یادداشت negarin

        باکره‌ها | الکس مایکلیدس
یه رمان جنایی که ارتباطش با روان‌درمانی و اینکه از یه دوست عزیز هدیه گرفته بودمش باعث شد بیشتر دوستش داشته باشم. 
خط داستانی سرگرم‌کننده و گیراست. روونه و نمی‌ذاره حوصله خواننده سر بره. پایان هم تقریبا غیر قابل پیش‌بینی و شوکه کننده‌ است. ترجمه هم به نظرم خوب بود. 
یه چیزی که اذیتم کرد شخصیت پردازی ناقص بود‌. تقریبا غیر از شخصیت اصلی، هیچ شخصیتی روند خاصیو طی نمی‌کنه و شخصیت‌ها صرفا هستن که داستان پیش بره، در حالی که توقع داشتم نقش یه سریاشون خیلی خیلی پررنگ‌تر باشه. در کل پیرنگ می‌تونست قوی‌تر پیش بره به نظرم. 
در نهایت می‌شه گفت حتی با وجود ضعف‌هاش خوندنش بهم خوش گذشت!