خیلی داستان های با مزه ای داره
        

          فکر‌ می‌کنم این کتاب نیازی به معرفی ندارد، اما خلاصه بگویم مجموعه‌ی نقاشی‌های اریش ازر‌ درمورد پدر و پسری است که ایرج جهانشاهی با توجه به تصویر متنی هم نوشته. کارهای این پدر و پسر خیلی وقت‌ها بامزه است و اتفاقات عجیبی برای‌شان میفتد که با دیدن و خواندن‌شان کمی از دنیای روزمره فاصله می‌گیریم و غرق لذت می‌شویم.
        

          این جلد ، طنز کمتری داشت اما داستان ها و تصاویر زیبا و لذت بخش بودند .
من و پسرم که خیلی دوست داشتیم .
        

          قصه‌ای که رابطه‌ی پدرها و پسرها را می‌تواند واقعی، ملموس و جذاب کند.
        

          این کتاب به نظرم کتابیست که برای کودکان و حتی نوجوانان جالب است
داستان هایی کوتاه که هر وقت خواستی می تونی یکی دو تا از آنها را بخوانی و بعد کتاب را بگذاری کنار
من این کتاب را برای پدر و مادر ها بیشتر پیشنهاد می کنم
مثلا هر شب یکی دوتا از داستان های کتاب را برای کودکشان بخوانند تا بخوابد
        

          عالی
زمان های زیادی کتاب را خواندیم و قهقه زدیم.
مناسب وقت های دو نفره ایی که از دست هم کلافه شده اید. 
        

          به یادداشت جلد یک مراجعه نمایید.
        

          کتاب نوستالژی دوران دبستانم
        

          بهترین و دوست‌داشتنی‌ترین کتاب دوران کودکی ام بود.
        

          باسلام کتاب برای همه ی سنین مناسب است  زیبا اموزنده  و جذاب بود با تشکر حبیب توکلی
        

          باسمه
🔰 بعد از «یادداشت‌های زیرزمینی» و فضای تیره‌وتارش، مجدداً نیاز به هوای پاک کودکی داشتم. اتفاقاً از قبل هم براش آماده شده بودم و ادامه مجموعه «من و بابام» رو برای الآن کنار گذاشته بودم. انتخاب درستی هم بود خداروشکر ❤️

🔰 ماجرای من و مجموعه، کلیات در مورد خود مجموعه و مواردی از این دست، همونیه که توی یادداشت جلد اول نوشتم و دیگه زیاده‌گویی نمی‌کنم. اگه لطف کنین همون یادداشت رو بخونین ممنون می‌شم 🙏

🔰 این جلد رو هم دوست داشتم؛ مثل جلد اول: ساده، صمیمی و دوست‌داشتنی... راستش این دفعه غم بیشتری ته دلم بود... یادتون هست توی یادداشت قبلی در مورد غم منع‌شدن اُزر پدر و پسر از حق «دوست‌داشتن» و «دوست‌داشته‌شدن» گفتم؟ این‌دفعه بیشتر و بیشتر فکر می‌کردم چقدر پدر و پسر اهل فلسطین، لبنان، یمن، سوریه، عراق و ایران بودن که از اونا هم این حق دوست‌داشتن و دوست‌داشته‌شدن گرفته شد... این روزها خبرهای دردناک و فاجعه‌بار قحطی انسان‌ساخت اسرائیل در غزه بیشتر از قبل به گوش می‌رسه... در شرایطی که صف کامیون‌های حامل مواد غذایی بیرون غزه هست و محموله‌ها رو به فساد گذاشته، پیکرهای نحیف بی‌رمق پسرها و پدرها به زمین می‌افتن و برای همیشه از این خاک آلوده به ظلم ظالمان پر می‌کشن... این رو توی یادداشتی می‌نویسم که احتمالاً بهش رجوع می‌کنم: هیچوقت هیچوقت هیچوقت صحنه‌ای که طفل سه‌ساله که به معنای واقع کلمه پوست استخوان شده بود و چشمش به سمت در چادر خشک شده بود رو نمی‌تونم فراموش کنم... آه و آه و آه...

✅ عکس یادداشت رو این انتخاب کردم به یاد پدرها و پسرهایی که دست پلید اسرائیل اونا رو از هم دور کرد... کتاب رو بخونین تا شاید جهان بهتری رو حس کنین...


پ.ن: لطفاً اگه امکانش رو دارین، برای کمک مالی به اهالی غزه اقدام کنین تا توی بزرگ‌ترین قحطی انسان‌ساخت معاصر، بی‌طرف نباشین...