این بوبن کیست؟ 
و چرا؟
عجبا
      

        نات بد :) 
گوگولی و‌کوتاه
ترکیب ااین کالفر و الیور جفرز
درباره اینکه دوستی دوستی است، خیالی و واقعی هم ندارد!
      

        چیزی در قلم فانته هست که صحبت کردن ازش سخته، چه کلمه ای برای توصیفش بگم؟
اممم. میتونم بگم جسارت. آره یه جورایی شهامت جسارت شجاعت جرئت داره در بیان احساسات و افکاری که برای هممون هستن اما حالا از زبون یک پسر نوجوان سرکش و بی قرار میخونیمشون، احساسات و افکاری که احمقانه اند اما درستن. دقیقن. همونی هستن که این پسر داره و همه ما!
این پسر کتاب زیاد میخونه، زن ها براش معمان و درباره شون زیاد خیالپردازی میکنه، شغل های زیادی عوض میکنه در نهایت هم شغل و خانواده رو رها میکنه و میفته در جاده لس آنجلس، در حالی که داره به رمان جدیدش فکر میکنه. آره چون آرزوی نویسنده شدن داره. 

واقع گرایی تلخ  به علاوه همون جسارتی که ازش حرف زدم به همراه طنزی که همزمان با خوندن پوزخند میزنی و لحن قدرتنمدی که کلمات پشت هم ردیف شده و دیالوگ ها دارن، میشه این کتاب

دومین جلد از چهارگانه باندینی جان فانته
این گمنام عزیز من


ساعت 9صبح شروع و راس 12 تمومش کردم. ماراتن وار. 
جمعه 21 مرداد 1401
      

        یکی از خاص‌ترین و جالب‌ترین کتاب‌های نامه‌ای که خوندم.
      

        برای شکل گرفتن پایه‌ای از تکثر نظریات فمنیستی و شناخت حدودی از یه عالمه فمنیست و نظریات مختلف، ضروریه و انتخاب خوبیه. 
تجربه گروهی خوندنش با «پریدن‌تا» هم خیلی پربار و شگفت‌انگیز بود و دوماه روش موندیم و ته و توش رو درآوردیم
      

        چه ایده لطیف و سبزی داشت :)
اسم هرگل یا سبزی روی یک پاکت حاوی بذر آن،
و زیر اسمش شعر ریچارد براتیگان
مثال:

گلهای بومی کالیفرنیا

در بهار ۱۹۶۸
درحالی که آخرین ثلث قرن بیستم
همچون رویایی به سوی پایانش پیش می‌رود
زمان آن است که کتاب‌ها را بکاریم
زیر خاک بگذاریم‌شان
تا گل‌ها و سبزیجات
 بتوانند از این صفحه‌ها سر برآورند...
      

        عجیب غریب بود . کلا جمشید خانیان اینجوری غریب مینویسه
      

        واقعا خوندنش انگار صدسال طول کشید !!!
      

        در ورودی به دنیای شگفت انگیز تالکین
      

        This book was very interesting for my childhood.About books and adventures... 
. 
. 
. 
البته من ترجمه اش رو خوندم، کتاب باز ها از نشر پرتقال
چهار ستاره رو از دید کودکی ام دادم، نه الانم
آخه تمام عناصر خیلی جذاب برای من در دوران کودکی، توی این کتاب جمع شده بود :
 کتاب و ماجراجویی و معما!!! 
اگه مثلا هم سن شخصیت اصلی کتاب، امیلی دوازده ساله بودم، قطعا جو زده میشدم و یه سیستمی شبیه بازی معمایی "کتاب باز ها" طراحی میکردم. که کتاب ها رو مخفی کنی و رمز گذاریشون کنی و بقیه کاربرهای کتاب باز، رمز کتاب رو کشف کنن و مکانشو پیدا کنن و...
در کل هنوزم قلبم برای این کارها میزنه، امّا،،،
 همون 'امّا' یی که با بزرگ شدن همراهه...
      

        اولین کتاب صوتی ای که تا آخرش تونستم گوش بدم، اونم چون همزمان با شغل شریف خانه تکانی گوش میکردمش. ولی صدای هوتن شکیبا خداییش جالب بود!
درمورد کتاب، تا حالا همچین کتابی نخونده بودم، معجون عجیبی از افسردگی و شادی بود. اون پایانش هم طنز تلخی داشت، انگار همه چی یه شوخی بوده....
و در واقع توی کل کتاب هم به شادی بخشی های آلن شک داشتم، میدونستم تهش قراره اینجوری بشه... 


برای سرگرمی و گذراندن سختی طی و دستمال  کشیدن خوب بود :)
      

        یک کتاب کوچک غمگین . از آن غمگین های همراه با نا امیدی نه ! از آنها  که همزمان لبخندی به لبت می آورند :) شروع داستان با یک رویای شیرین و پایان غمگین این رویا .  گویا سبک فکری جان استاین بک اینگونه است . و صد البته ترجمه شیرین سروش حبیبی نیز بر جذابیت کتاب افزوده بود .
      

        با خودم عهد کرده بودم که دوماه منتهی به کنکور کتاب غیر درسی نخونم .‌با شکنجه تا خود دیروز به این عهد وفادار بودم اما امان از کتابهای باقی مونده از نمایشگاه که صدات میزنن :(
و اما این کتاب، از نویسنده اش کتاب هوگو و ژوزفین رو خونده بودم و این هم مثل اون ، چقدر فوق العاده میتونه درونیات کودکانه رو‌نشون بده! جایزه هانس کریستن اندرسن حقشه واقعا !  
خلاقیت های خاص خودشم داره .همین بابای شب ! که مادر دختره که شبکار بوده برای اینکه شبا تنها نباشه براش یه بابای شب استخدام میکنه که فقط شبا باباش باشه . و‌ داستانهایی که براشون پیش‌میاد :)
دوسش داشتم . حالم رو خوب کرد . برم به ادامه عهدم وفا کنم!!!
      

        درد عشقی کشیده ام که مپرس! زهر هجری چشیده ام که مپرس...
این شعر حافظ در لحظات عاشقانه کتاب در ذهنم تداعی می شد
به خاطر  اسم کتاب و چیزهایی که ازش شنیده بودم تصور میکردم یک رمان عاشقانه است، اما ویژگی جست و جوگری روسها رو فراموش کرده بودم و این رمان با همه شکوهش این رو بهم یادآوری کرد
تولستوی عاشقانه رو هم در خدمت هدف اصلی رمانش قرار میده و اون هدف رستگاری اخلاقی و رسیدن به معنای اصلی زندگیه
شخصیت اصلی بخش عاشقانه همین خانم آنا کارنیناست، زن فوق العاده ای که همه چیز دارد جز عشق،او که تشنه عشق است آن را از یک افسر جوان خوش چهره بی قید و بند خوش گذران می خواهد، و در نهایت منجر به بی معنا شدن زندگی و سرنوشت هولناک خودش می شود...
در مقابل، شخصیت جست و جو گر کتاب، کنستانتین لوین که مقدار توصیفات و گفتن ازش خیلی بیشتر از آناست(اسمش باید لوین می بود
      

        فیلم خوندین تا حالا ؟ 
سینما رمان چی؟ تا حالا رفتین ؟
:) همین !