خاطرات حاج حسین یکتا از زمان نوجوانی و حضورش در جبهه تا... خاطرات تلخ و شیرینی که مخاطب را پای کتاب می نشاند. اگر به خواندن روایت هایی از مردان تلاشگر و جهادگر علاقه دارید این کتاب می تواند نظر شما را جلب کند.
        

          یک کتاب دفاع مقدسی جذاب و خواندنی. نکته‌ای که توجهم رو جلب کرد، شیرینی و خوش زبانی راوی و نامرئی بودن نویسنده بود
        

          اگر با روایتگری های حاج حسین یکتا ( مخصوصا شب های بله برون در شلمچه) آشنا باشید، تک تک کلمات این کتاب هم با لحن و صدای خودشون خونده میشن، من این کتاب رو دوست داشتم اما حجم نسبتا زیادی داره و یه جاهایی خسته کننده می شه. 
        

          یکی از بهترین کتاب های خاطرات دفاع مقدسی!
حاج حسین یکتا که بیشتر به روایتگری در مناطق عملیاتی و بعد کمک در زلزله سرپل ذهاب و سیل خوزستان و ...شهره بود، حال با خاطرات جنگش هم در دل مردم جای خوبی باز کرده است.
پسر نوجوانی اهل قم که با هزار بدبختی و سختی خودش را به جبهه میرساند و در عملیات مختلفی هم شرکت کرده و جراحات زیادی هم برداشته است. چه از ناحیه شکم و ریه و چه چشم!
کتاب پر است از خاطرات مختلف از عملیات ها و رزمنده های گوناگون و شهادت افراد زیادی از همرزمانش.
همچنین خرده روایت های متعددی از زندگی شخصی خود حاج حسین یکتا در دوران کودکی و نوجوانی نیز در لابه لا آمده است که البته بنظرم برخی قسمت ها خیلی جا نداشت و روند روایت را کمی کند کرده بود
اما در کل کتابی شیرین، خواندی، همراه با اطلاعات مفیدی از جنگ به خصوص بخش های کمتر شنیده شده مانند جنگ های دریایی و مهندسی دریا در جنگ است
        

          کتاب مربع های قرمز، کتابی  که همراه با راوی می خندید، گریه می کنید و آه می کشید..
        

          کتاب را قبل از انتشار خواندم. 
مربع های قرمز روایت هایی است از زندگی حاج حسین یکتا از زمان جنگ و بعد از آن (اگر درست یادم مانده باشد)
زینب عرفانیان مدت ها همراه حاج حسین یکتا به مناطق جنگی رفته و سعی کرده است به فضای ذهنی راوی نزدیک شود و ما را با متنی ساده و روان همراه خود بکشاند. 
اگر به تاریخ شفاهی و خواندن روایت هایی از زندگی افراد تاثیر گذار در جبهه علاقمند هستید از این کتاب لذت می برید.
        

          خاطرات حاج حسین یکتاست که قطعا نیازی به تعریف نداره. وقتی کتاب رو میخوندم دلم میخواست جای اون رزمنده‌ها بودم.. و کتابش بیشتر نمک روی زخم حسرتم پاشید که ای کاش تو اون دوران زندگی میکردم و هوای جبهه رو نفس میکشیدم...
        

          زیبا و کاملا قابل تصور و جذاب... انگار راوی باآن مدل صحبت کردن زیبا و متفاوتش، و آن لبخند همیشگی جلویم نشسته و برایم از خاطراتی می گوید که خود و مرا محو در آن زمان کرده است. کاملا با داستان همراه میشوید و چشم بازمیکنید ومیبینید همراه راوی، تمام صحنه ها جلوی چشمانتان اتفاق می افتند
        

          حاج حسین و خاطراتشون قند هستند حالا چه شنیداری چه نوشتاری.
تیکه ی عملیات فاو خیلی قشنگ بود...خیلی عمیق بود، خیلی.
حاج حسین و حرفاشون کلا سراسر برای من پند و تلنگر هست.
        

          قشنگ تاثیر نمک حاج حسین توش درک میشه
        

          در واقع ۳/۵

اوایل کتاب و بخش‌های مربوط به کودکی و قبل از جبهه رو خیلی دوست داشتم. خیلی جاها از کارای این پسربچهٔ شر و شور خنده‌م گرفت و از بحثای مربوط به گروه‌های دوستیشون لذت بردم و یاد گرفتم. بخش مربوط به تلاش برای جبهه رفتن هم خیلی باحال بود. اگه کتاب فقط همین بخش‌ها بود قطعا بهش ۵ می‌دادم.
ولی بخش‌های مربوط به خود جبهه به نظرم یه مقدار خسته‌کننده شد و به یه سری جاهاش ان‌قلت داشتم...

https://taaghche.com/audiobook/106994
        

          با خواندن این کتاب با حاج حسین،دویدم، به جبهه رفتم،خندیدم،گریه کردم،از آن نماز های پرسوز خواندم،نشستم،بلند شدم،کمین کردم،شلیک کردم و مجروح شدم.
به همه و همه پیشنهاد میکنم
        

          #کتاب #مربع_های_قرمز آخرین کتاب سال 98 یکی از جذاب ترین کتابهایی که امسال خوندم. قشنگ میشه راحت بشینی پای #خاطرات #حاج_حسین و کیف کنی و حظ ببری. با خنده هاش کیف کنی و با غصه هاش غصه بخوری. راحت میشه با حاج حسین توی کوچه های #خاکفرج قدم بزنی و با #جعفر رفیق شی. میشه راحت با حاج حسین دست ببری تو #شناسنامه و ۴۶
به ۴۴ تبدیل کنی تا به خیال خودت ببرنت #جبهه و نشه. بعد با کلک #امدادگر شدن خودتو #بسیجی کنی و بری جبهه و نمک گیر
بشی.
میشه راحت با حاج حسین با #شهادت جعفر اشک بریزی. این کتابو اصلا از دست ندین در تمام لحظات خوندن کتاب انگار خود حاج حسین جلوم نشسته بود و باهام حرف می زد حضورش کاملا
محسوس بود.
پی نوشت:ممنون #حاج_حسین_یکتا لحظات خوبی رو برام ساختی. راستی دلم گرفت وقتی گفتی: #چشم_شیشه ای رو که گذاشتی گفتی:نمیدونم چرا فک کردم بینایی برگشت ولی با خاطرات #مانور_شهادت خندیدم آخه چرا نذاشتن چنتا شهید تقدیم #انقلاب کنی؟؟!!
        

          به نام او...
اولین اثری که از خانم عرفانیان خواندم کتاب زیبای مربع های قرمز بود. 
واقعا خیلی به دلم نشست...
در حال مطالعه کتاب گویا صدای خود حاج حسین یکتا در گوشم می پیچید با همان لحن گرم و صمیمی ‌شان روایت گری می کردند...
دست مریزاد به نویسنده این اثر ارزشمند با ارزوی موفقیت برای ایشان ❤️ 
        

          کتاب پر از خاطرات یک رزمنده است. رزمنده ای که  بیشتر سال‌های جنگ را لمس کرده. از بهدار  بودن تا اطلاعاتی بودن. از رزمنده ساده بودن تا رانندگی زیر دریایی. مجروح شد، زخمی شد، و حتی روحش زخم خورد، آنجایی که نزدیک ترین دوستش پر کشید به آسمان.
در خاطرات حاج حسین یکتا همه صنف خاطره ای هست.
بغض می‌کنی، میخندی، اشک می‌ریزی، اطلاعات بدست می‌آوری، و جواب سوال‌هایت را پیدا می‌کنی.
متن بسیار روان و عالی بود. حس ها کاملا ملموس بودند. و به راحتی همه را درک می‌کردی.
من کتاب را صوتی گوش دادم و خوانش آقای ایوب آقاخانی واقعا بی نظیر بود. حظ بردم هم از کتاب هم از خوانش.
        

          خاطرات راوی خوش سخن دفاع مقدس، حاج حسین یکتا از دوران نوجوانی ش در جنگ.

دیدن جنگ از زاویه دید یک نوجوان شوخ و بازیگوش جالب بود. تلاششون برای رفتن به جبهه هم جالب و خنده دار بود.

صوتیش رو گوش دادم


«مربع های قرمز» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/audiobook/106994
        

          کتاب خوبیه، با نثر روان و همراه اندکی از شوخی ها و طنز های جبهه
از خوندنش آدم خسته نمیشه ولی بنظرم خیلی زیاد هم انسان رو جذب نمی کنه
و هر چی به آخر کتاب نزدیکتر میشی جذاب تر میشه یعنی نیمه دومش بهتره در کل خوب بود
        

          واقعا کتاب جذابی است با فرهنگ و شیرین کاری های زمان جنگ آشنا میشی و لذت میبری مثل خاطرات سربازی که باباها تعریف میکنن
        

          کتاب رو تماما با صدای حاج حسین در ذهنم می‌شنیدم. این هم که کتاب کسی که می‌شناسید را می‌خوانید لذت خودش را دارد.
به عنوان خاطراتی برای درک جنگ و انقلاب کتاب قوی ای نیست، البته از این رو که حاج حسین، چندان سنی نداشته و پست و مقام خاصی نداشته و اینکه اوایل جنگ را هم به همان دلیل کم بودن سن و سال کامل از دست داده است. اما در نقطه‌ی مقابل تا دلتان بخواهد، عاطفی و اشک و آه دار است. حسابی اشک آدم را می‌آورد دم مشکش و روح و روان شما را می‌لرزاند. به همان نسبت که نوجوان دید فنی و تاکتیکی از جنگ ندارد ولی تا دلتان بخواهد لطافت روحی دارد.
قسمت آخر کتاب که به قرارگاه نوح بر می‌گردد هم خاطرات و گفته ها و عکس های دست اولی داشت که من تا به حال ندیده بودم و اطلاع چندانی هم از فعالیت های قرارگاه نوح نداشتم.
ای کاش حاج حسین و افرادی مثل ایشان که پس از جنگ فعال بوده‌اند و نرفته‌اند پی کاسبی و زندگی و ... به این سال ۶۷ که می‌رسند یا خاطرات را تمام نکنند یا در کتاب دیگری منتشرش کنند. پر واضح است که این حرف راجع به همه‌ی رزمندگان سال‌های  دفاع مقدس صادق نیست.
والسلام
        

          دلم به اندازه ی همه ی دنیا گرفته بود..