خیلی کتاب قشنگی بود عالی ترجمه شده بود خیلی راحت میشه با کتاب ارتباط گرفت این کتاب در مورد نظرات دیگران فضای مجازی عدد سن حد مرز ها توضیح داد باید بگم خیلی کتاب قشنگی بود💙
حتما بخونید قراره کل فکر تون عوض کنه🌟💤
        

          «این درست است که "کاخ ورسای" تمام اتاق‌های آسایش را حذف کرد تا کاملا زیبا بماند، اما زندگی واقعی مستلزم این است که مخفیانه در گوشه ای از آن، اجابت مزاج باشد و گاهی اوقات نیز شاید مجبور باشیم پا بر روی کثافتی بگذاریم. پس اشکالی ندارد که گاهی غمگین و افسرده باشیم. اگر چنین زمان هایی وجود نداشته باشند، چگونه میتوانیم بفهمیم خوشبختی چیست؟»
این بخش از کتاب میتواند احساس مارا در زمان حال به کلمات توصیف کند. به شخص در زمان خواندن این کتاب، دیگر ناامید از همه چیز، خسته و هرچیز که باشد بودم. 
میتوانیم با خواندنش احساس بهتری داشته باشیم.

پ.ن: حرف های این کتاب را باید بر روی طلا نوشت.
        

          کتابی که بهت میگه اشکالی نداره اگر عیبی داری و سعی میکنه با نوشته هاش باعث میشه خودتو دوست داشته باشی و خودتو قبول کنی 
        

          کتاب بدی نیست اما خوبم نیست یجورایی انگیزشی هست😖😐
        

          برعکس همه ی نظر ها من زیاد پیشنهادش نمیکنم🤝🏻
ترجمش زیاد خوب نبود، یسری جاها اصلا نفهمیدم منظور نویسنده یعنی چی و خیلی بد ترجمه شده بود.
ولی قلم نویسنده در کل خوب بود و چیزایی خوبی میشه از این کتاب یاد گرفت، کاش مترجم بهتر ترجمه میکرد🥸🥸
        

          -تنها کسی که نباید از احترام به او غافل شوید، خودتان هستید و بس. 
        

          خوب بود . درس اصلی به خود متکی بودن و مسئولت پذیری هست . همون اصلی که خود کره ای ها از اهم ترین چیز ها میدانند
        

          عالیییییی بود بیشتر انگیزشی و فلسفی بود
        

          همیشه به یاد داشته باشید که زندگی هیچ کسی کامل نیست :)
        

          دوست من ، زمانی نابالغ بودم و در زندگی ام اتفاقات غیر منتظره ی زیادی رخ داد که توضیح  مسائل برایم خسته کننده و سخت بود . از تو برای آرامش دادن به جای دلداری های توخالی ممنونم ....
        

          بسیار آموزنده بود
        

          باید اقرار کنم بر خلاف اون چیزی که انتظار داشتم کتاب انگیزشی زرد نبود، و حتی انگیزشی هم به معنایی که در ذهن داریم نیست. نویسنده تلاش کرده ساده و بی تکلف چالش هایی رو که عموم مردم کره به ویژه نوجوان ها باهاش مواجه هستن رو بشناسه و بعد بر اساس مطالعات و تجربیات خودش براشون راهکار های خیلی ساده و کوتاه و عملیاتی ارائه بده. یکی از نکات مثبت و مورد علاقه من درباره این کتاب این هست که نویسنده از جامعه ای میگه که از تصویرسازی ذهنی شکل گرفته برای مردم دنیا از طریق سریال های کره ای دور هست و باعث میشه به صورت  خیلی گذرا به یک لایه پایین تر در جامعه کره وارد بشیم و اگر ذهنمون قبلا توسط رسانه ها درباره کشور خودمون تبدیل به یک صفحه سیاه مطلق نشده باشه میتونیم نعمت هایی رو که در کشورمون داریم رو بیشتر ببینیم. در آخر نمیتونم بگم یک نوجوان با خوندن این کتاب حتما زندگی اش متحول میشه ولی به نظرم میتونه تاثیرات مثبتی هر چند اندک روی ذهن مخاطب داشته باشه
        

          کتاب خوبیه. بهش می‌آد زرد باشه ولی نیست. البته یه جاهایی به فرهنگ ما نمی‌خوره طبعا چون مال کره هست. اما در کل محتواش خوبه. به درد وقت‌هایی می‌خوره که خیلی به خودت سخت گرفتی یا توسط محیط معذب شدی و نیاز به حرف‌های رهاکننده داری.
        

          به اسم و جلد کیوتش نگاه نکنید و نگید اینم یه کتاب انگیزشی زرد برای افزایش اعتماد به نفسه! 
برعکس خیلی واقع بینانه و جامع بود و برخلاف اسمش فقط درباره‌ی اعتماد به نفس و این جور مسائل نیست، بلکه شبیه یه راهنمای جامع برای زندگی کردن هر آدمی در دنیای امروزیه.

به گفته خود نویسنده این کتاب رو بعد خوندن کتاب های زیادی نوشته و تو خیلی از جاها هم منبع و اسم کتاب ها رو آورده‌ و این برای منی که کتاب های این سبکی، به خاطر توضیحات و مثال‌های زیادشون، برام خسته‌‌کننده‌ان خیلی خوب و خلاصه و مفید بود ولی اگه شما برعکس منید و زیاد تو این سبک مطالعه دارید، احتمالا چیز جدیدی نداشته باشه براتون⁦¯\_(ツ)_/¯⁩


موضوع جالب دیگه‌ای که با خوندن کتاب های ادبیات کره جنوبی دارم بیشتر بهش پی‌می‌برم اینه که چقدرر مشکلات مشابهی داریم و همه چیز اونجا اونقدرا هم که به نظر می‌رسه قشنگ نیست..

در کل خیلیی دوستش داشتم و خوندش رو پیشنهاد می‌کنم چون:
•خیلی کم حجمه.
•توضیحات و مثال‌های زیاد و حوصله سر بر نداره و برای همین خیلی بخش‌هاش کوتاهن و خوندنش روون و آسونه.
•در عین گفتن واقعیات، حس خوبی میده به آدم :))))
        

          دیدگاه نویسنده رو دوست داشتم. به یه چیزایی دقت می‌کرد گاهی که اصلا خودم دقت نکرده بودم و واقعا اسم کتاب برازنده‌اشه. می‌خواد خودت باشی، از خودت با وجود همه چی راضی باشی و خودت رو دوست داشته باشی. جالبه برام که توی خیلی از کتابا چه انگیزشی چه روانشناسی چه رمان و اینا می‌گن برای اینکه یه زندگی خوب داشته باشیم با حس رضایت، باید به سمت اجتماع حرکت کنیم.
البته فکر نکنین خیلی قراره با جملات فلسفی سنگین رو به رو بشینا و این دقیقا از نقات قوتشه که چپترای خیلی کم دو الی سه صفحه‌ای + نثر روان و ساده داره. انگار رفیقت نشسته باهات حرف می‌زنه.
توصیه می‌کنم بخونینش.
        

          شاید در نگاه اول نسبت به این کتاب که توسط نویسنده‌ی کره‌ای نوشته شده گارد بگیرید ولی لطفا تصورات بیهوده در مورد نویسندگان آسیای شرقی را دور بریزید.
کتاب "تصمیم گرفتم خودم باشم" برخلاف خیلی از کتابهای روانشناسی که امروزه به دلیل تبلیغات پررنگ شدن و مورد توجه قرارگرفتن
بسیار کاربردی بود و قطعا جز بهترین کتاب های خودشناسی‌ای بود که تا به امروز خوندم.
کتابی که شدیدا آرومم کرد و هر خطش باعث شد به این فکرکنم که نویسنده از کجا انقدر درمورد احساسات من میدونسته؟!
تصمیم گرفتم خودم باشم اثر کیم سوهیون دقیقا همون چیزی بود که به شدت بهش نیاز داشتم؛ هر صفحه از کتاب به من یاد داد که باید چطور زندگی کنم و چطور با دیگران و به ویژه خودم رفتار کنم.
نویسنده از شرایطی نوشته بود که تقریبا همه‌ی ما آن را از سر گذرانده‌ایم اما روش برخورد با آن را نمی‌دانستیم و حتی هنوز هم نمیدانیم؛ اما بعد از خواندن این کتاب قضیه به کل عوض میشود.
        

          کتاب سی و هشتم سال1402
کتابی که با دیدن اسم و طراحی جلدش به ذهن آدم خطور میکنه این یه کتاب درباره اعتمادبه‌نفس هستش ولی اینطور نیس این یه کتاب خوب درباره‌ی راهکارهای زندگی هستش کتابی ساده و خوب هست که به خوبی همه متوجه منظور نویسنده میشن و می تونن با راهکار های ساده ای که نویسنده میده زندگی راحتی داشته باشن
        

          افکارات و عقیده های نویسنده که در این کتاب شرح داده بود به عنوان راهکارهایی برای شناخت خود بسیار آموزنده بود،
اما از نظر بنده هر کسی برای شناخت خود و تبدیل شدن به کسی که در پشت نقاب خود قرار گرفته است  نظرات گوناگونی دارد، اما از نظر بنده کتابی واقعا آموزنده وکاربردی  بود. 
        

          کتاب راه های بدبخت شدن می‌گوید ساده ترین راه برای حس کردن بدبختی این است که به زندگی دیگران نگاه کنیم و آن ها را با خود مقایسه نماییم.شاید فقط می‌خواهیم یک نگاه اجمالی بیندازیم و کنجکاوی مان را بر طرف کنیم اما با رفع این حس کنجکاوی،هیچ چیز بدست نمی آوریم و فقط باید بهایی بپردازیم.بهای آن،حس بدبختی ای است که بعد از آن به سراغمان می آید
        

          می‌تونه یه چک لیست کوتاه مختصر جهت  شناخت خودت و تغییر عادت های بدت باشه ✅