کتابی مدرن.اولین کلمه ای که در مورد این کتاب به ذهنم رسید.زندگی ماشینی در دنیای امروزه و لزوم همرنگ شدن با سایر مردم.عجیب بودن تفاوت یک انسان به ظاهر غیرمعمولی با سایر انسان های به ظاهر معمولی در روتین روزمره یک زندگی معمولی.برای من جذاب بود .با اینکه به ظاهر یک روایت بی اتفاق از یک زندگی غیرمعمولی بود اما نوع روایت و سادگی بیان و شخصیت تنها و غریب داستان برام جذاب بود.خوندنش رو توصیه می کنم.
        

          این کتاب به من نشون داد که ما خودمان نیستیم بلکه درصدی از افرادی که با آن ها تعامل داریم هستیم
        

          داستان درباره زنی بود که از بچگی مثل ربات رفتار می‌کرد.
اول یاد کتاب بادام افتادم ولی این کتاب خیلی مصنوعی و حوصله سر بر بود.
 داستان کتاب می‌خواست بگه فردی که با جامعه و عرف سازگار نباشه مقبول جامعه نیست و طرد میشه ولی به بدترین شکل ممکن اینو گفت.
اصلا ارزش خوندن نداشت به نظرم
2/10 فقط چون تونستم تمومش کنم. 
        

          اوایل که کتاب را دستم گرفته بودم و شروع کرده بودم به خوندش، احساس میکردم کتاب را وسط‌های مطالعه کنار خواهم گذاشت، اما هرجه جلوتر میرفتم بیشتر ازش خوشم می اومد و شیفته‌اش میشدم. زمانی هم که کتاب را تمام کردم، یک حسی بهم میگفت کع ایکاش هیج وقت تموم نمیشد و همینطوری داستان ادامه می‌داشت. بخش هاب آخر کتاب خیلی برام تاثیرگذار بود، مخصوصا اون نیایش ها و توصیفاتی که از وابستگی خودش به فروشگاه و محیط کارش داشت. وقت بکنم باز هم ترجیح میدم دوباره بخونمش. یکی از اثرهای دلنشین بود. در عین حال که قصه‌ای که داره تعریف میکنه، به ظاهر ساده و روتین هست، خیلی نکات ریزی هم توش هست که آدم رو به تفکر وادار میکنه.

        

          خلاصه داستان: شخصیت اصلی کتاب دختری که به مدت ۱۸ سال و به عنوان پاره وقت در یک فروشگاه شبانه روزی کار می کنه و چون به عنوان یک خانم ۳۶ ساله یه شغل پاره وقت داره مورد قضاوت قرار گرفته. این خانم که اسمش کاکارو عه وقتی بچه بوده خیلی پر جنب و جوش و شلوغ بوده اما به مرور زمان که بزرگتر میشه باد می گیره ففط وقتی می تونی بین ادما باشه که مثل خودشون باشه و از یه زمانی به بعد هیچ حرفی به جز چیزی که بقه ادما می گن، تکرار نمی کنه و به زندگی ماشینی رو میاره و تو جامع تبدیل به بازیگری میشه که فقط یه سری جمله ها رو تکرار میکنه. این کتاب احساسات منو درگیر کرد و قشنگ داشتم کتاب رو حس می کردم مخصوصا زمان هایی که صدا ها توصیف میشدن و بین این داستان شیرین و جذاب، نویسنده به زندگی امروزی انسان که از اول همین شکل بوده اشاره می کنه و زندگی قبیله ای رو به زندگی امروزی ما تشبیه میکنه. نکته این کتاب این بود که ما ادما فکر می کنیم انسان مدرن هستیم، دریته مدرنیم اما با قوانین زمان غار نشین ها
این کتاب رو برای علاقه مندان به ادبیان ژاپن توصیه می کنم چون دقیقا فضای داستان فضای کتاب های ژاپنی رو داره و از اواخر یک مقدار راجب مسائل تقریبا +۱۸ سال صحبت میشه و اگه سنتون پایینه یا از این مسائل خوشتون نمیاد توصیه نمی کنم ترجمه هم عالی بود و اگه قرار باشه این کتاب رو با یک پند اخلاقی به ذهنم بسپرم اینکه ما ادما با اینکه تو عصر جدید هستیم ولی روحیات و سبک زندگیمون مثل زمان اولیه هست و زندگی قبیله تی داریم. دو زندگی قبیله ای سرباز های نیرو مند زندگی مرفع دارند اما سرباز های ضعیف تر زیر پای بقه له میشن و اضانه هستن تو جامع الان هم اگه به درد بخوری می تونی زندگی کنی اما گه به درد کسی نخوری له میشی
        

          "در تمام جوامع، یک گناه وجود دارد که نابخشودنی است؛ متفاوت باشی، طرد و لعنت می‌شوی."

کتاب دوست‌داشتنی و بامزه‌ای بود در مورد زنی به نام کیکو که نمیتونه مثل بقیه عادی رفتار کنه و سال‌هاست که در یک سوپرمارکت شبانه‌روزی کار میکنه. کیکو شغلش رو دوست داره ولی تحت فشار خانواده و دوستانشه تا یک همسر و شغل مناسب پیدا کنه.

کتاب به مضامین فردیت، همرنگ جماعت شدن و خوشبختی می‌پردازه و نشون میده که در جامعه‌ای که انتظار داره همه مثل هم رفتار کنند و شبیه هم باشند، چگونه فردیت انسان‌ها از بین میره و انسان تبدیل میشه به چرخ‌دنده‌ای قابل تعویض در کنار بقیه چرخ‌دنده‌ها.

اگر علاقه‌مند به ادبیات ژاپن و کمدی‌های سیاه و اجتماعی هستید خوندن این کتاب رو به شما توصیه می‌کنم.
        

          سوپر مارکت شبانه روزی روایت زندگی زنی ٣۶ ساله به نام کیکو است که از ١٨ سالگی در یک سوپرمارکت شبانه روزی مشغول به کار است. شغلی که بیشتر برای افراد دانشجو و کسانی ست که میخواهند برای چند ماه تجربه ای کسب کنند. او که از نظر خانواده و اطرافیانش فردی غیر عادی ست، سعی میکند تا با تقلید از رفتار و حتی طرز حرف زدن بقیه، عادی به نظر برسد و به اصطلاحی هم رنگ جماعت شود. هیچ عشقی در زندگی نداشته و تنها فکر و ذکرش تا آن روز فروشگاه شبانه روزی بوده است. اما بلاخره از اون جایی که طبق رسم نانوشته ای روند زندگی اینجور تعریف شده که باید در سن خاصی ازدواج کنی و بعد هم بچه دار شوی و.... ، تصمیم میگیرد برای تمام شدن حرف های دوستانش با شخصی همخانه شود که شغلی ندارد و به همه اعلام کند که میخواهد ازدواج کند. ولی از آنجا که شما هر کار هم کنید، مردم سوژه ی جدیدی برای بحث و ایراد گرفتن پیدا میکنند، این داماد بخت برگشته ی بیکار، موضوع جدید محافل شده و همه میگویند که اصلا چرا باید آدم با چنین شخصی ازدواج کند!!! انگار همین ها نبودند که تا دیروز دنبال شوهر برای دوستشان میگشتند. در نهایت به این نتیجه باید رسید که روند زندگی برای هرکس متفاوت با دیگری ست. نمیدانم که زن بیماری خاصی داشت و یا هر چیز دیگری. اما به طور کلی شاید رسالت و علاقه و هدف یک شخص در زندگی صرفا و صرفا کار در یک سوپرمارکت شبانه روزی ست هرچند از نظر بقیه غیر عادی و کسالت بار باشد.
لازم به ذکر است که خود نویسنده ی کتاب هم  سالهاست که در سوپر مارکت شبانه روزی کار میکند و در این مدت چندین رمان نوشته که برنده ی جوایز متعدد شده اند اما با این وجود هنوز هم در سوپرمارکت مشغول به کار است.
جوایز و افتخارات کتاب سوپرمارکت شبانه روزی:
برنده جایزه ادبی جهانی دوبلین
- از پرفروش‌ترین‌های لس آنجلس تایمز
- بهترین کتاب تابستانی مجله Elle Magazine
- برنده‌ی مهم‌ترین جایزه‌ی ادبی کشور ژاپن یعنی آکوتاگاوا
- عنوان بهترین کتاب سال نیویورک، بوستون گلوب
        

          مسئله اینست که زندگی کارمندی و روتین که گاهی به انسان ها احساس پوچی می دهد به خوبی در این کتاب تشریح شده است.
بجز این بحث یکسان شدن مدل زندگی آدم ها و تقلید کورکورانه شان از یکدیگر، در یک  بستر داستانی، به خوبی مورد نقد و شماتت قرار گرفته است. 
خواندن این کتاب مانند یک نهیب زدن به روزمرگی ها و تکراری زندگی کردن های آدم ها، به قدر کافی مفید، و اگر همراه با تفکر در باب راه حل باشد، نور علی نور است!
        

          من به تازگی این کتاب را تمام کردم. کتاب به طرز عجیبی بامزه است. تاکید می کنم به طرز غیرمنتظره و عجیبی بامزه بود، اما به نظر من یک چیزی این وسط توضیح داده نمی شود، یا میشه این طور گفت که من اطلاعات ندارم، آیا این خانم مبتلا به یک نوعی از بیماری روانی، مثلاً اسکیروفرنی، نیست؟ من واقعا اطلاعات کافی ندارم، ولی به وضوح این خانم بعضی احساس های طبیعی را نشان نمی دهد و واکنش های یک انسان طبیعی را ابراز نمی کند. من متفاوت بودن را درک می کنم، اما این از متفاوت بودن فراتر رفته. 
کاش یک نفر که از روانپزشکی یا روانشناسی اطلاعات داشته باشد، بیاید این داستان را نقد کند، که توجیه شوم 😅
پایان بندی نمی شد، این قدر باز نباشد؟
        

          از اینکه توی کتاب یه برنامه و روتین منظم وجود داشت و میشد توش خیلی حرفه ای شد خوشم میومد و میاد! شاید اگه انقدر زندگی روتین بود کسل کننده بود اما خب در زندگی همیشه در تکاپو روتین جذاب تر به نظر میاد. همه چیز قابل کنترل! اطلاعات زیادی درباره جامعه نمیده اینکه جرا شخصیت اصلی غیرعادی به نظر میرسید رو توی زمینه جامعه ژاپن بررسی کنید متوجه میشید جامعه مورد نظر ژاپنی همگن تر از اینه که یکی توش اینقدر غیر عادی باشه!
        

          کتاب جالبی بود،به درد رفع خستگی میخوره،مسائل اجتماعی و آدم های عجیب،موضوع کلی کتابه،حجم مناسبی داره و میشه سریع تمومش کرد.