجهی بودن شخصیت ایشان جالب بود.(علم و ایثار و شجاعت و احساسات عمیق و توانایی رهبری و... همه در وجود یک انسان).
 البته که ایشان از شهدای بزرگ کشور ما هستند.
      

        کتاب خوبی بود
از زندگی شهیدی که انسانی خوب بود
از زبان  خانواده و دوستان خوب او

برای آشنایی با سبک زندگی شهدا و افراد بزرگ، این دست کتاب‌ها واقعا مفیدند.

باشد که بتوانیم ادامه دهنده این انسان‌های بزرگ باشیم.
      

        جملات مناجات‌ها جالب و  اکثرا خودمونیه.
طرح جلد و طراحی صفحات، چشم‌نواز و خلاقانه‌است.
ولی به نظرم این که توی هر صفحه فقط یک جمله نوشته شده، باعث اسراف زیادی در کاغذ شده.(در نسخه چاپی. نمی‌دونم نسخه الکترونیکی هم داره یا نه.) حیفه به‌خدا. برای هر ورق کاغذ درخت قطع میشه، آب و رنگ و مواد شیمیایی استفاده میشه و باعث آسیب به محیط زیست میشه.
حالا که محتوا، خوب و ارزشمنده، چرا با اسراف همراه بشه؟
البته، برای هدیه چیز جالبیه. من هم این کتاب رو هدیه گرفتم.
اما خب، میشه گفت از نظر ظاهر، کتاب لوکس و اَدایی حساب میشه... امیدوارم این سبک صفحه‌آرایی زیاد رواج پیدا نکنه. 
      

        کتاب خوبیه. پر از خاطرات کوتاه و شنیدنی که از قول اطرافیان شهید رضایی نژاد در کتاب جمع‌آوری شده. از خانواده و دوستان تا همکاران. البته اسامی هیچ کدام در نقل قول‌ها نیامده. شاید بهتر بود اسامی بعضی کنار نسبتشان با شهید ذکر می‌شد. 
موضوع دیگه، سفید بودن نیمی از صفحه (حد اقل در نسخه‌ای که دست من هست) بود. که باعث اسراف و هدر رفت کاغذ میشه.
شاید اگه ابعاد کتاب رو کوچک می.کردند یا تعداد صفحات رو  کمتر، بهتر بود.
اینجوری هم به محیط زیست کمک می‌شد هم قیمت کتاب مناسب‌تر از آب در می‌آمد.
      

        در کل هم خوب بود. ولی بعضی غزل‌ها بهتر بودند.
      

        بعضی جاها تا حدودی ترسناکه‌ها... ولی به همون اندازه آموزنده است.
به هر حال اگر تحمل خواندن مطالب ترسناک را ندارید بهتره احتیاط کنید.

کتابی درباره تجربه‌گرهای زندگی فرا مادی تا پای مرگ. شبیه تجربه‌هایی که احتمالا توی برنامه تلویزیونی زندگی پس از زندگی دیده و شنیده باشید.
      

        کتاب خوبیه. مطالب آموزنده‌ای داره.  من یه نسخه چاپی قدیمی ازش دارم که متعلق به پدرم بوده.
موضوع اصلی (که از سخنرانی‌ها و مصاحبه‌ها جمع آوری شده) تلاش زیاد و خودباوری و باور به توان ملی ست.
چیزهایی که شاید در زندگی  خیلی از ما رنگ باخته باشه. مخصوصا توی این دنیای پر از رسانه و تکنولوژی که هم آدما رو تنبل می‌کنه هم اعتماد به نفس رو از خیلیا می‌گیره.
      

        کتابیه که هرچی جلوتر می‌ره جذاب‌تر میشه.
به نظرم محدودیت سنی داره... (+۱۸ )
 صفحات اول خیلی به دلم نمی‌نشست و موضوعش برام جذابیتی نداشت. حتی به نظر یه جورایی کلیشه‌ای میومد. اما از اواسط کتاب و شروع نامه‌ها کم کم جالب شد. قلم نویسنده هم روانه.  صفحات آخر کتاب اشکم رو در آورد. داستان، آموزنده است. و روند رشد و تغییر شخصیت آدم‌ها هم خیلی خوب  پرداخته شده.
      

        کتابی عالی با قلمی روان از استاد شجاعی. با وجود اینکه بخش آخر تا حدودی برای من ناملموس بود. اما پای خیلی از صفحات این کتاب اشک ریختم.
نویسنده سعی کرده سیر زندگی و بخشی از کرامات و اخلاق حضرت عباس(علیه السلام) رو از  دید شخصیت‌های گوناگون روایت کند.
      

        قلم و توصیف‌های آقای ابراهیمی در همه آثارشون عالیه. این کتاب هم مثل بقیه آثارشون قلمی روان و در عین حال از نظر ادبی غنی و زیبا داره.موضوعی متفاوت همراه با توصیفات خوبی از محیط زندگی ملاصدرا و جو حاکم بر جامعه و دربار. سیر داستان، و مخصوصا قسمتی که به مناظرات ملا با علمای درباری پرداخته شده بود برای من جالب و دلنشین و آموزنده بود. در کل این کتاب از کتب مورد علاقه‌ام هست. 
      

        داستان هفت پیکر، در واقع زندگی‌نامه‌ی بهرام گور، شاهزاده ایرانیه که در یمن بزرگ میشه و بعد از مرگ شاه برای تصاحب حکومت به ایران بر می‌گرده. به نظرم این کتاب حتی از لیلی و مجنون و خسرو و شیرین هم آموزنده‌تر هست و چه از نظر ادبی و چه محتوا، از بهترین شاهکارهای جناب نظامی هست. مقدمه کتاب، و پند و اندرزهای نظامی برای فرزندش خیلی جالب و مفیده.
نوع مواجهه بهرام گور با مخالفینش و نوع حکومت‌داریش در زمان فراوانی و قحطی هم در عین آموزنده بودن بسیار جذابه. جوری که با خودم می‌گفتم کاش همه سیاستمداران یه واحد هفت پیکر پاس می‌کردن.

به طور خاص در این چاپ به کوشش خانم دانش، در ابتدا شما خلاصه‌ای از ماجرای کتاب رو با نثری روان می‌خونید و بعد وارد روایت اصلی به زبان شعر می‌شید. برای افرادی که شاید بعضی کلمات و عبارات رو به درستی متوجه نشن و در فهم داستان دچار کژفهمی بشن خیلی خوبه.
راستی، بهتره روی قسمت چند همسری جناب بهرام گور چشم بپوشید... بالاخره پادشاه بوده... پادشاهان قدیم هم که...
خلاصه تنها بخش بدآموزی دارش همینه😅
      

        وقتی ۱۱ سالم بود این کتاب رو به عنوان هدیه تولد بهم هدیه دادن. اون زمان تقریبا تا نیمه‌ی کتاب رو خواندم، اما روند داستان و دومینوی اتفاقاتی که انگار تمومی نداشت برام خسته کننده بود. برای همین با وجود قطر کم، کتاب رو تموم نکردم و رفت گوشه کتابخانه‌ام تا دوران دبیرستان و فکر کنم حوالی ۱۷ سالگی دوباره تصمیم به خواندنش گرفتم. این‌بار همون دومینوی اتفاقات برام جذاب بود و نشستم پای کتاب. خیلی زود کتاب تموم شد و واقعا هم برام آموزنده و عمیق بود. 
خلاصه که اگر سنتون کمه یا کم حوصله‌اید شاید اولش براتون خسته کننده باشه. اما به نظرم کتابیه که هر کسی باید حد اقل یک بار در عمرش اونو بخونه. البته در زمان و شرایط مناسب :)