از جهانی ناشناس و فراموش شده ، پا به زندگی تاریک و سردی گذاشت . جز نام کوچکش هیچ چیز به خاطر نمی آورد . در گیجی عجیبی غرق شده بود . احساس می کرد همه چیز را می دانسته ، ولی چیزی یادش نمی آید . نگاهی به اطراف خود انداخت . در چاهی تاریک و خنک گیر افتاده بود . بالابری که حامل او بود و صدای جیر جیرش توماس را آزار می داد ، به سمت بالای چاه در حال حرکت بود . سایه های تاریکی از این فاصله دیده می شدند . کم کم سایه ها شکل انسانی گرفتند و توماس در حالی که از ترس می لرزید ، با چهره های پسرانی مواجه شد که به او می خندیدند . این تازه آغاز زندگی جدید توماس بود ....
کتاب موضوعی بسیار جذاب و هیجان داشت . اتفاقات طوری کنار هم قرار گرفته بودند که لحظه ای نمی توانستم کتاب را کنار بگذارم . با نیت خواندن 20 صفحه شروع می کردم ؛ اما  بدون آنکه بفهمم ، 80 صفحه می خواندم .
یکی از دلایل جذابیت ، می تواند شروع هیجان انگیز آن باشد . آغازی که خواننده را گیج و مبهوت می کند و باعث می شود برای کشف راز ها و معماهای داستان ، مجبور به خواندن ادامه ی آن باشد . مثلا فراموشی توماس . اینکه چرا توماس در آن چاه افتاده و چرا تمام زندگی اش را به جز نامش فراموش کرده ، معمای بزرگ و انتخابی هوشمندانه از طرف نویسنده است .
در این قسمت احساسات توماس به خوبی منتقل و فضا و مکان برای خواننده به راحتی قابل تصور بود . ترس و گیجی که بابت ورودش به بیشه داشت ، به خوبی به خواننده منتقل می شود و درک حس او را امکان پذیر می کند . علاوه بر این راوی از همان ابتدای داستان به خوبی اماکن را توصیف کرده است چون خواننده درکی از هزارتو و بیشه ندارد ، توصیف جزئی و دقیق فضا و مکان ، می تواند کمک کند که او بتواند محل های درون داستان را ، به خوبی در ذهنش مجسم کند . به عنوان مثال توضیحی که درباره ی ساختمان چوبی و خراب درون بیشه ، بلوک های سنگینی که لای آن علف هرز درآمده و .... داده شده بود .
تمام این ها با این وجود است که راوی سوم شخص می باشد . با وجود اینکه روایت از زبان سوم شخص بیان می شود ، به خوبی از پس شرح دادن ماجرا بر آمده و خواننده احساس نمی کند این نوع بیان در وصف قصه ، ضعفی به وجود آورده است . با این وجود به نظر من بهتر بود خود توماس یعنی اول شخص ، داستان را روایتگری می کرد زیرا احساساتش قوی تر منتقل می شد . البته که در همین حالت هم مشکلی وجود ندارد ولی بین خوب و خوب تر ، قطعا انتخاب خوب تر بهتر است .
علاوه بر این پرداخت به جزئیات هم یکی از نکات کمک کننده به این موضوع است . از این جهت که در اکثر قسمت ها با بهره گیری از جزئیات ، توضیح دادن و شرح محیط آسان تر شده است . مثلا در قسمتی که توماس کارآموزی می کرد ، توضیحاتی درباره ی گیاهانی که لا به لای ریشه هایشان گل و لای است ، ذرت های تازه رسیده ، درختان آلو .... می داد می توان این موضوع را مشاهده کرد .
شخصیت پردازی های کتاب هم فوق العاده بود . از همان ابتدا به خوبی چهره و خلق و خوی افراد شرح داده شده بود . به محض اینکه توماس چهره ای را می دید ، تمام نکات در مورد ظاهر آن فرد گفته می شد . با اخلاقیات هم به مرور و در طول قصه ، آشنا می شویم . مثلا کینه و عصبانیت گالی ، پرحرفی ، قد کوتاه ، چاقی و چشم های آبی و لپ های قرمز چاک ، صورت سفید ، موهایی به سیاهی قیر و چشمان آبی ترزا و.... . نکته ی جالب و البته مثبت این بخش این است که ، توماس چون خودش راوی نبود نمی توانست در مورد خصوصیت خودش زیاد بگوید ، اما با همین نوع روایت هم ، در بخشی از کتاب که در گفتگوی چاک و توماس سپری می شد ، چاک چهره و قد او را برایش توصیف کرد .
از محتوا و ساختار که بگذریم ، به ظاهر کتاب می رسیم . درباره ی طراحی جلد هم باید بگویم خیلی زیبا بود . استفاده از تصاویر شخصیت های اصلی و بخشی از محیط بیشه در جلد ، جذابیت آن را بالا برده بود . همچنین در تصویر سازی ذهنی برای خواننده هم تاثیر گذار بود .
در نهایت دونده ی هزارتو یکی از زیباترین و بهترین کتاب هایی بود که در این ژانر خواندم . ماجرای پسری که سر از جهانی عجیب در می آورد که بعضی او را می شناسند و هنگام تغییر با او مواجه می شوند ولی او هیچ چیز و کسی را جز نامش به یاد ندارد ، آنقدر جذاب و هیجان انگیز بود که هر نوع خواننده ای را به سمت خواندن جلد های بعدی ترغیب می کند تا بیشتر در مورد آینده و گذشته ی توماس بداند .
        

          کتاب بسیار جذاب و هیجان انگیز بود🤩😍
کتاب به حدی جالب بود که نمیخواستم کتاب رو ببندم 
کاملا با داستان پیش میرفتم و ناگهان اتفاق هایی می افتاد که اصلا باورم نمیشد و ادامه داستان گاهی اوقات غیر قابل پیش بینی بود👌🏻👍🏻❤
من چاپ افقش رو خوندم
        

          بهترین جلد این مجموعه زیبا🥺🫀
        

          من با پیشنهاد یکی از بلاگر های کتاب مورد علاقم توی روبیکا خوندمش و عاشقش شدم 
معرکه بوووود
        

          من عاشق نیوت شدمممممم واییییییی . 
میدانی این کتاب مرا در خودش غرق کرد و مرا مجذوب خود کرد . 
چه کنم از دست این کتابا که وقتی تمام می شوند دوباره یادت می اندازند که تنها شده ای.
        

           با خوندن کتاب اول این مجموعه کاملا مطمئن شدم که نخوندش قطعا باعث پشیمونی میشه .
با این که خیلی وقت بود این مجموعه رو داشتم اما رغبت و شوقی برای خوندنش نداشتم و بعد یه جرقه باعث شد شروع کنم به خوندن کتاب اول ، اون هم نه با قصد خوندن ، فقط برای این که یه فرصت بهش بدم ،،، کاملا شگفت زده شدم وقتی تو نصف روز یه نفس نصف کتاب رو خوندم.
این داستان رمزآلود و هیجان‌انگیز ، میتونه هر خواننده بی ذوقی رو سره شوق بیاره و ضربان قلبش رو بالا ببره ، اعتراف میکنم یه جاهایی از ترس و هیجان و غم یادم میرفت نفس بکشم و قلبم تا مرز ایستادن میرفت .
پس اگه فرصتش رو داشتین به هیچ وجه از دست ندیدنش...
        

          🖤🎼🤍
        

          این داستان در مورد پسری به اسم توماس است. داستان از آنجایی شروع می شود که توماس در یک آسانسور از خواب بیدار می شود و می فهمد که همه چیز را فراموش کرده است. طولی نمی کشد که توماس می فهمد هر ماه یک پسر جدید به جمع آنها اضافه می شود که هیچ کدام چیزی به یاد نمی آورند. در پشت بیشه زار هزارتویی وجود دارد پر از موجودات عجیب و غریب اما اگر آنها راه خروج از هزارتو را پیدا کنند می توانند نجات پیدا کنند؟ در این میان دختری از راه می رسد با یک پیام: او آخرین نفر است برای همیشه همه چیزی تغییر خواهد کرد… اما معنای این جملات چیست؟ آیا راه نجاتی وجود دارد؟
این کتاب خیلی خوب و هیجان انگیز بود چون..
جلد و اسم کتاب بسیار متناسب با داستان آن بودند و تا حدی موضوع داستان را مشخص می کردند.
توصیفات درون کتاب خیلی خوب بودند به طوری که من به خوبی می توانستم اتفاقات هیجان انگیز داستان را برای خودم به تصویر بکشم و از خواندن ادامه داستان و هیجانات آن لذت ببرم و این قلم خوب نویسنده را نشان می دهد.
به نظر من نویسنده موضوع متنوع و جالبی را به تصویر کشیده بود که می توانست خواننده را جذب و ترغیب به خواندن ادامه کتاب کند. همچنین نویسنده داستان را طوری نوشته بود که هر لحظه هیجان داستان را حس می کردم و این باعث می شد تا برای خواندن ادامه کتاب ترغیب شوم و در هنگام خواندن کتاب احساس خستگی نکنم.
و اینکه به نظرم نویسنده برای هر شخصیتی از داستان شخصیت های متفاوتی طرح کرده و به تصویر کشیده بود و این یکی از نکات مثبت این کتاب محسوب می شود.
پیرنگ کتاب هم خیلی خوب بود یعنی نقطه اوج و هیجانات داستان به خوبی مشخص بود و گره ها و آشفتگی های داستان هم سر جای خودشان بودند. 
شروع داستان هم خیلی خوب بود یعنی نویسنده داستان را از همان شروع خوب و ترغیب کننده نوشته بود.
به نظرم ماجراجویی بودن داستان و مشخص بودن هیجانات کتاب، داستان را جذاب تر می کرد.
در کل این کتاب خیلی خوب بود
من این کتاب را به کسانی که روحیه ماجراجویانه دارند پیشنهاد می کنم :)
        

          کتاب را سر کار خوندم و از لحظه ای که بازش کردم درگیر ماجرای پسری شجاع شدم که خودش رو در سرزمینی ناشناخته و پر ماجرایی میدید داستانی بسیار پرکشش و جذاب، این کتاب یک فیلم چند قسمتی هم دارد که واقعا جذابه
        

          کتاب لانه گریورها (دونده هزارتو)، رمانی علمی تخیلی نوشته ی جیمز دشنر است که نخستین بار در سال 2009 انتشار یافت. زمانی که توماس در یک آسانسور به هوش می آید، تنها چیزی که می تواند به خاطر بیاورد، نامش است. او را پسرهای غریبه ای احاطه کرده اند که مانند او، حافظه شان را از دست داده اند. در پشت دیوارهای سنگی اطراف آن ها، هزارتوی بی کرانی وجود دارد که مدام در حال تغییر است. این هزارتو، تنها راه خروج از این مکان به حساب می آید و تا به حال هیچکس زنده از آن رد نشده است. با پیشروی داستان، دختری با پیامی وحشتناک از راه می رسد: به خاطر بیار، زنده بمان و فرار کن.
از این کتاب فیلمی هم ساخته شده

        

          هیچوقت فکر نمی کردم از این داستان خوشم بیاد .درواقع فور نمی کردم اونقدر قلم جذابی داشته باشه و در حد یه کتاب برای سرگرمی می دیدمش،اما واقعا کتاب جذاب و قشنگی بود ،به حدی که من رو مغلوب کرد که فیلمش رو هم ببینم و تا جلد پنجمش رو. بخونم .البته شاید سلیقه ای باشه،اما به نظر من ارزش خوندن داره 
        

          این کتاب واقعا از چیزی که فکر میکردم بهتر و خفن تر و عالی تر بود. شخصیت پردازی عالی، ایده پردازی عالی، توصیفات عالی، قلم عالی و ...
دونده هزارتو متفاوت ترین کتابیه که میشه در ژانر معمایی و راز آلود و هیجانی و یکمم ترسناک خوند.
        

          به نظر من این کتاب یکی از دلهره آور ترین کتاب ها برای من بود 
واقعا داستان جذابی داشت و قلم نویسنده رو خیلی دوست داشتم 
تو این کتاب من شادی غم استرس و هر جور حسی که بگید رو تجربه کردم 
و لذت بردم 
پیشنهاد من اینه که اگه یه کتاب هیجانی و علمی تخیلی رو دوست دارید این کتاب گزینه ی خیلی خوبیه  
        

          اگر سه جلد دونده هزارتو را نمی‌خوندم، واقعا محروم بودم.
همزاد پنداری رو قلم آقای دشنر زنده می‌کنه همیشه..
        

          واقعا عالی بود 

        

          تو این کتاب شما هم همراه توماس و دوستاش باید راز هزارتو و گرداننده های اون رو کشف کنید. 
اما این کشف به قیمت چی؟😮
پیشنهاد میکنم با توماس همراه بشید و یک زندگی هیجان انگیز، غم انگیز، هولناک و پیچ در پیچ رو تجربه کنید. 😲👌🏻🤩
        

          پنج تا ستاره میدم چون هر چیزی که یه نویسنده باید رعایت کنه تا کتابش خوب باشه، آقای دشنر رعایت کرده بود. فضاسازی و شخصیت پردازی عالی بود. آخر کتاب بیشتر تکه‌های پازل کنار هم قرار گرفت و سوالایی که توی طول کتاب توی ذهنم به وجود اومد آخر کتاب بهشون رسیدم و سوالایی که به جوابشون نرسیدم مشخص بود توی جلد بعد به جوابش پی میبرم و غیرممکنه کسی بعد تموم کردن این کتاب نخواد سراغ جلد دوم بره. بی‌صبرانه منتظرم جلد بعدو بخونم
شخصیت مورد علاقم مینهو و چاک بودن و خیلی دوستشون داشتم>
صد صفحه اول مقدمه بود،ولی بعد از اون دیگه نتونستم کتابو زمین بزارم و از درس و هرچیزی که باید واسش وقت میزاشتم زدم تا این کتابو تموم کنم.
و با وجود گریورها و مشکل‌های بیشه، بازم محیطشو دوست داشتم و ای کاش بازم توی بیشه میموندم :)
        

           در واقع نمیدونم از کجا شروع کنم از زیباییش از قلم داستان از ژانر باحالش، خب من اول فیلم این کتاب رو دیدم و واقا خوشم اومد و تصمیم گرفتم که این مجموعه رو بخونم و از تصمیمم کاملا راضیم چون واقا  این کتاب خیلی خوبههه و قطعا مثل خیلیا این مجموعه  مجموعه ی مورد علاقم میشه.و چون فیلمشو دیدم  یسری چیزا برام اسپویل شده ولی بازم کتاب با فیلم بعضی چیزاش فرق داره ولی خب کتابو ترجیح میدم چون کاملتره.
WICKED IS GOOD..
        

          ماجرای یه پسری که تا چشماشو باز میکنه میبینه تو یه ناکجاآباد با یه مشت پسر که مثل بختک افتادن روش ، گیر افتاده و راه فراری نداره و باید باهاش بجنگه.
به نظر خوب میاد ؛ اما ، اگه نظر منو بخواین اولای کتاب میخواستم کلا قیدشو بزنم و بیخیالش شم ، بخاطر چی؟
بخاطر قلم عجیب نویسنده ؛ بخوام بیشتر توضیح بدم جوری بود که نمیتونستم باهاش ارتباط بگیرم و انگار کتاب برام روون نبود ، همینطور بزرگنمایی های بیش از حد بعضی جاها جداً اذیت میکرد!
بگذریم..
حدودا بعد از ۱۰۰ صفحه تونستم باهاش کنار بیام و به قلم آقای دشنر عادت کردم ، اتفاقات داستان جوری بود که یک نفس تا تهشو رفتم!
شخصیت توماس برام غریب بود و نتونستم زیاد باهاش ارتباط بگیرم ولی به تلافی ،  با مینهو خیلی قشنگ و جذاب ارتباط گرفتم:)
با در نظر گرفتن همه چی شاید میشه گفت که دوستش داشتم(به عبارتی نه عاشقش شدم و نه ازش بدم اومد!).
پ.ن۱ : آخرش؟!