داستان کوتاهی به غایت زیبا از استاد جمالزاده 
        

          داستانی بسیار شیوا و دلنشین که در عین سادگی قدرت قلم نویسنده را به رخ می‌کشد.
این داستان آنقدر کوتاه هست که  کم حوصله‌ترین افراد را نیز با خود همراه کند و از طرف دیگر به قدری جذاب و دلنشین است که خواننده آروزی طولانی‌تر بودن داستان را می‌کند.

سپهر ناصری ـ میر
آبان ماه ۱۴۰۳
        

          به نام او
داستان کوتاهی از اولین داستان نویس ایران البته به شیوه نوین کتاب بسیار روان و از مفهوم جالبی هم برخوردار بود.
و همینطور که گفتم ما باید ممنون دار آقای جمالزاده باشیم که اولین کسی هست که به این سبک داستان نوشته و برای ما به یادگار گذاشته.
        

          کوتاه و جذاب. ده بار هم خونده بشه بازم خوندنش لذتبخشه🙂
        

          داستان کباب غاز رو همین چند دقیقه پیش دوباره شنیدم خب اخه تو کتاب درسی ما بود و قبلا هم شنیده و خونده بودم و حتی سعی کرده بودم کلمات سختش رو معنی و حفظ کنم، وقتی داستان رو میشنیدم بی‌اختیار یاد دبیرستان و حس و حال کلاس ادبیاتش افتادم و وقتی تموم شد اومدم اینجا و  رفتم تو قسمت نظرات کتاب و یادداشت‌های محمدرضا خطیب رو خوندم، منم یادمه یه معلم ادبیات داشتیم که با بقیه معلم ادبیات هایی که تا اون موقع داشتم یا بعد از اون داشتم فرق می‌کرد اگر درست یادم باشه فامیلیش عمادی بود انقدر جذاب درس میداد که واقعا همه سر کلاسش شاد بودن و هیشکی اذیت نمیشد، چقدر جذاب و پر انرژی شعر میخوند...
        

          به لطف کتاب ادبیات دوم دبیرستان، با نثر شیرین و بامزه و تشبیه‌های نمکین جناب جمال‌زاده آشنا شدیم. به‌طوری که هنوز کاااملاً تو ذهنم‌ه همه‌چیش.
        

          بدون شک یکی از زیباترین و بهترین داستان کوتاه های تاریخ ایران همین کباب غازه.
مخصوصا برای نسل ما نوستالوژی هم هست. یادمه توی کتاب دوم دبیرستان بود و ما یک استادی داشتیم به اسم صادق زاده که این قصه رو اینقد قشنگ میخوند که من از همونجا عاشق ادبیات و کتاب شدم.
طنز و فرم ادبی داستان هم معرکه و به شدت زیباست.
        

          عالی، توصیفات دقیق، استفاده ی پشت سر‌ هم از ترکیبات جذاب و ارائه ی دقیقی از حس‌ حال و تفکرات و درونیات افراد
        

          استاد محمدعلی جمالزاده به حق عنوان پدر داستان نویسی را ماخوذ داشته و خدا پدر محترمش مرحوم ایت  الله سید جمال واعظ از پیشگامان مشروطه را نیزرحمت  نماید.
        

          عالی؛ عالی؛ عالی😁😍
به پیشنهاد دوستم برای اینکه حال و هوام عوض بشه این داستان کوتاه رو خوندم امشب و پرت شدم به یکی بهترین لحظه‌های عمرم؛ کلاس ادبیات دوران دبیرستان؛ گوش سپردن به صحبت‌های معلمی که یکی از بهترین استادهایی بوده که داشتم😍

 حقیقتا وقتی کلاس تموم میشد حسرت میخوردم و دلم میخواست زمان کش بیاد و اون ساعتا تموم نشه🥺 

+زیادی احساسی شدم😅 ولی تجدید خاطره‌ی خیلی خوبی بود برام