کتاب روان،کوتاه،وبسیارمفید
        

          به نظرم نه خود کتاب چندان خوب بود نه ترجمه‌ش.حین خوندن کتاب دو یادداشت در گزارش پیشرفت نوشتم و اونجا مثال‌هایی آوردم که چرا. مطالب کتاب پیوستگی خوبی نداشتن، تکرار حرف‌ها زیاد بود و راهکار کم. کتاب از بخش‌های کوتاهی تشکیل شده بود که آدم فکر می‌کرد نویسنده قبلا تو موقعیت‌های مختلف اینا رو نوشته (مخصوصا که ست گودین یه وبلاگ داره که هر روز آپدیت می‌شه) و حالا همه رو جمع کرده تو یه کتاب. می‌شد این‌ها رو تو یه جستار یا پست وبلاگ گفت و مطلب خوبی هم بشه. اما در قالب یه کتاب به نظرم خوب درنیومده بود.
در مورد ترجمه هم چند جا معادل‌های بهتری می‌شد انتخاب بشه. بعضی جملات هم چطور بگم، انگار که تحت الفظی ترجمه شده بودن.
هدف کتاب این بود که بگه کجا باید یه کاری رو رها کنیم و کجا نه، باید به تلاش ادامه بدیم تا از «شیب» و سختی اون کار عبور کنیم. من غیر از «شیب» کتاب دیگه‌ای از ست گودین نخوندم (فقط خلاصه مهره حیاتی رو از بی‌پلاس گوش دادم) و شاید نتونم قضاوت کاملی کنم. اما یه جاهایی موقع خوندن این کتاب دلم می‌خواست گودین رو گیر بیارم و بهش بگم قرار نیست هم تو کارآفرینی و بازاریابی و غیره خوب باشی، هم تو نویسندگی. کاش خودتم نویسندگی رو رها کنی :/ یا به قول مترجم: جا بزنی! (و چقدر این معادل هم وقتی بارها و بارها تکرار می‌شد یه جوری بود).

+ البته اگه بخوام منصف باشم یکی دو جا از مثال‌های کتاب انگیزه گرفتم. مثلا اونجایی که می‌گفت وقتی هیچی واسه از دست دادن نداشته باشید ترس رو کنار می‌ذارید و کاری می‌کنید. و واقعا فرداش در یه مورد مشابهِ کاری اقدام کردم و نتیجه هم گرفتم :)
        

          وِل کردن یا وِل نکردن، مساله این است...
البته برای شعار و رویا و ...خوبه ولی در  عالم واقع ،رهاکردن به موقع، خیلی برای افراد پیش نمی آید مگر بر اساس اتفاق و شانس و صُدفه و...
کتاب در کل حالت شعاری و شبه زرد دارد.
        

          توی اکثر کتابهای موفقیت میگن که باید پشت کار داشت و تا آخر رفت. ست گودین توی این کتابش دقیقا برعکس این رو میگه و میگه کی باید بیخیال یه کار شد. نوع نگاهش رو من خیلی دوست داشتم. پیشنهاد میکنم حتما بخونیدش.  از اون نگاهها هست که شبیهش رو راحت پیدا نمیکنید.
        

          کتاب شیب به طور کلی در دسته‌ی کتب موفقیت با تمرکز بیشتر بر کسب و کار قرار میگیره. به طور خلاصه حرف کتاب اینه که برای موفقیت در کسب و کار باید بهترین باشید، چرا؟ چون با توجه به محدودیت منابع و زمان مردم معمولا ریسک اشتباه کردن رو نمی‌پذیرند و سراغ بهترین میرن. (این حرف در صورتی درسته که فرض کنیم همه توانایی استفاده از خدمات بهترین رو دارند، مثلاً اگر شما بهترین گوشی رو با قیمت ۵۰ میلیون تولید کنید، نود درصد مردم اصلا توان تهیه رو ندارند و به دنبال بهترین مناسب بودجه خودشون هستند) در ادامه توضیح میده که این بهترین بودن بستگی به مدل و هدف کسب کار می‌تونه بهترین در جهان باشه یا بهترین در یک شهر مثلاً. پس اگه می‌بینید در کاری بهترین نیستید و نخواهید شد و در واقع جای پیشرفتی ندارید، منابع و انرژی خودتون رو هدر ندید و کار رو رها کنید. نویسنده میگه با این جمله که افراد موفق هرگز تسلیم نمی‌شوند به شدت مخالفه چون افراد موفق اگر بن‌بست ببینند به سرعت تسلیم میشن و دنبال راه درستی میگردند. اما مهمترین عبارت کتاب اسم کتابه، شیب. اینجا مطرح میشه که گاهی شما در بن‌بست نیستید و به یک شیب در کسب و کار رسیدید و اینجا جاییه که اگه تلاش کنید و ازش عبور کنید موفقیت شما تقریباً تضمین میشه چون بسیاری از رقبا در این مرحله شکست رو میپذیرن. در ادامه هم چند مسئله برای نحوه‌ی رها کردن و استراتژی و از این مسائل میگه. اما سوال میلیون دلاری چیه؟ الان در بن‌بستم یا شیب؟ این سوالیه که کتاب براش جواب قابل قبولی نداره.ه
        

          مثل تمامی کتاب‌های بهبود فردی: یک تشبیه ساده در حد یک مقاله، یا یک جلسه‌ی مشاوره‌ی یکی - دو ساعته می‌تونست جای این کتاب رو برای من بگیره.
این کتاب زمانی برای من تجربه‌ی خوبی به حساب می‌آمد که مفهوم و تشبیه آن در قالب داستانی پدیدار می‌شد؛ درست همانند  کتاب "چه‌کسی پنیر مرا برداشته".
        

          در ستایش جازدن
سخنرانان انگیزشی همیشه با قدرت و لحنی پُر هیجان ما را به ادامه دادن و «جا نزدن» تشویق کردند، معلم‌ها و دوستان و اقوام هم. «جا زدن» فعل زشتی بود ناشی از کم ارادگی و سستی. ست گادین اما نگاه متفاوتی دارد. او در کتاب کوچک شیب از هنر به موقع «جا زدن» همان‌قدر می‌گوید که از «ادامه دادن و جانزدن»! 
گادین معتقد ما نمی‌توانیم در همه چیز بهترین باشیم و اگر بخواهیم همزمان در همه چیز بهترین باشیم احتمالا فقط یک آدم معمولی باقی می‌مانیم پس شاید بهتر باشد به جای تلاش در بهترین شدن در همه چیز، در یک چیز بهترین باشیم. این جاست که باید بفهمیم وقت جا زدن در بسیاری کارهاست که قرار نیست در آن‌ها بهترین شویم. از طرفی اگر کاری که قرار است در آن بهترین شویم را پیدا کردیم نباید جابزنیم و تا پشت سر گذاشتن شیب ادامه دهیم.
این کتاب کم حجم اما کاربردی را در روزهایی خواندم که نیاز داشتم کسی به من بگوید که «جا زدن» خفت‌بار نیست، در واقع جلوگیری از شکست و هدر دادن منابع است. و ست گادین با این کتاب کوچک، این هدیه را به من داد.
اگر مثل من، همزمان هندوانه‌های بسیاری را بلند کرده‌اید و به خاطر سنگینی بارشان قادر نیستید قدم از قدم بردارید و فکر می‌کنید زمین گذاشتن حتی یکی از آن‌ها هم یعنی شکست و حقارت، توصیه می‌کنم کتاب کوچک شیب را بخوانید. بیشتر از یک الی دو ساعت از شما وقت نمی‌گیرد، اما بدون شک، نگاه شما را برای بقیه عمر، عوض خواهد کرد.
        

          کتاب شیب را بیشتر بخاطر اسم ست گادین انتخاب کردم که پیش تر در حوزه بازاریابی مطالبی از او خوانده بودم. البته به نظرم ست گادین در کتاب شیب به خوبی ست گادین کتاب هایی مثل گاو بنفش نبود. اصل ایده کتاب را پسندیدم اما هم بسیار تکرار شده بود و به نظرم کل کتاب می توانست در 20 صفحه حرفش را بزند و هم ترجمه بسیار بدی داشت.
کتاب به زبان ساده می خواهد بگوید که در هر کاری می کنید سعی کنید متخصص و بهترین باشید و دلایلی هم برای اینکه باید بهترین بود ارائه می کند. 
برای اینکه بخواهید بهترین باشید باید از شیب به سلامت عبور کنید. یعنی اگر می بینید می توانید در آن کار عالی باشید سختی ها و مشکلات شیب را تحمل کنید و ادامه دهید. اما اگر نمی توانید در آن کار بهترین باشید نمانید، رها کنید و کار دیگری را شروع کنید که در آن بهترین خواهید شد. با این حال نباید اسیر از این شاخه به آن شاخه پریدن شوید و باید راهتان را از ابتدا درست انتخاب کنید و در آن مسیر پایداری کنید و وقت و منابعتان را برای کاری که نمی توانید از شیب آن عبور کنید و بهترین باشید هدر ندهید.
شیب چیست؟
هر کاری یک شیب دارد یعنی فاصله بین آموزش و مهارت. اگر از آن شیب عبور کنید متخصص خواهید بود. عبور کردن از شیب سخت است اما ارزشش را دارد. کسانی که دائما صف عوض می کنند شکست می خورند چون باید هر بار از اول شروع کنند.
شیب تأملی درباره‌ی هنر ادامه دادن و نیز تشخیص مناسب نقطه‌ی رها کردن است. اگر در ادامه‌ی یک مسیر در زندگی شخصی یا شغلی خود مردد هستید و مانده‌اید که کدام گزینه مناسب‌تر است، شاید مطالعه‌ی این کتاب بتواند همراهِ خوبی برای فکر کردن به این چالش باشد(وبسایت متمم).
        

          زیاد شنیده‌ایم که موفقیت‌های بزرگ با صبر و استقامت بدست می‌آیند و نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود. این جمله درست است ولی این‌طور نیست که در هر راهی استقامت کنیم و رنج‌ها را تحمل کنیم، به پیروزی می‌رسیم. گاهی باید بی‌خیال شویم و به سراغ راه یا هدف دیگری برویم. گاهی باید غرورمان را زیر پا بگذاریم و عمر هدر رفته را نادیده بگیریم. پاسخ به این سوال که در چه مواقعی صبر کنیم و کی بی‌خیال شویم، در این کتاب نوشته شده است.