نجواگر
در این کتاب هیجان انگیز و تاریک، الکس نورث داستان چند نسلی از پدر و پسری را می سازد که در تیررس تحقیقاتی قرار گرفته اند که قرار است طی آن، قاتلی زنجیره ای در شهری کوچک دستگیر شود. تام کندی، پس از مرگ ناگهانی همسرش، معتقد است که یک شروع تازه به او و پسر جوانش جیک کمک می کند تا بهبود پیدا کنند. یک شروع جدید، یک خانه جدید، یک شهر جدید. اما این شهر گذشته ای تاریک دارد. بیست سال پیش، یک قاتل زنجیره ای پنج نفر از ساکنان را ربوده و کشته است. تا زمانی که فرانک کارتر سرانجام دستگیر نشد، او را "مرد نجواگر" می نامیدند، زیرا شب ها با زمزمه کردن زیر پنجره های قربانیان، قربانیان خود را به بیرون می کشاند. درست زمانی که تام و جیک در خانه جدید خود مستقر می شوند، یک پسر جوان ناپدید می شود. ناپدید شدن او شباهت بی نظیری با جنایات فرانک کارتر دارد و شایعات قدیمی مبنی بر اینکه او یک همدست دارد را برانگیخته است. در حال حاضر، کارآگاهان آماندا بک و پیت ویلیس باید تا دیر نشده پسر را پیدا کنند، حتی اگر این بدان معنا باشد که پیت باید در زندان، دشمن بزرگ خود را ببیند: مرد نجواگر. و سپس جیک دست به کارهای عجیب وغریب می زند. صدای نجوا را از پنجره اش می شنود و ... .
بریدۀ کتابهای مرتبط به نجواگر
نمایش همهلیستهای مرتبط به نجواگر
نمایش همهپستهای مرتبط به نجواگر
یادداشتهای مرتبط به نجواگر
▪️داستان: مهیج، ترسناک، غمانگیز، مبهم؛ ▪️متن کتاب: درخشان، گیرا، روانکاو، خاکستری و آبی؛ ▪️شخصیتهای پدربزرگ، پدر و پسر: غمگین، عاشق، آسیب دیده. • نویسنده از همان صفحهٔ اول شروع به تحریک حس کنجکاوی در خواننده میکند، ظرافت بیان داستان برای شرح جزئیات عالیست! • در مورد جنبههای روانشناختی داستان مثل: - دوست خیالی جیک - پسرک در زیرزمین - آقای شب ۱. دوست خیالی نمادی برای ایجاد عنصری ماوراء طبیعی در داستان هست که تعاملاتِ جیک به عنوان خاطرات او از دوران کودکی با مادرش و سپس با «فرانسیس کارتر» رو توضیح میده. در هر مورد، دوست خیالی نشاندهندهٔ تلاشهای جیک برای کنار آمدن با تروما و دنیای بزرگسالان هست، چراکه او چیزهایی که میترسانندش را با گفتگو به همراه خیالی خود منتقل میکند. ۲. آقای شب که دوست خیالی تام در کودکیست و نمادی از سرزدنهای شبانهٔ پدرش هست و در صفحات پایانی، مواجههٔ جیک با شخصیتی خیالی بهعنوانِ نمایندهٔ پیت(پدربزرگش) نشان دهندهٔ از دستدادن و مبارزه با اندوه است. این چهرهها فقط از این جهت شبیه ارواح هستند که در هیأت افرادی قرار میگیرند که شخصیتها از دست دادهاند. من به فاصلهٔ کوتاهی بعد از دیدن فیلم سکوت برهها، این کتاب و بعدش هم کتاب «کلکسیونر» رو خوندم؛ طبیعیه که فوبیای پروانه گرفتم نه؟😬
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش میشود.
22