این کتاب در مورد تصمیم‌گیری بین ماندن و بهبود رابطه یا رفتن و شروع یک زندگی جدیده. موضوع واقعا موضوع مهم و جذابیه اما متاسفانه نویسنده خیلی کلی‌گویی کرده و مطالب تکراری بارها در فصل‌های مختلف تکرار میشه.
اگر مطالب هر فصل به صورتی جزئی‌تر مورد بررسی قرار می‌گرفت قطعا کتاب مفیدی می‌شد.
در بخش ارائه راهکار به‌شدت ضعیف عمل میکنه، تعداد مثال‌های کاربردی خیلی کمه و خیلی از مطالب بدون رفرنس بیان میشن‌.
صرفا چون عادت به رها کردن کتاب نصفه و نیمه ندارم ادامه‌ش دادم و شما با نخوندش مطلب خاصی رو از دست نخواهید داد.

اصل مطلب کتاب: انتخاب با خودته یا بمون و رابطه‌ات رو بهبود بده یا شجاع باش و برو و زندگی جدیدی که دوست داری رو بساز تو فقط یک‌بار زندگی میکنی پس به زندگیت معنا بده.
      

        مجموعه داستان‌های کوتاه شامل ۸ داستان جذاب که همگی از دید اول شخص روایت می‌شن.
از خاطرات جوانی، موسیقی، عشق به بیسبال و زنانی که در گذری از روزها همراه او بودند.
گاهی اوقات راوی ممکنه خود "موراکامی" باشه اما این که داستان یک شرح حالِ یا داستان خیالی تصمیم با خواننده‌ست.
ریتم کتاب تا حدودی کنده و خاطره‌نویسی محسوب میشه‌.
دو عنصر اساسی کتاب که در اکثر داستان‌ها دیده میشن : موسیقی و زن 
داستان مورد علاقه من از این مجموعه : میمون شیناگاوا (این داستان سورئال بر اساس یک افسانه ژاپنی نوشته شده)

برای شروع آثار موراکامی انتخاب خوبی نیست و اگر یه پیش زمینه‌ای راجب موسیقی داشته باشین ممکنه دلنشین‌تر هم باشه براتون.

امتیاز من: ⭐️⭐️⭐️⭐️
پیشنهاد من اینه حین خوندن داستان "کارناوال" موسیقی "کارناوال اثر شومان" رو گوش بدید.
.
"وقتی نمی‌شد در جهان واقع به آن احساس دست یابم، خیلی راحت می‌گذاشتم تا خاطره‌ی آن احساس درونم بیدار شود. به این ترتیب، خاطره به یکی از ارزشمندترین ابزار احساسی من تبدیل شد، حتی به ابزار بقا؛ مثل بچه گربه‌ی گرمی که درون جیب بزرگ یک کت به‌آرامی حلقه بزند و سریعاً به خواب رود."