کتاب «در جنگلی تاریک و تاریک» (In a Dark, Dark Wood) اولین رمان منتشرشده‌ی روث ور است که در سال ۲۰۱۵ به بازار آمد و خیلی زود تبدیل به یک بست‌سلر شد. این رمان تریلری روان‌شناختی است با فضایی بسته، رازآلود و تنش‌زا.

راوی داستان، نورا (Leonora)، نویسنده‌ای گوشه‌گیر و منزوی‌ست که سال‌هاست از گذشته‌اش فاصله گرفته. یک روز دعوت‌نامه‌ای برای شرکت در مهمانی مجردی یک دوست قدیمی به‌نام کلر دریافت می‌کند؛ دختری که از دوران مدرسه می‌شناخته اما سال‌هاست با او تماسی نداشته.

مهمانی در یک خانه‌ی شیشه‌ای مدرن در دل جنگلی دورافتاده برگزار می‌شود — جایی که از همان ابتدا حس خوبی نمی‌دهد. هوا سرد و مه‌آلود است، آنتن موبایل نمی‌گیرد، و مهمانان نیز به‌طرز عجیبی از همدیگر فاصله دارند. با گذشت زمان، رازهای قدیمی سر باز می‌کنند، تنش‌ها بالا می‌گیرد و سرانجام... یک قتل رخ می‌دهد.

نورا در بیمارستان از خواب بیدار می‌شود، زخمی و گیج، و چیزی از شب حادثه به یاد ندارد. تنها چیزی که می‌داند این است که کسی مرده، و ممکن است خودش مقصر باشد...

ویژگی‌های برجسته:

روایت اول‌شخص با لحن شکاک و پر از اضطراب

فلش‌بک‌های مرموز و تدریجی برای گره‌گشایی

حس خفقان در یک فضای محدود و جداشده از جهان

سوال همیشگی: «به چه کسی می‌توان اعتماد کرد؟»


        

          از نظر داستان و شخصیت پردازی خیلی عالی بود هرچند شاید زیاد به جزئیات پرداخته بود و میتونست کوتاه تر باشه ولی در هر حال داستان پر رمز و راز و پیچیده ای بود و شما رو با خودش همراه می‌کرد. 
به عنوان اولین کتابی که از روث ور خوندم تجربه خیلی خوبی بود .
        

          واقعا آخرش رفتم تو شوک
سر یه حسادت و حرف بچگانه، چه کینه ها و انتقام هایی که اتفاق میوفته
        

          اولین کتابی بود که از این نویسنده مطالعه کردم 
برای من محتوای جذاب ، گیرا  و غافلگیر کننده ای داشت 
دوستش داشتم و قطعا دلم برای فضای جذابی که در کتاب بود ،  تنگ می شود ! 🥺
        

          سلام 
کتابش از نظر من خوب بود، من جنایی زیاد خوندم و این یکی از نظرم متفاوت بود، و بیشتر جنجال های بین کارکتر هارو بیان میکرد، با این وجود من دوسش داشتم.
        

          خوب بود ولی انتظار داشتم آخرش یه جور دیگه تموم شه
        

          کتاب هیجان انگیزی بود اما کمی دلیل قتل بچه گانه بود
        

          کتاب جالبی بود... پایانش نسبتا قابل حدس بود(من حدس زده بودم) ولی قشنگ بود و بنظرم بعنوان یه کتاب جنایی ارزش خوندن داشت🥲🫶
        

          بهترین کتابی که از روث ور خوندم😁
        

          سیر داستان خیلی خوب بود ولی آخرش خراب کرد
        

          من تعریف این نویسنده
رو خیلی شنیده بودم و 
اولین کتابی بود که ازش میخوندم
یجواریی این کتاب من رو ناامید کرد
بیشتر دوست داشتم کتاب تموم
 شه تا بدونم پایانش چی میشه9
 و خب پایانش رو هم اصلا 
درک نکردم دلایل قتل به شدت بچگانه و مسخره بود و 
قابل حدس !
        

          واقعا کتابه خوبی بود و مسلما پیشنهادش میکنم
ولی بعضی جاها یک نقص هایی داشت که از این نویسنده بعید بود ولی خوب بازم واقعا ارزش خوندن داره کتاب خیلییی زیاد ذهنمو درگیر که اولش زیاد مجذوبش نشدم ولی از فصل ۱۰ به بعد من دیگه کتاب رو ول نکردم  ولی اخرایه کتاب و از همه مهمتر دلیل قتل . دلیل قتل رو سریح بیان نکردن ولی خب متوجه میشه خواننده ولی واقعا بچگانه بود و از همه مهمتر چرا صفحه اخر این کتاب انقدر چرت بود؟:/ دوستان اگر کسی که این کتاب رو خونده و متوجه صفحه اخر شده واقعا لطف کنه به من توضیح بده چونکه من هرکاری کردم واقعا متوجه این صفحه چرت و مزخرف که اصلا معنایی نداره نشدم://
        

          قطرات  اهسته از پیشانی اش میلغزیدند و بر شانه هایش ارام میگرفتند، دستی به پیشانی اش کشید، نمیدانست اینها عرق از سر ترس هستند یا بخاطر نمناک بودن فضای جنگله، چشم هایش درخشش خاصی داشت اما امید در لابه لای ان کمرنگ تر میشد
تا جایی که دیگر... 
        

          دوستان اگه کسی رمان هایی مشابه نوشته های روث ور می‌شناسه ممنون میشم معرفی کنه
        

          یک اثر خیلی خیلی معمولی.
اصلاً لایق تعریفاتی که ازش میشه نیست‌. شخصیت‌های ضعیف، هدفِ پوچ قتل و یک روایت قابل حدس.
وقتی شروع به خوندن کردم، انتظار داستانی رو داشتم که لحظه‌ای زمین نذارمش، اما بعد از چند فصل، بی‌رغبت به مطالعه ادامه دادم. در نهایت هم بیش از ده فصل خوندم و دیگه ادامه ندادم. سرانجامِ داستان رو از دوستم پرسیدم و کاملاً مشابه حدس‌های جسته و گریخته خودم بود‌.
خط داستانی از کتاب دیگه‌ای که از ایشون خونده بودم، «زنی در کابین ده» ضعیف‌تر بود و من انتظار داشتم حداقل هم‌پای اون کتاب باشه.
درکل اگر قصد مطالعه این کتاب رو دارید، با تصور یک اثر سرشار از هیجان و معما سراغش نرید؛ خصوصاً اگر خوره این ژانر باشید، که کاملاً پشیمون می‌شید.
        

          بشدت منو مجذوب خودش کرد.
کمتر رمانی ذهنمو تا این حد درگیر خودش کرده که نتونم زمینش بذارم و این کتاب، جزو بهترین ها در ژانر خودش بود.
        

          یکی از بهترین کتابهای جنایی بود که خونده بودم. 
        

          از لحاظ معمایی کتاب خوبیه..
ولی یه ضعف هایی داره که صدردصد توی واقعیت آدما به این شکل سبک سر و بیخیال رفتار نمیکنن..
من اگه جای نویسنده بودم آخرای کتاب مشخص میکردم که نورا (شخصیت اصلی ) دارای بیماری اسکیزوفرنی بوده و همه اتفاقات توسط خودش رخ داده ، اینجوری خیلی پیچیده تر و عجیب تر میشد (البته با اندکی تغییرات در روند داستان)
  میتونست پتانسیل اینو داشته باشه که خواننده یه بار دیگه از اول کتاب و با این دید بخونه..=)
        

          کتاب تعلیق خوبی داشت اما سی درصد پایانی کتاب زیادی طولانی شده بود، یه جورایی توصیفاتش از حوصله خارج میشد 🙄
به نظرم کتاب چرخش کلید از همین نویسنده خیلی خیلی قوی تر نوشته شده ✌️
        

          در یک جنگل تاریکِ تاریک ، یک اتفاق تاریک تاریکِ در حال وقوع است.
نورا که ده سال است شهر دوران نوجوانی اش را همراه با آدم های داخلش را ترک کرده با یک ایمیل دعوت به مراسم مجردی قبل از ازدواج مواجه می شود ؛ اما چرا ؟ چرا دوستش نورا را که به مدت ده سال مانند یک روح بوده دعوت کرده ، حالا نورا برای پیدا کردن جواب این سوال باید به گذشته ای برگردد که ده سال در حال فرار ازش سپری کرده.
کسانی که روث ور را می شناسند و با قلمش آشنا هستند می دانند که در دو سوم اول کتابش به صورت مداوم در حال ساختن ضمیمه ای است که در نهایت شما را به پخش پایانی می‌رساند ، بخشی پایانی که بی رحمانه شما را میخکوب می کند و به خواننده اجازه زمین گذاشتن کتاب را نمی دهد ، اما این صبر برای یک پایان بندی جذاب ارزشش را دارد ؟ جواب من برای این سوال یک بله قاطع است.
کتاب در طول روایت خود روند آرامی را پیش می گیرد اما این روند آرام نه تنها خسته کننده نیست بلکه جذاب دنبال می شود و به علت تصویر سازی فوق العاده اش شما را پر از حس بودن در آن جمع می کند و گهگاهی سبب این می شود که دهانتان را از شگفتی باز کنید و فریادی از سر تعجب بزنید.
شخصیت سازی همچون دیگر آثار این نویسنده بی نقص پیش می رود و با کمک از شاخه های روانشناختی از کوچیک ترین جزئیاتی که برای شخصیت ها می سازد برای پیش بردن روند داستان گذر نمی کند که همین دلیلی است برای اینکه حفره ای درون معما داستان پیدا نمی شود و باعث به وجود آمدن همچین اثر جنایی جذابی می شود.
در آخر ؛ این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنم ؟
کسانی که دوستدار قلم روث ور هستند و کسانی که عاشقانه در کتاب های جنایی پرسه می زنند و دائما لباس کارآگاهی و ذره بین خود را به همراه دارند