سووشون دومین کتاب سال ۱۴۰۴
میشه گفت اولین کتاب ایرانی که به طور رسمی خوندم 
همیشه نسبت به این نوع کتاب‌ها گارد داشتم و حتی توی کتابخونه من هم جایی نداشتن 
تا اینکه ترغیب شدم برای خوندن سووشون 
ذهنم درباره ش کنجکاو شد و این کتاب از همون فصل اول چنان من رو با خودش و زری و یوسف همراه کرد ، که به جرعت می‌تونم بگم داستان به این ظرافت و قشنگی نخوندم تا حالا 
دیشب کتاب رو تموم کردم اما برگشتم و از فصل ۲۰ تا آخر رو دو بار دیگه هم خوندم 
ظرافت داستان اینقدر زیاده که انگار من تمام مدت ساکت و یک گوشه ایستادم و همه چیز رو با چشمای خودم می‌بینم 
کتابی که اصلا گنگ نیست اصلا پیچیده نیست
همه چیز رنگ داره روح داره زنده ست 
با کاراکتر زری زندگی کردم ، با خنده ش خندیدم با گریه ش غصه خوردم 
این کتاب باز هم توی لیست خوانش من میاد 
یک بار خوندن کافی نیست براش 
      

        اولین کتاب سال ۱۴۰۴
به عنوان یه کتاب فانتزی ، به نظرم جا داشت بیشتر‌ از این به یک سری از مسائل بپردازه و پر و بال بده بهش و تبدیل به یک سه گانه بشه 
اما از یه سری اتفاقات گذری رد شده بود 
در کل کتاب خوبی بود دوسش داشتم 
      

        کاراوال 
کتابی که حتی تا صفحه آخر هم منو شگفت زده کرد. هر فصل در نوع خودش جالب و پر از پلات توییست بود برام. 
کاراوال جزء معدود کتابای ژانر فانتزی بود که ازش خوشم اومد. با یه دنیای متفاوت از باقی فانتزی‌هایی که تا بحال خوندم و شد جزء کتابای محبوبم...
      

        اولین کتابی که از فریدا مک‌فادن خوندم 
داستان جذابی داشت به عنوان یه داستان جنایی و معمایی خوب بود در کل قابل حدس و برای یک‌بار خوندن بدک نیست.
      

        شکار و تاریکی... 
برای افرادی که تازه خوندن کتاب‌های جنایی رو آغاز کردن خوب بود. میتونست خیلی جذاب‌تر باشه اگر نویسنده داستان رو اینقدر روی هوا ول نمی‌کرد 
فی‌الواقع من داستانی از یک دوست عزیز خوندم که اقتباسی از همین کتاب هست به نام ( قربانی آخر ) نوشته آقای علی‌رضا نژاد صالحی. 
ایشون با الهام از این کتاب ، داستانی رو نوشتن با یک پایان متفاوت فراتر از آنچه که در تصور شما می‌گنجه. 
به شخصه ، قربانی آخر رو خیلی بیشتر از شکار و تاریکی دوست داشتم به خصوص پایان بندی بی نظیری که آقای نژاد صالحی برای این داستان در نظر گرفته بودن. 
به طوری که علاوه بر روند کلی کتاب که خواننده رو شوکه می‌کنه ، چند صفحه آخر کتاب ، آنقدر جذاب و ستودنی هست که به شخصه دوباره برگشتم و خوندم تا دقیق متوجه بشم چه اتفاقی افتاده. 
یک غافل‌گیری بی نظیر... 
من چون اول داستان قربانی آخر رو خونده بودم و یه جورایی از کلیت شکار و تاریکی خبر داشتم برام جذاب نبود و به همین علت امتیاز کمی بهش دادم. اما بهتون پیشنهاد میکنم حتما حتما قربانی آخر رو بخونید و با این کتاب مقایسه کنید. 
این داستان رو میتونید از صفحه اینستاگرام و تلگرامی ایشون به نشانی @alirezanejadsalehi75 بخونید. 
      

        باورم نمیشه... 
مثل جلد اولش فوق‌العاده بود 
پلات توییست فوق‌العاده‌ای داشت و هر لحظه آدم رو شگفت زده میکرد 
شاید اوایل کتاب ، روند یکم کند پیش بره 
اما به نیمه‌های کتاب که می‌رسید همه چیز چندین برابر جذاب میشه 

      

        این کتاب به حدی جذاب بود و من رو دنبال خودش می‌کشوند که در عرض چند ساعت تمومش کردم 
با اینکه از آخرین باری که کتاب عاشقانه خوندم ، سال‌ها می‌گذره و این سبک داستان‌ها رو دوست ندارم ، اما خیلی اتفاقی چشمم به این کتاب افتاد و تصمیم گرفتم بخونمش 
مثل باقی داستان‌های عاشقانه اصلا کلیشه‌ای نبود ، مرد قوی و زنی که به کمک نیاز داره؟ اصلا... 
در واقع موقعیتی که آرچر داشت داستان رو هزاران برابر جذاب‌تر کرده بود ، در مقایسه با داستان‌های جوجو مویز باید بگم که زمین تا آسمون فرق میکنه و یک عاشقانه فوق‌العاده ست... 

{ چشمان او همه‌ چیز را به من گفت }
      

        داستان و ایده فوق‌العاده‌ای بود 
طوری که قرار بود توی هم‌خوانی طی ۱۸ روز این کتاب رو بخونیم اما نتونستم صبر کنم و یک روزه تموم شد.
شاید اواسط کتاب ، روند داستان براتون کند و فرسایشی پیش بره اما نویسنده به خوبی تونسته بود ترس و استرس رو زیر پوست خواننده تزریق کنه ، طوری که حتی تا ثانیه آخر  نمی‌تونید حدس بزنید تهش چی میشه.
      

        سومین کتاب سال ۱۴۰۳ 
بیان شیوای نویسنده و صد البته ترجمه خوبی که داشت ، کتاب رو خسته‌کننده نکرده بود 
داستان خوبی داشت و با یک سری اتفاقاتی که بین ماجراها میوفتاد باعث میشد تا دوست داشته باشم ادامه ش رو بخونم

      

        دارن شان... از نظر من جزء چند نویسنده‌ دنیاست که نمیشه هیچ عیب و ایرادی روی آثارش گذاشت 
بعد از خوندن مجموعه حماسه دارن شان ، جلاد لاغر رو خوندم و حقیقتا اولش برام سخت بود از تاریکی و رطوبت غارهای کوهستان بیرون بیام و پا به بیابون‌های آفتابی و خشک بگذارم
شاید با خوندن چند فصل اول ، داستان به نظر جذاب نباشه ، اما با گذشت زمان ، اونقدر جذاب میشه که نتونستم کتاب رو زمین بگذارم 
مخصوصا ۱۲ فصل آخر که قلبم تا همیشه باهاش می‌مونه 
شخصیت پردازی فوق‌العاده‌ای داشت و میشد باهاشون همراهی کرد بیشتر از همه کاراکتر تل‌ سانی رو دوست داشتم 
در نهایت به نظرم جا داشت آقای شان بیشتر به روند داستان ادامه بده و جلاد لاغر تبدیل به یک سه گانه فوق‌العاده بشه




      

        اولین کتابی که در سال 1403 خوندم و میشه گفت جزء کتاب‌های موردعلاقه م حساب میشه 
پایان بندی فوق‌العاده و از اون مهم‌تر ، کشش و جذابیت متن که خواننده رو هر فصل تا اتمام داستان با خودش میبره 

به سرنوشت نمیشه خیانت کرد 
نمیشه ترکش کرد 
فقط میشه معطلش کرد...