چقدر کت و شلوار به خرسه میومد. کاراکتر جذابی داشت :)
        

          این‌که خرس در این داستان مفعول نبود و فاعلیت داشت که انتخاب کند به شهر برود و زندگی متفاوتی برای خودش بسازد، جای تفاوت این داستان با داستان‌هایی است که حیوان قربانی خواسته‌های انسان‌ها می‌سود.
باید به هر اثر را به صورت مجزا دید و توجه کرد که این اثر خاص چه می‌خواهد بگوید.
حرف این کتاب ماندن دوستی‌ها بود و این‌که محیط‌های امن، وقادار به امن ماندن هستند و می‌شود به آن‌ها برگشت.
        

          چندان به دلم ننشست.
خرسی که مضحکه دست آدما شده و میره تو برادوی پیانو می‌زنه. گرچه سعی کرده بود مثلاً مفاهیم دوستی و اینا رو درش جا بده.
        

          "دوستان خداحافظی نمی‌کنند" به روایت آقای خرس و دوستاش :)

جهت امانت گرفتن و یکی دو بار خوندن با بچه خوبه
        

          با شروع جذاب و تصویرگری زیبایی که داشن منتظر یه اثر عالی بودم اما خیلی معمولی و بدون مفهوم متفاوتی تمام شد. شاید در راستای شعار family is everything بود. 
خوندنش رو توصیه نمی‌کنم. 
        

          یاد «خرسی که می‌خواست خرس باقی بماند» افتادم اما این کجا و آن کجا!
        

          تلاشی برای نشان دادن مفهوم دوستی و خانواده