«جنگ در هر دوره‌ای و در هر کجای دنیا اتفاق خوبی نبوده و نیست. » 
این کتاب از زبان سربازی نوشته شده که مجبور به جنگیدن برای کشورش بوده و مصداق بارز این جمله است. 
هرچند این کتاب به نوعی خاطره این سرباز از روزهای حضورش در جنگ است اما در هر بخش احساسات خواننده را با خود همراه می‌کند. اتفاقاتی مثل مرگ عزیزان و دوستان، کمبود غذا، کمبود لباس و چکمه، بیماری، دوری از خانواده و...
یکی از مهمترین بخش‌های کتاب جایی بود که توضیح می‌داد نوجوانان کم سن و سال از مدرسه به جنگ اعزام  می‌شدند. نوجوانانی که در مدرسه با هم در کلاس درس می‌خواندند و حالا در سنگر در کنار هم بودند. نوجوانانی که حتی لباس‌های سربازان جنگی به تنشان اندازه نبود.
در بخش دیگری از کتاب، بیان شد که گروه جدیدی از نوجوانان به جنگ اعزام شدند و موقع بمب شیمیایی به دلیل اینکه نحوه استفاده از ماسک را نمی‌دانستند، ریه هاشان در اثر مواد شیمیایی سوخت و فوت شدند. 
در بخش دیگری از کتاب، بغض کردم وقتی نویسنده برای مرخصی به خانه برگشت اما لباس‌هایش در خانه برایش کوچک شده بود و حین مدتی که در جنگ بود، رشد کرده بود. 
و.....


      

        یه کتاب امنیتی فوق العاده که اسرائیل را از زبان یک اسرائیلی روایت می‌کند. 
در طول کتاب در حین بیان ماجرا، از مصاحبه‌ها و صحبت‌های سران اسرائیلی از زمان تاسیس تا حال حاضر استفاده شده و نحوه تشکیل موساد و یگان‌های مختلف ارتش اسرائیل را بیان می‌کند. 
در انتهای هر بخش تصاویری از اسامی ذکر شده در آن بخش قرار داده شده که به ارتباط بیشتر مخاطب با موضوع کمک کند.
در بخش‌های مختلف کتاب به ترورهای صورت گرفته اسرائیل علیه نیروهای آلمانی و اعراب اشاره شده که تامل برانگیزند. 
      

        یکی از بهترین کتاب های نوجوانی بود که خوندم و حین کتاب به نکاتی برخوردم که خیلی جالب بود. 
      

        کتابی واقعی، متفاوت و عجیب

آدم‌کش شاعر، ناداستان تکان‌دهنده‌‌ای درباره‌ی چارلز اشمیت معروف به اسمیت و ملقب به «فلوت‌زن توسان» است که قاتلی زنجیره‌ای‌ بود و برای دختران نوجوان شعرهای عاشقانه می‌نوشت!

      

        چند داستان خوب و کوتاه  ایتالیایی
همین 😊 
      

        داستان واقعی ورود یه گروه از فرقه بهائیت به یه خانواده کاملا مذهبی روایت میشه و در طول کتاب هم نحوه دستگیری اون ها شرح داده میشه.
واقعا فوق‌العاده و غیر قابل باور بود. 
      

        کتاب خیلی خوبی بود.
من این رو صوتی با صدای گلاره عباسی گوش دادم و فوق العاده بود.
بعضی بخش هاش خیلی برام هیجان آور و جالب میشد.

به نظرم پایان بندی خوبی نداشت و من منتظر پایان بهتری بودم اما در طول کتاب ازش لذت بردم. 
      

        داستانی در حال و هوای اصفهان بود.
متن روان و خوبی داشت.
در طول کتاب هم به مواردی جزئی اشاره کرده بود که جالب و قابل توجه بود. 
      

        هر چند که این کتاب به زیبایی سمفونی مردگان نبود، اما واقعا یکی از شاهکارهای ادبیات ایران هستش و قدرت نویسندگی عباس معروفی رو خیلی عالی نشون میده. 
      

        این کتاب متفاوت از کتاب های دیگر نادر ابراهیمی و به دور از لحن و قلم او بود.
البته در بعضی از بخش های این کتاب، قلم واقعی نادر ابراهیمی احساس می‌شد اما کلیت کتاب به دور از احساسات او و صرفا بیان ماجرای شغل هایی بود که او برای کسب روزی امتحان کرده بود.

      

        کتاب کوتاهی بود که داستان پسربچه ای رو روایت می‌کرد که به دلیل بیماری روانی مادرش اذیت و آزار میشد. مادرش در عدم حضور پدر و دیگران بچه رو مورد شکنجه های زیادی قرار می‌داد.
در طول کتاب به مواردی اشاره شده بود که واقعا باورنکردنی بود و گاهی چندش آور هم می‌شد.
اما در کل چون به موضوعی جدید اشاره کرده بود و داستان هم واقعی بود، برام جالب بود. 
      

        یه سفرنامه خوب بود.
همین 
      

        این کتاب یک داستان بلند یا «نوولا» است که در آثار ایرانی به این نوع نگارش «هزاردستان» گفته میشه و در واقع درنگی است بین رمان و داستان کوتاه. 
در این کتاب روایت یک خانواده چهار نفره از زبان پسر کوچک خانواده در شمال ایران و در همسایگی دریا روایت میشه. در طول کتاب به خوبی به جزئیات پرداخته میشه و این نکته من رو واقعا به وجد آورد. شروع و پایان‌بندی عالی داشت و همچنین نوع روایت در دو سال مختلف به خوبی انجام شده بود. 
چندین مورد از این کتاب توجهم رو جلب کرد:
1) داستان بدیع و نگاه جدید نویسنده
2)شروع و پایان دقیق و درست
3) توجه به نکات ریز مثل نارنجی بودن پنجره ها و نارنجی شدن انگشت از روغن غذا 
یا پیراهن پدر که مادر از آن به عنوان لته استفاده میکنه: «تیشرت یقه دار کرم که روی سینه اش دو تا خط پهن سرمه ای داشت که از وسط شان یک خط نازک سیاه رد شده بود.» 
4) برقرار کردن ارتباط بین اتفاقات مثل برگشتن پدر از چین و برگشتن از قبر به خاطر سیل ( جسد که از خاک بیرون آمده)
      

        چندین داستان از  فناوری و ادم فضایی ها و پیشرفت علم داشت.
کتاب خوبی بود ولی از اونجایی که من از این ژانر خوشم نمیاد، خیلی استقبال نکردم. 
      

        من از کتاب های دیگه این نویسنده خیلی بیشتر لذت بردم و حس میکنم خلاقیت نویسنده در اون کتاب ها مثل «بهترین بودن»  یا «شهر کج» بیشتر بود.

در این کتاب هم به تلاش اشاره شده بود و اینکه از کار های خیلی جزئی و دم دستی مثل مشق دیگران رو نوشتن تا کار های دور از ذهن مثل نگهداری از حیوانات برای به هدف رسیدنش استفاده می‌کرد جالب بود.

استفاده از اصطلاحات هم نکته مثبت این کتاب بود که غیر مستقیم به ضرب المثل ها و عبارت های رایج اشاره می‌کرد و به خوبی هم توضیح میداد مثل اینکه پدرش از صبح تا شب برای پول در آوردن می دود یا اینکه مادرش گفت اگه میخواهید کسی را سیر کنی به او ماهی گرفتن یاد بده. 

اما حس میکنم نکته منفی این کتاب غیر ایرانی بودن تصاویر باشه مثلا استفاده از سازها. زمانی که اتاقش رو به نوازنده ها اجاره داده بود از سازهای غیر ایرانی مثل گیتار و ویولون استفاده شده بود یا لباس مامور هایی که موقع مسابقه دو از محل مسابقه بیرون میبرنش، من رو به یاد پلیس ها و مامورهای آمریکایی انداخت.