قلم صادقانه، بی تکلف و دوست داشتنی مرحوم تشکری، بوی قلم مرحوم نادر را می‌دهد.
این کتاب شما را به حال و هوای مشهدالرضا و صحن گوهرشاد می‌برد، و عطر حرم از لابلای کلمات و سطور کتاب به مشام می‌رسد.
دوست دارم این کتاب را چون پر از آرامش است.
حتما بخوانید این کتاب را، به امید اینکه حقش ادا شود.
      

        نویسنده کتابش را محققانه نوشته است و با بیان شبهات مطروحه در مقام بیان آنها برآمده و به اختصار جواب داده.
کتاب مفصل نیست و برای افرادی که حوصله غور در کتب تحلیلی اینچنینی و تخصصا در این موضوع را ندارند مناسب است.
به طلاب، محققان و دانشجویان پیشنهاد میشود مطالعه کنند.
طبیعتا بصورت کامل در ذهن نمی‌ماند، ولی پَسِ ذهن رسوباتی خواهد داشت که به کار می آید انشاءالله.
      

        روایت روابط دیپلماتیک در خصوص درگیری های داعش در کشور سوریه توسط شهید امیرعبداللهیان.
برای خودم بعضی از ضوابط و ملاحظات دیپلماتیک جالب بود و اطلاعی نداشتم.
گفتگوهای وزارت امورخارجه بین دُوَل مختلف فقط به نشست و برخواست های عادی و توضیح واضحات نیست، می‌تواند این گفتگوها موثر باشد و مکمل اقدامات نظامی باشد.
با همین گفتگوها روسیه پای کار آمد و موضع خود در خصوص سوریه را تغییر داد.
شاید این کتاب کمی حوصله سربر باشد، ولی اهمیت این روابط را به خوبی روشن می‌کند.
خواندن این کتاب در این حیطه خیلی می‌تواند کمک کند.
      

        طلبه ها باید اين کتاب رو بخونن.

خدا رحمت کنه حاج آقای اقبالیان عزیز رو.
ایشون ۲۵ تیر ۱۴۰۰ به رحمت خدا رفتند.
ایشون رو تاحدودی می‌شناختم و دیداری هم با ایشون داشتم.
فکر نمیکردم مردی که دارم باهاشون صحبت میکنم چنین سرگذشتی داشته باشه، و به این صورت ذوب در ولایت باشه.
این کتاب و خاطرات ایشون یاد میده چطور باید پای آرمان های خودمون بایستیم، و در راه اسلام چه خدماتی میشه انجام داد.
البته نباید زحمات و صبوری های همسر ایشون نادیده گرفته بشه، که صبوری های همسرشون تاثیر مستقیم در فعالیت های ایشون داشته.
خاطرات به نحوی شامل برخی خصوصیت های شخصیت های برجسته و مطرح انقلاب هم میشه که خیلی برام جالب بود.
حتما بخونید و به بقیه هم بگید بخونن، مخصوصا طلبه ها.
      

        این کتاب را چند سال قبل خواندم.
یکی از تصورات روشن و واضحی که از این کتاب دارم، جاده ای است که همه همرزمان راوی در آنجا به شهادت رسیدند و تنها او بود و بعثی هایی که فجایعی غیرقابل باور را مرتکب شدند.
خدا شهدای ما را رحمت کند.
حجم کتاب زیاد است ولی واقعا این صفحات بخش هایی از تاریخ کشور ما هستند که تا ابد مایه افتخار هر ایرانی و مسلمان است، و حتما ارزش وقت گذاشتن، خواندن و گفتن برای دیگران را دارد.
      

        کتاب شامل خاطرات نویسنده که اولین فرمانده زرهی در سپاه هست، در ایام جنگ تحمیلی در منطقه چزابه و تپه نبعه است.
دوست داشتم به دلاوری های رزمندگان بیشتر اشاره میشد، ولی بخاطر اینکه نویسنده یک فرمانده رده بالای جنگ بوده و در جلسات گلف و حتی شناسایی ها شرکت داشته، عملیات را از زاویه یک فرمانده توضیح داده و بیشتر به تاکتیک ها و اصطلاحات جنگی پرداخته شده، و این برای منی که تخصصی در این زمینه ندارم کمی دلسرد کننده بود و سریع از این مسائل عبور میکردم.
در کل کتابی است که با صداقتِ تمام، روایات خود از جنگ را بیان می‌کند و جزئی از تاریخ هشت ساله دفاع مقدس است، و نویسنده جزء فرماندهان رده بالا بوده است و خاطرات زیادی از شهید حسن باقری در این کتاب نقل شده است.
      

        کتاب در حوزه دفاع مقدس زیاد خوندم، ولی این کتاب چیز دیگه ایه.
پر از جذبه و نورانیت و رشادت و شجاعت.
الحق که شهید حسن باقری معجزه انقلابه.
توصیه میکنم برای خوندن این کتاب تعجیل کنید.
      

        خیلی نکات آموزنده، علمی و جدیدی در آثار شهید مطهری رحمه الله وجود داره که ارزش چند بار خوندن رو داره.
کتب ایشون زاویه دید ما رو به زندگی و جامعه میتونه تغییر بده.
این کتاب هم از کتبی هست که حتما باید خوند، و برای تعالی در زندگی به کار بست.
اطلاعات جالب و تحلیل های قشنگی در ارتباط با خوارج به مخاطب ارائه میده و نتیجه گیری کتاب هم مناسب هست.
همینطور با خوندن این کتاب و کتب دیگری مانند " ترجمه الغارات " غربت حضرت علی علیه السلام رو تا حدی میشه حس کرد.
به شدت توصیه میشه.
      

        کتاب قمارباز رو با همین ترجمه بخونید، واقعا دلچسب و دوست داشتنیه.
با اینکه مدت ها بود نسبت به رمان های خارجی گارد داشتم، ولی این کتاب به دلم نشست و این گارد رو شکست.
خیلی زیبا و روان ترجمه شده و طراحی جلد و کیفیت چاپ به کیفیت خوانش شما کمک میکند.
      

        کتاب روان و بدون دست اندازی بود که ابتدا فکر نمیکردم به این صورت داستان پیش بره، فکر میکردم داستان توی یک روستا، وسط کویر، سر زمین های کشاورزی و .... دنبال بشه، ولی کاملا برعکس بود و خیلی از داستانش خوشم اومد.
علیرغم اینکه با داستان هایی که راوی اول شخص باشه و دائم شرح حال راوی گفته بشه ارتباط نمیگیرم، ولی این کتاب شیرینی و طراوت مخصوص به خودش رو داشت، ترجمه هم خیلی خوب بود.
      

        هدایت خیلی خوب بلده تصویرسازی کنه و از لحاظ فنی کارش درسته، ولی توی این کتاب تکلیفش با خودش مشخص نیست، از چیزی تعریف میکنه که ازش میترسه.
به خیال اینکه با مرگ کلید فتح مدینه فاضله رو فتح میکنه، از مرگ میترسه.
دیدش به زندگی رو قبول ندارم، چون زندگی رو مردگی میدونه.
      

        خیلی از افراد در کوچه و محله های خودمان هستند که جایگاه و مال و مقام دارند و با دیدن آنها نوعی کرنش در رفتارمان شکل میگیرد، ولی بیش از آن افراد بزرگی هستند که دارای جاه و مال و مقام و منسب نیستند، و گمنام کار خودشان را می‌کنند.


جامعه ما با این افراد گمنام به تعالی می‌رسد و همین ها بودند که کارهایی کردند کارستان، نمونه های آن در جنگ و جبهه بسیار مشهود است.

اما شاید نسبت به طلبه جماعت گارد داشته باشیم، چون آنها بر خلاف دیگران عبا و قبا و ریش و تسبیح و عمامه دارند!
خواندن روایات زندگانی افرادی مانند شهید ابراهیمی، به ما می‌‌فهماند طلبه ای که گمنام باشد و کارش را به درستی انجام دهد، هم باعث گشایش و تعالی جامعه است، و هم باعث شکسته شدن گارد مردم با روحانیت می‌شود.

هنوز هم اینطور طلبه ها در جامعه هستند، اما نباید منتظر باشیم در رسانه و تلویزیون رخ نمایان کنند، خودمان باید کشف کنیم، و به تبع استفاده کنیم.
خدا رحمت کند شهید ابراهیمی را 
      

        داستانی خوف انگیر و اسرار آمیز، ممزوج با تاریخ ایران عزیز.


قلم استاد جولایی گیرا، جذاب و دوست داشتنی است.
در میان نویسندگان موفق ایرانی، نام استاد رضا جولایی کمی محجور مانده است!
داستان های ایشان مشتری خاص خود را دارد و این بار مجددا با خواندن داستان بلند #جاودانگان ، با لذت کتاب را بستم و قلم ایشان را بیش از پیش تحسین کردم.
داستان از زبان اول شخص روایت می‌شود و تا اواسط آن فکر میکردم فضا و شخصیت ها همگی خارجی اند، و اثری از تاریخ ایران در اثر ایشان ندیدم. این باعث تعجب بود، ولی نیمه دوم کتاب به موقع به سراغ اتفاقات تاریخی رفته و تصوراتم را برهم زد. تصویرسازی های خود را تخریب نکردم و در همان فضا ماجرا را دنبال کردم و لذتش را بردم.

پیشنهاد می‌کنم حتما این کتاب را دست بگیرید، زیاد وقتتان را نمی‌گیرد.
      

        کتاب داستانی اجمالی از زندگانی سهروردی، معروف به شیخ اشراق، صاحب مکتب اشراقیون است که به نظرم به درد افرادی که فقط برای سرگرمی به دنبال خواندن رمان و داستان هستند نمی‌خورد، چون شامل برخی آراء فلسفی می باشد که برای چنین افرادی ممکن است ملال آور باشد.
لازم به ذکر است که متن کتاب مانند متن کتب امثال دولت آبادی و رمان نویسان مطرح نیست ، ضعیف است، چراکه نویسنده داستان نویس نیست.
لازم بود چنین کتابی را بخوانم ولی با سلوک شیخ اشراق اصلا ارتباط برقرار نکردم و نقدهایی دارم.
بنظرم ۴۰ صفحه آخر کتاب مطالب مهمی در بر دارد که شامل مناظرات ایشان با علمای حلب می باشد.
از زندگانی شیخ اشراق اطلاعی نداشتم که به لطف این کتاب با ایشان بسیار آشنا شدم.
امیدوارم کتبی اینچنین در زندگانی شهید اول و شهید ثانی نگاشته شود.
      

        داستان کوتاهی به غایت زیبا از استاد جمالزاده