دنبال داستان حضور لهستانی‌ها در ایران بودم که این کتاب را پیدا کردم. داستان نوجوان که با لحنی ماجراجویانه اتفاقات را تعریف میکرد، اما برخلاف انتظار، واقعیت‌های تاریخی کمی در کتاب وجود داشت. 
        

          یه کتاب خیلی خوب و قشنگ رو می‌خونی و میای که درموردش بنویسی، و بعد می‌بینی که حتی توی گودریدز وجود هم نداره بنده‌ی خدا! (سکانس بعد: کتاب وجود داشته ولی من پیداش نکرده‌م و خیلی خوشحال رفته‌م برای خودم اضافه‌ش کرده‌م:/) 
خیلی کتاب قشنگی بود، واقعا از خوندنش لذت بردم. 
داستان درمورد مهاجرای لهستانی‌ایه که روسیه وارد ایران می‌کنه و هم زندگی اون بندگان خدا رو حسابی شلم شوربا می‌کنه و هم زندگی مردم بدبخت ایران رو. البته شلم شوربا یه کم دست پایین گرفتن اوضاعه... مریضی، قحطی، غارت، خلاصه هزار جور بدبختی دیگه.
دوست داشتم بخش‌های بیشتری رو از دید و زبان سوفیا بشنوم، اما همین هم واقعا خوب بود. 
پایانش رو هم دوست داشتم، مناسب بود. 
فقط انگلیسی حرف زدناشون یه کوچولو بعضی‌ جاها ایراد داشت که اون هم قابل اغماضه، مخصوصا که فکر می‌کنم درمورد سوفیا و حمید از قصد این‌طور نوشته شده بود.
یه بخشی بود اول کتاب، که فوق‌العاده ناز بود و من از شدت دوست‌داشتنی بودن اون بخش اصلا بغضم گرفت. 
لهستانیا رو حوالی انزلی از کشتی پیاده می‌کنن و اونا هم خسته و کوفته میان تو ساحل و هرکی یه گوشه‌ای می‌افته و یه عده هم خوشحال از نبود سرمای سیبری، می‌رن شنا بکنن. یه عده بچه تو ساحل هستن که دارن به لهستانیا نگاه می‌کنن. یهو شروع می‌کنن به پرت کردن یه چیزایی به سمت لهستانیا. اینا هم می‌ترسن و می‌گن که پناه بگیرید، دارن بهمون سنگ پرت می‌کنن! اما وقتی دقت می‌کنن، می‌بینن چیزایی که به سمتشون پرت می‌شه گردوئه، انجیره، نون و پنیره...
        

          کتاب متوسط و خوبی بود مختصر از اوضاع لهستانی ها بعد از اشغال کشورشون توسط روس ها و انگلیسی ها توضیح میده در کل قشنگ بود🙂
        

          کتاب را مجبور به خواندن بودم! شاید اگر اجبار نبود لذت بیشتری می‌بردم از خواندنش. انتقال حس، توسط نویسنده با کلمات، به درستی انجام شده. شخصیت پردازی بد نیست ولی خیلی دیر و گنگ از نسبت اشخاص با هم یا با داستان می‌شود مطلع شد. من دلم می‌خواست کمی اطلاعات تاریخی هم برای منِ مخاطب در کتاب با هنرمندی و ظرافت گنجانده می‌شد که نیازی به سرچ و جستجوی بیشتر نمی‌بود.
        

          یه کتاب نوجوانه که به دوران جنگ جهانی و حضور لهستانی ها در ایران میپردازه.
در ابتدای کتاب شرح داده شده که لهستانی ها توسط آلمان و روسیه برای کار اجباری به سیبری فرستاده شدن و بعد تصمیم بر این شد که اونا رو از اونجا به یه کشور بی طرف بفرستن...
و این کشور بی‌طرف ایران بود که مردمش با گرسنگی و قحطی دسته و پنجه نرم می‌کردند. حالا باید میزبان لهستانی های مریض و گرسنه هم می‌شدند.
در این کتاب سوفیا، دختری لهستانیه که همراه لهستانی های دیگه از سیری به شمال ایران و بندرانزلی اومده و قراره که با چند نفر از اهالی این شهر به تهران بره
در طول کتاب به قحطی، شرایط حضور لهستانی ها در ایران و بیماری های مختلف اونا اشاره میکنه و اطلاعاتی رو ارائه میده که برای نوجوان لازمه
البته در طول کتاب ضعف هایی از لحاظ روایت هم وجود داشته که قابل چشم پوشی هست.
در کل به نظر من نویسنده موضوع خوبی رو انتخاب کرده اما با عجله در نوع روایت و عدم دقت به ریزه کاری ها، کار رو خراب کرده
شاید اگه این موضوعات با ریزه کاری بیشتری روایت می‌شد، بهتر از آب در میومد. 
        

          کتاب بچه های کشتی رافائل از ایشون خوندم عالی بود
        

          «این کتابو که خوندم 🤓📖 فهمیدم لبخند واقعی مثل سوفیاست 😁🌸؛ یه جا می‌پری، یه جا شاد می‌شی و یه جا هم نمی‌دونی چرا داری گریه می‌کنی 😅💦! خلاصه، اگر دنبال کتابی هستی که هم بخندی 😂، هم دل‌تنگ بشی 😢 و هم حس کنی داری تو یه کارتون زندگی می‌کنی 🎬✨، «لبخندی برای سوفیا» همونیه که باید بخونی!»
        

          کتاب قشنگیه ازش خوشم اومد موضوع جالبی هست واقعا دست نویسنده اش درد نکنه
        

          همیشه وقتی چیزی را درباره ظلم می شنوم یا می خوانم خونم به جوش می آید فرقی نمی کند این ظلم کجای جهان دارد اتفاق می افتد اصلا چند سال از ماجرا می گذرد تنها چیزی که فکرم را مشغول می کند مردم هستند که دارند تحمل می کنند و بد تر از همه این که چیزی از دستشان بر نمی آید.
این کتاب درباره لهستانی هاییست که تبعید شدند و ایرانی هایی که دارند آنها را به کمپ می رساند و ماجرای عشقی لطیف و کمرنگ که در خلال داستان اتفاق می افتد. این کتاب خیلی برای من دوست داشتنی ست  و فکر می کنم به دو دلیل است.
اول اینکه نویسنده اش آقای مرزوقیست
دوم اینکه خیلی برای من جالب است که دو کشور جنگ زده با فرهنگ های متفاوت و زبان متفاوت در جایی از تاریخ به هم پیوند می خورند و کشوری که خودش درگیر قحطی است درگیر جنگ است و توسط همه چه روس چه انگلیس و چه سرباز های هندی دارد چپاول می شود(ایران) دارد کمک مردمی می کند که تبعید شده اند و مریض اند و شاهد کشتار و تجاوز و بردگی بوده اند. و این به نظرم اصل روح ایرانی بودن است . چون ایران هر جای تاریخ که ایستاده بلایی سرش نازل شده و در بین این بلاها همیشه یک نفر را زیر پر و بال خودش گرفته مثل کبوتری که جوجه هایش را.
همیشه برایم سوال بود که چرا لهستانی ها تبعید شدند اصلا چه بلایی سر کشورشان آمد که به این فلاکت افتادند و این کتاب جواب خوبی برای سوالم بود. خواندنش پیشنهاد می شود.