یادداشت fatemeh

        وقتی ۱۱ سالم بود این کتاب رو به عنوان هدیه تولد بهم هدیه دادن. اون زمان تقریبا تا نیمه‌ی کتاب رو خواندم، اما روند داستان و دومینوی اتفاقاتی که انگار تمومی نداشت برام خسته کننده بود. برای همین با وجود قطر کم، کتاب رو تموم نکردم و رفت گوشه کتابخانه‌ام تا دوران دبیرستان و فکر کنم حوالی ۱۷ سالگی دوباره تصمیم به خواندنش گرفتم. این‌بار همون دومینوی اتفاقات برام جذاب بود و نشستم پای کتاب. خیلی زود کتاب تموم شد و واقعا هم برام آموزنده و عمیق بود. 
خلاصه که اگر سنتون کمه یا کم حوصله‌اید شاید اولش براتون خسته کننده باشه. اما به نظرم کتابیه که هر کسی باید حد اقل یک بار در عمرش اونو بخونه. البته در زمان و شرایط مناسب :)