حیف آن یک ستاره ای که ناچار شدم برای این کتاب بدهم. حیف ایده داستان، حیف وقتی که برای خواندنش صرف شد. حتی وقت گذاشتن برای ریویو نوشتن روی این کتاب هم کمی تا قسمتی اتلاف وقت است، فلذا کتاب های نوجوان و کتاب های ماجراجویانه خیلی بهتری در جهان وجود دارد که خواندشان این قدر زمان می برد که نیازی به خواندن این یکی نیست...
        

          در موضوعات کتابهایی که برای نوجوان نوشته میشه موضوع متفاوتی داشت.
کتاب گنگ پیش میره و یه جاهایی حتی بعد از توضیح هم  نامفهمونه  ولی به نظرم با اینکه به جادو و ارواح ربط داره ولی چندان ترسناک نیست و برای گروه سنی مخاطبش هیجان اندازه ای داره.
یکبار خوندنش خالی از لطف نیست
        

          خوشم نیومد،ایده خوبی داشت اما هول هولکی جلو رفت و حروم شد
        

          

کتاب روزهای مرده کتابی است که ولرین باید آن را پیدا کند و به دلایلی زندگی‌اش پس از آغاز سال جدید به آن کتاب بستگی دارد! کتابی که نمی‌داند کجاست... ولرین فقط ۴ روز فرصت دارد تا زندگی‌اش را نجات دهد.
ولرین به همراه پسربچه‌ای که مدت‌هاست به عنوان وردستش با او زندگی می‌کند، به دنبال راهی برای نجات زندگی‌اش است؛ این پسربچه، نه خانواده‌ای دارد، نه نام و نشانی و نه حتی اسمی! همه او را «پسر» می‌خوانند! «پسر» تنها چیزی که برای حفظ زندگی‌اش می‌داند این است که هرچه اربابش، ولرین، گفت باید بی چون و چرا اجرا کند ... 

ماجرای ولرین و پسر و ویلو و دیگران (!!!)، داستانی است مرموز، مبهم، معمایی و عجیب، با پایانی باز! ماجرایی گره‌خورده با سحر و جادو که بعضی قسمت‌هایش مخاطب را متعجب می‌کند، بعضی کنجکاوش می‌کند و بعضی دیگر فقط علامت سوالی برای مخاطب باقی می‌گذارد؛ که تا انتهای داستان هم جوابی نمی‌گیرد! 

موضوع داستان را دوست داشتم، موضوعی خاص و متفاوت بود؛ ماجرای معمایش هم آمیخته با ماوراء، برایم جذابیت داشت، اما پایان باز و پر از سوال داستان تمام لذت خواندنش را از بین برد!
البته شاید اگر روزی جلد دومش را پیدا کردم و خواندم، نظرم عوض شد... 

        

          نمی‌دونم چرا انقدر بازخورد منفی این کتاب داره!
نمی‌گم کتاب خیلی عالیی هست و هیچ مشکلی نداره ، اما بنظرم می‌تونیم در حد یک کتاب معمولی در نظر بگیریمش ..
هر کتابی ، مخاطب خاص خودش رو داره و شاید این داستان مخاطب محدود تری نسبت به باقی کتاب ها داشته باشه که جذبش بشن ، اما در کل بد نبود .. 
ولی اینکه مشخص نبود اون پسر اصل و نسبش چیه و آخر هم این موضوع فاش نشد ، برام جالب نبود و امیدوارم حداقل در جلد دوم به این موضوع پرداخته شده باشه .
        

          ایده اولیه کتاب از یه باور باستانی گرفته شده که میگه فاصله بین روزهای کریسمس و سال نو میلادی روزهای مرده هستند و اشباح در آن روزها در زمین جولان میدن.
شخصیت نوجوان کتاب یه بچه‌ی توسری‌خور هست که دستیار یه شعبده‌بازه و پدرومادرش معلوم نیست چه کسانی هستند. شعبده‌باز حالا میخواد از اون بچه برای نجات جان خودش که توسط یک دیو به خطر افتاده استفاده کنه.
کتاب کشش داستانی نسبتا خوبی داره و نامزد جایزه ادگار آلن پو هم شده.
        

          واقعاً نمی دانم باید چند ستاره بهش بدهم!
حالا جلد دویش را بخوانم و ببینم چه می شود...