این کتاب روایتی واقعی از یک واقعه بیرحمانه و شرم آور است که توسط گروهی از مردم عادی و بطور دسته جمعی اتفاق افتاده.
ماجرای این کتاب یک رئالیسم سیاه و نفس‌گیر است.
        

          شرح دیوانگی!
روایتی بر مبنای واقعیت از رذالت و جهالت که چنان غیرقابل باور است که شما را مجبور میکند که یک نفس کتاب را بخوانید، شاید بارقه ای از انسانیت پیدا کنید. 
        

          ژان تولی رمان آدم‌خواران را بر‌اساس وقایعی تاریخی نوشته است. او برای نوشتن داستانش به گزارش‌های پلیس و دادگاه بسنده نکرده و شخصا به روستای اوتفای رفته و آنقدر مردم را سوال پیچ کرده که تهدیدش کرده بودند اگر باز هم به آنجا بازگردد او قربانی جدید خواهد بود! 
قصه در میانه‌ی جنگ فرانسه و ‌پروس در سال ۱۸۷۰ روایت میشود. جنگی که با شکست مفتضحانه‌ی ناپلئون سوم و سقوط پاریس همراه بود. 
این داستان راوی مردمانی است که همه چیز را فراموش کرده‌اند و فقط میخواهند خشم‌شان را فرو‌بنشانند. 
معمای قتل آلن دومونی هنوز هم عجیب است. معمایی که نشان میدهد انسان تا چه حد می‌تواند تندخو باشد و نا‌بهنجار رفتار کند.
        

          کتاب به طرز آزاردهنده‌ای نشانگر خوی وحشی انسان و خطرناک بودن جهل و دنباله‌روی است. با هر خط بیشتر به ناباوری خواننده اضافه می‌شه و ضربه نهایی جایی زده می‌شه که می‌فهمید داستان واقعیه.
استدلال معمول آدما برای بی‌تفاوت بودن در برابر مسائل دیگران در این کتاب هم جریان داره. تا جایی آدمی کثیف نشدن پذیدایی خونش رو به زنده نگه داشتن یک آدم ترجیح می‌ده
        

          این که داستان پهلو به پهلوی یک واقعیت تاریخی پیش می‌رود، کتاب را ترسناک‌تر می‌کند. در نهایت، آدم می‌ماند و این حس که اتحاد انسانی هم می‌تواند روی دیگر شوم و هراسناکی داشته باشد.. خواندنش را واقعا پیشنهاد می‌کنم.
        

          یادم هست که طاقچه این کتاب را نمیدانم به چه دلیل، رایگان کرده بود. و من که بی خوابی به سرم زده بود شروع کردم به خواندنش. و کاملا از ترس و انزجار و درد و وحشت فلج شده بودم! احتمالا کابوسی هم دیده باشم ولی الآن خاطرم نیست.
موضوع کتاب را اگر بخواهید، دقیقا همان عنوان کتاب کفایت میکند! با چاشنی مناسبات سیاسی و این حرف ها.
این ۵ستاره قطعا با احساساتی که توصیف کردم در تضاد است،
ولی قطعا این کتاب سزاوار ۵ ستاره است، آنقدر توصیفات دقیق و بی پرده ای داشت که توانست چنین احساسات عمیقی را برانگیخته کند.
بخش ترسناک کتاب در کنار اتفاقات وحشیانه ای که می افتد، آن احتمال اتفاق افتادنش در یک جامعه انسانی ست.
چون نمی‌توانیم این احتمال را انکار کنیم که انسان بخاطر منافعش، می تواند همینقدر هار و وحشتناک شود!
        

          داستان وحشتناکی بود!
ترکیبی از جهل و عصبانیت افرادی که فقط نقاب انسان‌ها رو دارند. هیچی واقعا بعید نیست!
تنها دفاع از یک جنون این باشه که بگی ‌ «تحت تاثیر بقیه قرار گرفتم!»
        

          حقیقتا در تعجبم که انسان چیه.ترجیح میدم سکوت کنم در این لحظه.دلم برای آلن میسوزه که همچین زجری رو تحمل کرده
        

          نسبت به اثر قبلی که ازش خوندم (مغازه‌ی خودکشی) خیلی ضعیف تر بود. درواقع باید بگم اگر نبود که ماجرای کتاب واقعی بود و حجم کتاب اندک، بعید بود که کتاب رو به پایان برسونم. 

ولی به هرحال، یه طرفه هم قضاوت نکنم. اولا ماجرا یه‌جورهایی از فرط عجیب بودن حتا مسخره و باورنکردنیه!! دوما در مقام راوی، مدام کانال و سبک روایت تغییر می‌کنه که برای من خیلی جالب نبود.
        

          نه ترسناک بلکه منزجرکننده و دلهره آور همراه با تعلیق های پیوسته.
تلاش نهایی توله در آدم خواران با عنوان انگلیسی Eat him if you like، به «نمایاندن دوزخ هبوط انسانیت» بر اساس رخدادی واقعی در گذشته فرانسه در قالب این داستان انجامیده است.
حتما ارزش مطالعه دارد.

سال ۱۴۰۰
        

          نمیدونیم چی بگم، قسمت دارک داستان اینه که براساس واقعیته
        

          در یک کلام، تکان دهنده! داستانی واقعی که گویای یک جنون آنی از سمت گروهی از مردمی که هرروز در کوچه و خیابان همدیگه رو میدیدند، به هم سلام میکردند و برای هم احترام قائل بودند و تبدیل شدن همون آدم ها به گروهی آدم کش و آدم خوار.کتاب در عین سادگی و روانی و صفحات کم، شمای درستی رو از  شدت فرسایشی که از یک رنج و ناامیدی ممکنه به جامعه دست بده ،به نمایش میزاره.
        

          بعضی کتابا یه درد عمیقی تو قلبت می‌کارن که تا مدت‌ها توش دست‌وپا می‌زنی و داغونی؛ از فکر و مغزت بیرون نمیرن؛ این کتاب، برای من ازین دسته بود.انقدر تلخ بود که دوست داشتم انکارش کنم.
داستان کوتاهی که نتونستم یک‌باره بخونم. بر اساس واقعیت نوشته شده و‌ اسمش گویای همه‌چیز هست. اینطور شروع میشه که: پسری اهل فرانسه که علی‌رغم پای معلولش تصمیم گرفته برای جنگ فرانسه و پروس (در سال۱۸۷۰) اعزام بشه و قبل از اعزام به روستای مجاور میره برای خرید گاوی برای یک خانواده فقیر..

اگر روحیه‌ی حساسی دارین، پیشنهاد نمیکنم. ولی این‌گونه آثار هم باید خونده بشن تا بفهمیم انسانِ در جهل و بی‌سوادی، می‌تونه چه‌اندازه متعصب، بی‌منطق، وحشی و‌ خشن باشه، یا چقدر عواملی مثل جنگ، قحطی و... می‌تونه روی رفتارش اثر بذاره.
        

          این رمان در مورد واقعه ای تاریخی است که مردم یک منطقه از فرانسه رقم می‌زنند و  وحشیگری و خشونت بسیار بالایی که در رابطه با یک فرد یه کار می‌رود را روایت می‌کند. 
وقایع کتاب اگر واقعی نبود، چندان ارزش خاصی نداشت و شاید این حجم از خشونت و وحشیگری غیر قابل باور بود. اما همه‌ی نکته‌ی کتاب در همین حقیقت تلخی است که روایت می‌کند.
حقیقتی که نشان می‌دهد انسان تا چه حد می‌تواند خطرناک و پست شود و دست به کاری زند که در حالت عادی به آن فکر هم نمی‌کند. قدرت اجتماع که تا چه حد می‌تواند ما را تحت تاثیر بگذارد و ما را به کارهایی وادار کند که نمی‌خواستیم.
شاید هم حقارت انسان را نشان می‌دهد. در جایی که در ضعف هستیم و نمی‌توانیم و شاید هم جرئت نداریم که دست به کارهای بزرگ بزنیم اما در یک حرکت جمعی، دنبال مقصری می‌گردیم که تفصیرها را به گردن او بندازیم و حقارت درونی خود را زیر فشار به او جیران کنیم و حس پیروزی وقدرتمندی خود را ارضا کنیم.

کتاب بسیار کم حجم است و  خواندش به افراد حساس توصیه نمی‌شود.
        

          کاش این داستان براساس واقعیت نبود.. مگه میشه انسان ها چنین کاری کنند... مثل بقیه آثار ژان تولی  عالیه 
        

          قشنگ حقیقتو تُف میکنه تو صورتت...
بهت ثابت مى‌کنم این مردمِ متمدن وقتی توی موقعیت بحرانی قرار بگیرن، حتی حاضرن همدیگه‌ رو هم بخورن!
-joker
        

          این کتاب کتابی نبود که هر آدمی توانایی خوندنش رو داشته باشه کتابی بود که عمق پست فطرت بودن و حروم زاده بودن مردم یک روستا را نشان میداد از این دست داستانا کم نیست چه در قدیم و چه در زمان حال آدمخوارانی در پوسته ی انسانی با خوی سراسر وحشی و درنده موجوداتی پست که هدف از خلقتشون هنوز نامشخصه!!!
        

          مستند حیات وحش انسانی.
اولین چیزی که با شنیدن کلمه جمعیت و ملت به ذهنتان می رسد چیست ؟ وحدت ؟ همدلی ؟ این کتاب کاملا عکس این تعاریف است ، نشان دهنده بخش کثیف جامعه و گزارش داستانی راجب این روایت واقعی و منزجر کننده.
این کتاب که جزویی از مجموعه « جهان نو» نشر چشمه نیز است داستان واقعی یک  روستای جنگ زده فرانسوی که مردمان اکثرا بی سوادی دارد را روایت می کند که با تعصب و خشمی که مدت ها دنبال روزنه ای برای فرار بوده دعوای دو فرد را تبدیل به یک سلاخی و شکنجه گروهی می کنند و تا خوردن گوشت کباب شده آن فرد نگون بخت پیش می روند.
نویسنده فرانسوی این کتاب «ژان تولی» که با آثاری همچون مغازه خودکشی در ایران شناخته می شود با تحقیقات معتبر و گسترده خود و حتی سفر به روستای آدم خواران که باعث تهدید های مرگی نیز بر علیه اش شد توانسته بهترین گزارش را از این دیوانگی و تعصبات را به شکل داستان گونه نمایش دهد ؛ تک تک مراحل این دیوانگی ، دادگاهی و همینطور صحنه اعدام با تمام جزئیات توسط راوی سوم شخص روایت شده به گونه ای که حس و حال مقتول به خوبی به خواننده منقل میشود و حس ترس را بر می انگیزد و روند  کتاب که با یک شیپ سریع به سمت تندی حرکت می کند خواننده را بر پای کتاب میخ‌کوب می سازد.
اگر مشکلات قلبی و روحیه حساسی دارید به هیچ عنوان خواندن این کتاب و دنبال کردن وقایعش را به شما پیشنهاد نمی کنم.
        

          طنز  تلخ