من خیلی این کتاب رو دوست داشتم. راجب جولیته که لمسش مرگباره. نویسنده این کتاب طاهره مافی هست که ایرانی امریکاییه
پشت کتاب:
هیچکس نمیداند چرا تماس دست جولیت مرگبار است. اما ((سازمان)) برایش نقشه هایی دارد. نقشه هایی تا اورا مثل سلاحی به کار گیرد. اما جولیت هم نقشه های خودش را دارد. پس از یک عمر اسارت، سرانجام برای اولین بار پی میبرد قدرت مقابله و مبارزه دارد
 و اینده ای با پسری که فکر میکرد برای همیشه از دست داده است.
        

          اولین تجربه ها همیشه خاصن. 

اولین باری که کتاب عاشقانه کلاسیک خوندم به خودم گفتم : اوکی قرار نیس جز این سبک کتاب چیز دیگه ای بخونم. 
یکجورایی همینجوری شد چون هروقت رفتم سمت سبک های دیگه دوباره دور زدم به سمت کلاسیک. 
اینبار اولین کتاب فانتزی عمرم رو خوندم. راستش عجیب بود برام من ادمیم که حتی فیلمای علمی تخیلی نمیبینم چون بنظرم با عقل جور در نمیاد ولی حالا یه کتاب فانتزی خوندم. 
بدم نیومدم ولی آیا میتونم بگم دیوونش شدم؟ نه. 
عجله ای ندارم که خیلی زود جلد بعدی رو بخونم ولی شاید دوباره سمتش برم.... هنوز گیجم. 

درکل روند داستانی بد نبود و یجاهایی ضربان قلبو بالا میبرد و یجاهایی برام حوصله سر بر میشد و این حس خوبیه که کتاب میتونه بهت القا کنه. 


پ. ن: دلیل پرطرفدار بودن اقای وارنر رو نمیفهمم وقتی انقد تو مخیه. 😒


ماهور🌑💫✨
        

          خردم کن از آن تریلرهای پادآرمان‌شهری است مخصوص تین‌ایجرها. تقریباً مربوط به زمانی که کتاب‌های این‌چنینی محبوب شده بودند و خواننده داشتند: کتاب‌هایی مثل عطش مبارزه (hunger games)، دونده هزارتو (maze runner)، سنت شکن (divergent) و خیلی‌های دیگر. 
داستان در آینده‌ای اتفاق می‌افتد که انسان‌ها حسابی کره‌ی زمین را به فنا داده‌اند؛ آب و هوا به هم ریخته، محیط زیست از بین رفته، حیوانات در حال مرگند و غذا نایاب شده. این وسط «سازمان» ظهور می‌کند و قول می‌دهد همه‌چیز را سروسامان دهد، اما به محض اینکه قدرت را به دست می‌گیرد، آن روی خودش را نشان می‌دهد و تبدیل می‌شود به بزرگ‌ترین مشکل کره‌ی زمین. داستان در مورد دختر 17 ساله‌ای است به نام جولیت که تنها با دست زدن به دیگران می‌تواند آن‌ها را بکشد و به همین خاطر در جایی دور از دیگران نگهداری می‌شود...
من سال‌ها بود که قصد داشتم این کتاب را بخوانم، به خاطر اینکه نویسنده‌اش یک ایرانی-آمریکایی به نام طاهره مافی است. هفته‌ی پیش خیلی اتفاقی در کتابفروشی دیدم و خریدمش و بلافاصله شروع کردم به خواندن. دو سوم ابتدایی کتاب چنگی به دل نمی‌زند، اما یک سوم آخر واقعا جذاب و پرکشش است. انقدر که اول مطمئن نبودم مجموعه ارزش خواندن را داشته باشد، اما الان واقعا مشتاقم بدانم آخرش چه می‌شود. 
البته بدانید که کتاب مناسب تین‌ایجرهاست، از سه شخصیت اصلی، دو تایشان 17 ساله‌اند و یکی 19 ساله و این لمس مرگبار جولیت هم مانع ایجاد مثلث‌های عشقی نمی‌شود! اما به هر حال، دوست دارم بدانم آخرش چه می‌شود.
        

          راستش من بیشتر می‌خوام ببینم این همه تعریف ‌و تخریب این مجموعه چقدر می‌ارزه دوست دارم ببینم من جز دستۀ علاقمندان هستم یا متنفرها 😅
اوایل داستان خیلی جذب نشدم چون یکنواخت بود ولی کمکم به نظرم خوب اومد. اینکه نویسنده روی افکاری که به زبان نمی‌آورد خط میکشید خوب و جذاب و خاص بود و ابتکار جالبی بود !
احساس میکنم نویسنده اعداد رو خیلی دوست داشته چون با اعداد توی این مجموعه زیاد کار داریم !
من بعضی از افکار نویسنده رو دوست دارم و تحسین میکنم و باید تا پایان این مجموعه صبر کنم و نظر کلی بگم ولی در کل تا  اینجا دوست داشتمش 🤍
        

          خیلی قشنگ بود 
معمولا نمی تونم یک کتاب رو زود تموم کنم ولی این کتاب رو یک هفته ای تموم کردم 
واقعا قلم خانم مافی رو دوست داشتم و برام دلنشین بود 
با جرعت میتونم بگم داستان این کتاب منو شگفت زده کرد
به نظرم شخصیت ها به بهترین شکل انتخاب شده و داستان بسیار سرگرم کننده است و ارزش معروف شدن را  داشت
به شدت پیشنهادش میکنم
        

          من آدمی‌ام که از فیلم‌های فانتزی حالم بهم می‌خوره. هیچ‌وقت حاضر نشدم فیلم فانتزی دانلود کنم و ببینم. چیزهایی هم که دیدم، همه رو تلوزیون گذاشته بود 😅 مثل مرد عنکبوتی و اینا...

ولی برای خودم عجیب بود که این کتاب رو انقدر دوست داشتم و عمیقا تحت‌تاثیر فضاها قرار می‌گرفتم.
همینطور شخصیت‌هاش رو.
من کاملا با کتاب و کاراکتراش ارتباط گرفتم. بعضی جاهای کتاب بلند بلند خندیدم، بعضی جاها هم به شدت برای جولیت متاسف شدم. 
اما لازمه اینو بگم که خوندن این کتاب فقط می‌تونه در حد یه سرگرمی وسط کارهای دیگه خوب باشه!
به‌خاطر همین احتمالا اگر جلدهای بعدیش منتشر بشه دیگه ادامه ندم.
        

          زیبا بود.
        

          بهتر از این نمیشه
        

          مجموعه ی خردم کن
انتظار بیشتری داشتم
به هر بخش ۱ ستاره اختصاص میدم  :

✨ شخصیت پردازی 
 وارنر:پسر بلوند چشم سبز و  خوشگل ، زیاد کلیشه ای نیست ؟ 
(خودمم به خاطر آرون وارنر خوندم 😂و به خاطر وارنر مجموعه رو ادامه دادم )
آه از این کاراکتر 
جدا از کلیشه ای بودنش واقعا بیشتر از همه کاراکتر ها دوسش داشتم 

جولیت : تو کلیپا تحت عنوان به دختر قدرتمند و قوی ازش یاد شد ولی میتونم لقب ضعیف ترین شخص کتابی رو بهش بدم 
و اصلا معلوم نبود با خودش چند چنده 

آدام :وای غیر قابل درک ترین،دودل ترین و دوست نداشتنی ترین شخصیت مجموعه 
تو این جلد باز قابل تحمل بود ولی وای از جلد کشفم کن 
عجب عوضی شده بود این 

باقی شخصیت ها مثل کنجی ، کسل ، وینستون، برندن و.... باقی شخصیت ها غیر اینا کاملا مبهم بودن 
یعنی تمرکز کتاب( خصوصا تو این جلد)کاملا رو این سه  شخصیت بود 
ولی یه ستاره رو میگیره تو این جلد نه ولی مجموعه خردم کن پیشرفت چشمگیری داشت 
یه ستاره 

✨فضا سازی 
خوب بود دوسش داشتم ولی باز تصویر کامل و دقیقی از جهان توی ذهن من نبود 
بیشتر به احساسات جولیت پرداخته شده بود و باقی چیز ها تو هاله ای از ابهام بودن 
ولی فضای منطقه چهل و پنج رو دوست داشتم 
یه ستاره 

✨رمنس کتاب 
میتونم بگم بدترین بخش خردم کن 
مخصوصا این جلد 
اصلا آدام و جولیت قابل درک نبودن



🔴اسپویل  شعله ورم کن 
کاپل وارنت (جولیت و آرون) بی نظیر بودن 

ولی  آدام و جولیت ستاره نمیگیره 

✨نوع نوشتار کتاب
فوق العاده بود یه ستاره 

🌌از خوندنش پشیمونم؟البته که نه کتاب مورد علاقه منه 
🌌خوندنش رو پیشنهاد می دم؟ البتهههه خردم کن بی نهایت زیباس

مجموعه رو کامل بخونید 
پیشرفت نویسنده از جلد ویرانم کن معلومه 
و شعله ورم کن تا اینجا که از همه جهات از باقی جلد ها بهتر بود تا اینجا 

🔴نکته 
 من طرفداران این مجموعه که  خودمم طرفدار خردم کن هستم هیچ توهینی نمیکنم 
خردم کن زیباست و جزو کتابهای مورد علاقمه ولی بنظرم بهتره در کنار آثار معروف مثل خردم کن یه سری هم به آثار کمتر شناخته شده بزنیم 

یه چی دیگه هم بگممم
از نشر فیک کتاب نخوانید🙏🏻
اینو از نشر فیک گرفتم و واقعا بد بود ترجمش 





        

          بسم رب العشق

خب دومین کتابی بود که به کوب خوندم و یه دقیقه هم نذاشتم زمین. جملات و توصیفات قشنگی داشت و اگر بخوام شخصیت ها رو نقد کنم؛ 
جولیت: خب راستش اول نتونستم باهاش ارتباط بگیرم چون خیلی ناله میکرد و ضعیف بود (چون کلا خوشم میاد شخصیت اصلی دختر قوی باشه)ولی خب آخراش خوب بود
آدام:نظری در موردش ندارم ولی از نظرم عشق بین جولیت و آدام واقعی نیست چون خب دختره بعد از سال ها کسی پیدا شده که می تونه باهات باشه اونم کسی نیست جز آدام 
وارنر:راستش چون اسپویل هایی در مورد خوندم دلم براش سوخت چون هی پسش میزدن و من واقعا اون کسایی که تو جلد اول عاشقش شدن رو نمی فهمم... 
جیمز هم که خیلی گوگولی بود 
جلد اول کمی ضعیف بود امیدوارم تو جلد از بعدی بهتر بشه
        

          خیلی جالبه که این کتاب به خاطر وجه علمی تخیلی داستانش خیلی معروفه ولی در واقع موقع خوندن فقط با یک عاشقانه محض با یه مثلث عشقی کلیشه ای رمان های عاشقانه آمریکایی مواجه میشید. انتظاراتم خیلی ازش بالاتر بود ولی جوری نبود که بخوام ادامه اش بدم
        

          آمم.. خب شاید مقدمه ی خوبی بشه حسابش کرد با توجه به اینکه ۱۱ جلده..
یکم روندش برام کند بود و یه ریدینگ اسلامپ وحشتناک باهاش داشتم.. نمیدونم قراره خوندن مجموعشو ادامه بدم یا نه.. از طرفی برای فهمیدن ادامش کنجکاوم از طرفیم دونستن اینکه تعداد زیادی از جلداش ترجمه نشده و ترجمه شده ها هم سانسوره یکم اذیت کنندست برام..
اولین کتاب آخرالزمانی بود که خوندم و فضاش برام جالب بود. شخصیت پردازی کرکتراعم جالبه.. درکل تینجریه بنظرم و به شدت سلیقه ای. 
خودم هنوز نمیدونم نظرم چیه دربارش'-' 
شاید خوندن یه جلد کافی نباشه برا نظر دادن  ..
 نمیدونم‌ . 
        

          امیدوارم  جلد های بعدی قوی تر از این جلد باشند‌‌....😶‍🌫️
        

          نمیدونم بعضیا میگن محتوای آبدوغ خیاری داره
بعضیا هم میگن خیلی خوبه
میشه یکی با انصاف توضیح بده وی به چیه و می ارزه یا نه
        

          من  این مجموعه رو با دیدن تعریف زیاد م در  اینستا و روبیکا شروع کردم و اولین کتاب فانتزی ای بود که تصمیم گرفتم با دیدن داستاش بخرم و بخونمش و از خریدنش هم خیلی هم راضیم و تا الان منتظرم جلدای دیگه اش هم ترجمه و منتشر بشه. داستان خیلی خوبی داره ولی  اینکه جولیت همش فاز افسرده کم کم داستان خسته کننده‌ شد برام..
        

          اگر بخوام به تجربه‌ای که از وقت گذروندن با سری کتاب ها کسب کردم، اشاره کنم : انتظار بالایی از جلد اول نداشته باشید!
این مجموعه دوران طلایی خودش رو با سروصدا شروع کرد. و صحبت‌هایی که می‌شنیدم بیشتر بر جنبه‌ی احساسی کتاب تمرکز داشتند. امروز این کتاب رو به دلیل سَبک روان جریان اتفاقات و قلم جذاب نویسنده برای نیفتادن در چاله‌ی ریدینگ اسلامپی شروع کردم. و حالا اول از قلم نویسنده شروع کنیم:
قلم خانم مافی سبک خاص و جدیدی داشت. تشریح احساسات شخصیت اصلی _جولیت_ در پرده‌ی استعاره و کنایه علاوه بر اینکه جدید و مجذوب‌کننده است، پنجره‌ی عمیقی به تجربیات و احساسات شخصیت داستان برای خواننده باز کرده است. و به همان اندازه که احساسات با پیچیدگی بیان شدند، توصیفات مکان ها و پس زمینه ساده و متصور بود تا باعث سردرگمی نشه.
این جلد از زبان جولیت و بیان افکار او تعریف میشه. 
و حالا تم داستان و شخصیت ها:
ایده‌ی کلی پادآرمان شهر جذابه، اما باید نظر گرفت که این جلد درواقع فقط گرده‌ بردایی سطحی از تصویر داستان ذهنی نویسنده است. داستان به معرفی سطحی شخصیت ها و شرایط فعلی که در اون قرار دارند می پردازه و با رنگ سرخ لحظات عاشقانه به آن رنگ و لعاب میده. شخصیت ها پایه‌ریزی میشوند اما به صورت کامل پرداخته نمی‌شوند. شخصیت های داستان مخصوصا با ورود سازمان نقطه‌ی اُمگا به سطح جذابی میرسه و ذهن خواننده همانقدر که برای شخصیت های اصلی جا باز می‌کنه، مکان مخصوصی هم برای شخصیت های فرعی نگه میداره.
به این جلد به چشم دری با طرح ساده نگاه کنید که قراره شما رو وارد دنیای پیچیده‌ای بکنه.
 ترجیح میدم تمام مجموعه رو بخونم و بعد آن رو تحلیل کنم. به هر حال همیشه اولین جلد با آخرین جلد مجموعه تفاوت بسیاری داره، هم تجربه نویسنده بیشتر به پختگی نزدیک میشه و هم روند داستان به اوج خودش نزدیک میشه.
        

          نمی‌دونم علمی به حساب میاد یا تخیلی ؛
اما یکی از بهترین ها تو ژانر خودشه
من به جز سه جلدی که تو ایران منتشر شدن هفت جلد دیگش هم خوندم
 داستان پره از رمز و راز ...
و جوری که در نهایت تموم میشه ، پایانی خوش داره و خیلی دور از ذهن
        

          مجموعه کتاب خردم کن رو واقعیتش به خاطر  این خوندم که خیلی ترند بود و از اون جایی که همه میگفتن خیلی جالبه کنجکاو شدم که محتواش چی میتونه باشه که انقدر پرطرفدار شده؛ و وقتی شروع به خوندن کردم اوایل جلد اول اون حس کنجکاوی هنوز بود و برای خوندن ادامه ش کشش داشتم.
ولی خب اواسط جلد اول بود که دیگه جذابیتش رو برام از دست داد و هیچ اشتیاقی برای خوندن ادامه ش نداشتم ولی از اون جایی که واقعا میخواستم بدونم چرا انقدر طرفدار داره ادامه ش دادم و جلد های بعدش رو خوندم ولی هیچ جذابیتی برام نداشت و توی جلد چهارم بود که دیگه واقعا نتونستم ادامه ش بدم و برخلاف اینکه از نصفه ول کردن کتاب ها خیلی بدم میاد ولش کردم؛
البته مطمئنا برای خیلی ها محتوای جذابی داشته ولی به شخصه برای من نه.