رمان باکره ها معمایی - جنایی است  و من کتاب صوتی آن را گوش کردم .
داستان جذابیت و کشش خودش را برای اینکه جذب داستان بشوید و آنرا تا آخر دنبال کنید حتما دارد.
حدس من تقریبا تا آخر در مورد اینکه  اتفاقات به کجا ختم می شود و قاتل کیست اشتباه بود و  آقای الکس مایکلیدس  واقعا آدم را به اشتباه می اندازد.
کتاب دیگر ایشان بیمار خاموش هست که دوست دارم آن را هم بخوانم.
ترجمه خوب و روانی هم کتاب دارد و نکته مهم در مورد نسخه صوتی این کتاب که فکر کنم جذابیت این کتاب را دو چندان کرده  خوانش خانم سحر بیراوند هست که واقعا عالی و تاثیرگذار این کار را انجام داده اند.
اگر به این مدل داستان ها علاقه دارید خواندنش را  توصیه می کنم و  پیشنهادم گوش دادن به نسخه صوتی هست.
        

          عجیب و خیلی غیر منتظره بود.
اول یه ذره شک کردم به کسی که این کارا رو انجام داده بود اما نویسنده تونست با ترفندای‌ خیلی عجیبی ذهنمو‌ دور کنه ازش 
و اینکه یه ارتباط کمی بین این کتاب و کتاب بیمارخاموش یا نقاش سکوت وجود داره که بهتره اول باکره ها رو بخونین بعد نقاش سکوت رو 
ولی واقعا کتاب خوب و جالبی بود 
واقعا خوشم اومد تا لحظه ی آخر هیچی رو نمیشد درست حدس زد 
هیچی رو!
        

          برعکس اثر قبلی نویسنده جذاب نبود
        

          این کتاب خیلیی کتابه جدیدی بود برام واقعاااا دوستش داشتم و بنظرم هرکس که جنایی میخونه باید این کتاب رو هم بخونه و خونده باشه.
یکسری کم و کاستی ها داشت قلم نویسنده
این بود که یکسری چیز هارو باید خیلی گسترده تر توضیح میداد و یکسری چیز هارو نباید زیاد بزرگ میکرد 
ولی اینطوری هم نبود که همش این مسئله بزنه تو ذوق(شاید شبیه کتاب زنی در کابین ده خانم روث ور).
و یک باگ بزرگ کتاب داشت که اخر خوب تموم شد ولی یکم سریع سر جمعش کرد و این یکمی منو اذیت کرد، ولی بازم از زیبایی این داستان چیزه زیادی کم نکرد ✨
        

          اون مرد ایتالیایی و آمریکایی هست،کت وشلوار سیاه با پیرهن سفید میپوشه ،همیشه مرتب و آراسته هست،کتاب میخونه ،به یونان باستان علاقه داره،خیلی با سواده و استاده دانشگاهم هست=>>عشق منه 
ولی اون شاید قاتله (مهم نیست)
        

          کتاب خوبی است و پایانی دارد که اصلا انتظارش راندارید
        

          از همان ابتدا، کتاب حس رمزآلود و کمی وهم‌انگیز دارد. فضای دانشگاه کمبریج، با معماری قدیمی و سنت‌های پنهان، به طرز بی‌نظیری با حس دلهره و ناامنی تنیده شده. در طول خواندن، احساس می‌کنی در حال باز کردن لایه‌هایی از رازی قدیمی هستی—و این کشش روانی تا آخر حفظ می‌شود. گاهی هم حس تنهایی و اندوه قهرمان داستان، ماریانا، واقعاً به دل می‌نشیند
البته این کتاب به پای کتاب بیمار خاموش نمیرسد.
        

          نسبت به کتاب قبلی نویسنده، بیمار خاموش، ضعیف تر بود. ولی این داستان هم هیجان و رازآلودگی جالبی داشت. البته ترجمه بهتری میتوانست داشته باشد.
        

          از یه جایی به بعد به قاتل شک کرده بودم ولی پایان بندیشو دوست داشتم.
و اینکه یه اشاره‌ی کوچیک هم به کتاب بیمار خاموش شده بود جالب بود برام.
        

          خیلی تلاش کردم ولی نمیتوانم به خواندن این کتاب ادامه بدهم. بیش از نصف کتاب رو خوانده ام ولی هنوز چیز بدردبخوری دستم را نگرفته!
تا اینجای کار، توصیفات و شخصیت پردازی تقریبا صفر است. با اینکه دو نفر مضنون به قتل و یک دوست مقتول با رفتارهای عجیب و عده ای دختر عجیب و غریب تر داریم ولی هیچ چیز درباره آنها نمیدانیم. ۹۰ درصد داستان به روایت ناشی گرانه سوگواری شخصیت اصلی برای شوهر فقیدش و اوهامات و توهمات و خواب و خیال های بی معنی اش میگذرد‌ که واقعا حوصله سر بر و اعصاب خرد کن است! بیشتر از اینکه دیالوگ و توصیفات از روند داستان ببینیم در کله شخصیت اصلی هستیم ولی حتی از او هم چیزی نمیفهمیم! گرچه این روند برای من عجیب است چون کتاب قبلی این نویسنده  (بیمار خاموش)فوق العاده قوی و پر کشش بود، از همان اولین صفحات.
ضمنا بنظر میرسد ترجمه دلچسب نیست و این هم باعث سخت خوانی نثر شده، یک داستان امروزی معمایی پر تکلف تر از داستان های آگاتا کریستی ترجمه شده. بعضی جاها در ترجمه expression ها هم ایراداتی دیده می شود.

خلاصه که تجربه بدی بود!
        

          رمان معمایی که تا فصل آخر پایانش اصلا قابل حدس نبود. جذاب و گیرا