" نه اوسا اشتباه می‌کنی. اینا راه و چاه دنیا را اگه بلد بودن راه دُرُس می‌رفتن. این راهش نیس که شیخ ابوتراب برازجونی با یه من ریش و پشم جای پیغمبر بنشینه و مردم را لُخت کنه. پیغمبر چرا بایس یه همچو جانشینانی برای خودش بگذاره. من گول ریش و عمامه اش را خوردم. گولِ تسبیح و قرآنش را خوردم."

" به درک، تو زندگی هیچ چیز نیس که به قد شرف و حیثیت آدم برابر باشه؛ حتی جون آدم. حتی زن و بچه آدم "

بازی سیاستمداران، هر جای جهان و در هر لباس و با هر ایدئولوژی که باشد، حال آدم را بهم می‌زند.بازی ای که در آن مردم و جامعه احمق پنداشته می‌شوند و وقتی نگاه می‌کنی می‌بینی این وسط نه قدرت، نه فرهنگ، نه اعتقادات و نه جامعه هیچ کدام مهم نیستند. آنچه حرف اول و آخر را می‌زند «پول» است.