شخصیت پردازی کامل نبود.
مخاطب وسط مشکلات خانواده یا چشم باز می کرد یا رها می شد.

اما موضوع را دوست داشتم حیف که انتظارات را براورده نکرد.
        

          کمی کتاب گیج‌ کننده ای هست و برای کسی که تازه خوندن رو شروع کرده مناسب نیست.
کمی هم داستان غم انگیزی داره
        

          «دوستای خیالی هیچ وقت ترکت نمی‌کنن. فقط آماده و منتظر می‌مونن تا وقتی که به اونا نیاز داشته باشی. گفتم شاید خیلی معطل شود، اما او جواب داد که ناراحت نمی‌شود و وظیفه‌اش این است.»
        

          نمی دانم.
شاید همه می گفتند کتاب پوج و کودکانه ایست، اما از نظرم اینطور نبود
یعنی در ظاهر پسری است که یک دوست خیالی دارد و ...
اما در باطن داستان پر از حرف های نگفته است.
خیلی دوستش داشتم:) حال و هوا شخصیت را، دغدغه ها و نگرانی هایش را
دوست خیالی اش را و همه چیزش را
بنظرم گاهی نباید به حرف دیگران گوش داد...
        

          این کتاب رو برای هدیه گرفتم ولی وسوسه شدم اول خودم بخونمش
من هیچ وقت دوست خیالی با تعریف کتاب نداشتم ولی از خوندنش لذت بردم.... منم همیشه مثه جکسون دنبال واقعیت ها بوده ام و توی هر اتفاقی دنبال دلیل میگردم.... شاید به قول ماریسول دوست جکسون باید اینکارو رها کنم و دنبال لذت بردن از جادوهای زندگی باشم!!!!
        

          کاش داستان نمی‌رفت به این سمت یک واقعیتی در دوستان خیالی وجود دارد و دنیایی هست که همه‌ی دوستان خیالی آن جا همدیگر را می شناسند...
نه این که داستان های تخیلی را دوست ندارم. به این داستان، با راوی منطقی‌اش و اتفاق‌های غم انگیزش نمی‌آمد..

پی نوشت: خودآگاهی راوی داستان، با وجود سن کمش، خیلی قابل تحسین بود. این که حتی تحلیل می‌کرد هر رفتار دوست خیالی‌اش از کدام عنصر زندگی خودش نشات گرفته است.
        

          خواندن این کتاب را قطعا پیشنهاد میکنم . این کتاب شما را با دنیای جدیدی اشنا می کند و به شما دوست بودن را یاد می دهد .
        

          درجه ۱
        

          پایانش خیلی باز بود
داستانش اصلا هیجان نداشت
زیادی یکنواخت بود
        

          اصلا به قدری که ازش تعریف میشد خوب نبود و شخصا پیشنهادش نمیکنم! پایان بندی مناسب و روند جالبی نداشت و خوندنش لذت بخش نبود برام. 
        

          ببخشید ولی خیلیی بد بود البته بنظر من
چون به اصلا بدرد سنم نمی خورد  و موضوعش رو هم دوست نداشتم
و نویسنده بی حس نوشته بود من هر کتابی می خونم غرقش می‌شم
ولی با این کتاب اینجوری نبودم و فقط برای محدوده سنی خودش خوبه بدرد بقیه سن ها نمی خوره (بعضی از کتابا انقدر خوب و قشنگن هر سنی می تونه بخونه یا از یه سنه به بالا) ولی این کتاب فقط برای هشت نه سال تا یازده سال خوبه یزره بعدش دیگه جذاب نیست 
ولی در کل خوب بود
        

          برای ماهایی که فقط دوست خیالی داشتیم مثل همدرد بود
        

          این کتاب هم جزو کتاب‌هایی بود که به نظرم بیشتر به درد مخاطب بزرگسال و افرادی که با نوجوان‌ها در ارتباط هستند می‌خورد تا خود نوجوان. کتاب کمک می‌کنه وارد دنیا و ذهن نوجوان بشیم و به آدم توجه میده که انتظارات بزرگسالانه از یک نوجوان نداشته باشیم. نوجوانی اقتضائاتی داره که باید درکشون کرد‌. 
        

          داستان جالبی داره 
اگرچه کتاب برای کودکان و نوجوانان ولی برای بزرگتر ها هم میتونه جالب باشه 
در کل داستان فضای متفاوت و شاید کودکانه ایی داره که خوننده های بزرگسال رو هم به دنیای بچه ها میبره
        

          خب این اولین کتابی بود که خوندم باید بگم که محتواش برای کسانی که تازه کتاب خوندن رو شروع کردند و یا سنشون کمتره میتونه جالب  باشه ولی از نظر شخصی من ارزش اینقدر معروفیت رو نداشت و زیادی بزرگش کردن
ولی در کل خیلی بد نیست🍀✨
        

          من تا به حال کتاب های بد زیادی خوانده ام 
ولی این یکی از بدترین هایش بود
داستان اصلا سروته مشخصی نداشت و واقعا مفهوم خاصی هم نمیداد. ولی موضوع ،موضوع خوبی بود(داشتن دوست خیالی) البته اگر نویسنده میتوانست بهتر موضوع را توصیف کند و همین طوری چیزی ننویسد که صفحه را پر کند ،کتاب ، کتاب جذابی میشد
در آخر پیشنهاد میکنم این کتاب را به هیچ عنوان نخوانید
        

          فانتزی فانی زود ولی خب جالبی اش اینه که یه عده موافق و یه عده مخالفن و خیلی برام جالب بود من نظر مثبت و منفی خاصی ندارم ولی داستان جالبی بود و دلم برای پسره سوخت
        

          من خودم هنوز که هنوزه دوست دوست خیالی دارم بعضی اوقات دوستای خیالی آدمارو از تنهایی درمیارن 
ولی نویسنده میتونست داستان رو زیباتر به پایان برسونه
        

          چجوری باید بخونیمش
        

          بنظرم میتونست داستان طور دیگری پیش بره و پر محتواتر باشه