یادداشت ضحی مختارزاده

        من به تازگی این کتاب را تمام کردم. کتاب به طرز عجیبی بامزه است. تاکید می کنم به طرز غیرمنتظره و عجیبی بامزه بود، اما به نظر من یک چیزی این وسط توضیح داده نمی شود، یا میشه این طور گفت که من اطلاعات ندارم، آیا این خانم مبتلا به یک نوعی از بیماری روانی، مثلاً اسکیروفرنی، نیست؟ من واقعا اطلاعات کافی ندارم، ولی به وضوح این خانم بعضی احساس های طبیعی را نشان نمی دهد و واکنش های یک انسان طبیعی را ابراز نمی کند. من متفاوت بودن را درک می کنم، اما این از متفاوت بودن فراتر رفته. 
کاش یک نفر که از روانپزشکی یا روانشناسی اطلاعات داشته باشد، بیاید این داستان را نقد کند، که توجیه شوم 😅
پایان بندی نمی شد، این قدر باز نباشد؟