یادداشت زهرا دشتی

        در ستایش جازدن
سخنرانان انگیزشی همیشه با قدرت و لحنی پُر هیجان ما را به ادامه دادن و «جا نزدن» تشویق کردند، معلم‌ها و دوستان و اقوام هم. «جا زدن» فعل زشتی بود ناشی از کم ارادگی و سستی. ست گادین اما نگاه متفاوتی دارد. او در کتاب کوچک شیب از هنر به موقع «جا زدن» همان‌قدر می‌گوید که از «ادامه دادن و جانزدن»! 
گادین معتقد ما نمی‌توانیم در همه چیز بهترین باشیم و اگر بخواهیم همزمان در همه چیز بهترین باشیم احتمالا فقط یک آدم معمولی باقی می‌مانیم پس شاید بهتر باشد به جای تلاش در بهترین شدن در همه چیز، در یک چیز بهترین باشیم. این جاست که باید بفهمیم وقت جا زدن در بسیاری کارهاست که قرار نیست در آن‌ها بهترین شویم. از طرفی اگر کاری که قرار است در آن بهترین شویم را پیدا کردیم نباید جابزنیم و تا پشت سر گذاشتن شیب ادامه دهیم.
این کتاب کم حجم اما کاربردی را در روزهایی خواندم که نیاز داشتم کسی به من بگوید که «جا زدن» خفت‌بار نیست، در واقع جلوگیری از شکست و هدر دادن منابع است. و ست گادین با این کتاب کوچک، این هدیه را به من داد.
اگر مثل من، همزمان هندوانه‌های بسیاری را بلند کرده‌اید و به خاطر سنگینی بارشان قادر نیستید قدم از قدم بردارید و فکر می‌کنید زمین گذاشتن حتی یکی از آن‌ها هم یعنی شکست و حقارت، توصیه می‌کنم کتاب کوچک شیب را بخوانید. بیشتر از یک الی دو ساعت از شما وقت نمی‌گیرد، اما بدون شک، نگاه شما را برای بقیه عمر، عوض خواهد کرد.