یادداشت فرنوش جعفرزاده

                دیدگاه نویسنده رو دوست داشتم. به یه چیزایی دقت می‌کرد گاهی که اصلا خودم دقت نکرده بودم و واقعا اسم کتاب برازنده‌اشه. می‌خواد خودت باشی، از خودت با وجود همه چی راضی باشی و خودت رو دوست داشته باشی. جالبه برام که توی خیلی از کتابا چه انگیزشی چه روانشناسی چه رمان و اینا می‌گن برای اینکه یه زندگی خوب داشته باشیم با حس رضایت، باید به سمت اجتماع حرکت کنیم.
البته فکر نکنین خیلی قراره با جملات فلسفی سنگین رو به رو بشینا و این دقیقا از نقات قوتشه که چپترای خیلی کم دو الی سه صفحه‌ای + نثر روان و ساده داره. انگار رفیقت نشسته باهات حرف می‌زنه.
توصیه می‌کنم بخونینش.