کلا کتاب های این نویسنده ارزش خوندن ندارن.
پر از تیکه ها و مسائل جنسی ( با این که حتما نویسنده متوجه هست تمام سنین دارن این کتاب ها رو می خونن اما همچنان رو نظر خودشون پافشاری می کنن) و گاف ها و سوتی های امنیتی. 

        

          قلم نویسنده ضعیف  و جذابیت کتاب به خط داستانی آن است. بسیاری از دغدغه مندان مسائل مذهبی، سیاسی و اجتماعی کتاب های آقای حداد پور را به جهت روشنگری به نوجوانان پیشنهاد میکنند، غافل از اینکه کتاب های ایشان به شدت و به شدت، حاوی محتوای اروتیک است. محتوایی که اگر کمی اصلاح شود و همچنین اگر با توصیفاتی کلی و در پس پرده حیا بیان گردد ضربه ای به اصل داستان وارد نمیگردد . حقیقتا اصرار ایشان مبنی بر وجود صحنه های اروتیک با توصیف جزئیات تمام را درک نمیکنم و خواندن کتاب های ایشان را به خصوص برای نوجوانان پیشنهاد نمیکنم.
        

          کشش داستانی رو من تا قبل این کتاب تجربه نکرده بودم
دیدی یه اتفاقی تو یه زمان خاصی اتفاق میوفته چقد خوبه؟
من این کتابو تو زمان خودش خوندم
تنها فایده اش یه کوچولو شناختن بهائیت ام باشه خوندنش مفیده
        

          واسه هر سنی اصلا مناسب نیست و الفاظ زننده ای توی اون به کار رفته
        

          عالی بود ولی به کتاب کف خیابون و حجره پریا (دیگر آثار نویسنده) نمیرسه
        

          بسیار جالب و هیجان انگیز روایت شده بود
        

          گ
        

          این کتاب با تب‌های مکرر دختری به نام مژگان شروع شده و به یک پرونده امنیتی تبدیل می‌شود. در این داستان خانواده‌ای با مرگ مادر درگیر دوستی با افراد جدیدی می‌شوند که آن‌ها را از مسیر زندگی عفت‌محور خودشان دور می‌کند. این افراد عضو گروه فرقه ضاله بهاییت هستند که هدف‌شان انحراف جوانان از عقاید دینی‌شان و به فساد جنسی انداختن آن‌هاست.
این داستان اطلاعات چندانی راجع به  بهاییت به مخاطبین اضافه نمی‌کند؛ صرفا فقط مسیر نزدیک شدن یک نفر از اعضای گروه و رسیدن از افراد پایه به اشخاص مهم‌تر گروه را تعریف می‌کند.
داستان هیجان‌انگیز و پرکشش است به طوری که خوانندگان دوست ندارند کتاب را تا هنگام تمام نشدن‌اش به زمین بگذارند.
انتقاد همیشگی به اکثر کتاب‌های آقای حدادپورجهرمی همچنان به این کتاب نیز وارد است. بیان صریح روابط نامشروع و انحرافات جنسی باعث شده این کتاب رده‌بندی سنی محتوایی داشته باشد اما متاسفانه به این موضوع پرداخته نمی‌شود و این کتاب به راحتی در دسترس نوجوانان قرار می‌گیرد که به نظر شخص بنده خالی از اشکال نخواهد بود...
        

          جناب جهرمی! مگه هالیووده که میخوای با جاذبه ی جنسی مخاطب جذب کنی! 
        

          یکی از بهترینننن کتاب  هایی که خوندم👌
        

          خیلی هیجان انگیز بود .
یه جاها از هیجان کتاب رو میخواستم پرت کنم ،
یا اینکه یه جوری خودمو از لای برگه ها ببرم تو قصه و زودتر ببینم چی میشه .
اینکه قصه هاش داره یه داستان واقعی رو روایت میکنع و تخیلی نیست خیلی هیجانش رو بیشتر میکنه.
        

          برای خواننده ای که کتاب هایی با هیجان و مرموز دوست داره پیشنهاد میشه.
کتاب خسته کننده نیست و موضوعی جالب درقالب یک پرونده اطلاعاتی سیاسی که زندگی یک خوانواده را دربر می‌گیرد 
        

          عالیی
        

          گزارش داستانی
ضعیف تر و تخیلی تر از مابقی کتاب ها
روابط رو بد تصویر کرده بود
        

          مستند داستانی تب مژگان رمان امنیتی و نسبتا جالبی با موضوع  بهائیت‌شناسی است.
        

          شرم آوره، مایه خجالته که وقت گذاشتم همچین کتابی رو خوندم. بیشتر یه داستان اروتیک و جنسیه تا یه رمان امنیتی
حیف از حافظان امنیت که بخوان با همچین کتابی معرفی بشن
        

          سبک داستانی شبیه به کتاب های دیگر اقای حدادپور بود و کسی که کتاب های ایشون رو خونده بود می تونست داستان رو پیش بینی کنه. روش هایی که ایشون استفاده کرده بودند که مخاطب رو بکشونن تا اخر داستان کمی ضایع بود. اما اندک جذابیتی هم داشت که ادم کنجکاو بشه تا اخر داستان رو بخونه
        

          برخلاف آنچه انتظار می رود نه تنها روشنگری در مورد فرقه ضاله بهائیت در این داستان انجام نمی شود یلکه شاهد عنوان شدن بی پروای یکسری مسائل جنسی و صحنه های اروتیک به سبک فیلم‌های هالیوودی هستیم. 
و اینکه پرونده های امنیتی یا باید تحت تخیل نویسنده ساخته و پرداخته شوند یا مستندات واقعی برای آنها وجود داشته باشد که متاسفانه در طول سالهایی که ایشون داستانهایی تحت عنوان مستند داستانی امنیتی منتشر کردند هرگز نتونستند صاحب نظران و منتقدان رو قانع کنند که مستندات و مدارک مستدلی برای این داستانها وجود دارد.
        

          واقعاً یادداشت‌هایی که درباره‌ی این کتاب نوشته شده رو درک نمی‌کنم! آقا این کتاب زمان داره، سن داره، خب وقتی توی چهل سالگی شنگول منگول می‌خونی، تو کارت اشتباه بوده نه نویسنده‌ی شنگول و منگول! چرا ارزش کار اون و میاری پایین؟
دیگه این موضوع ابلهانه ارزش صحبت کردن نداره بریم توی کار خود رمان. به خاطر وجود دیالوگ‌های زیاد، خواننده با سرعت کتاب رو می‌خونه. از طرفی سیر محتوایی داستان، یعنی داستانِ منهای روایت، خیلی سرعت داره. از یه سمت دیگه هم ژانر هیجانی داستان سرعتش رو می‌بره بالاتر و بدین ترتیب اگه این داستان دست یه کندخون بیفته، نه تنها لذت نمی‌بره بلکه اعصابش هم خرد می‌شه.
خلاصه برای خوندن این کتاب چندتا پارامتر هست که برای لذت بردن بهشون نیازه و مهمترینش هم "خارج از چهارچوب" بودنه. همچین آدمایی می‌تونن جهرمی بخونن و لذت ببرن.
خلاصه اینکه، بخونیدش و سعی کنید واردش بشید چون کتابِ خجالتی‌ایه، خیلی با همه نمی‌جوشه.