باورتون نمیشه که اشکم رو در آورد. نمیدونم چه احساسی رو در قلبم لمس کرد اما خیلی عمیق بود
      

        شیریییین مثل یک بغل مامانی
      

        ساخت برند داستانی
۷ عنصر داستانی که هر برند باید برای خودش بسازد تا پیشرفت کند و در دل مردم جا باز کند

قرابت معنایی شدید با کتاب «هر برند یک قصه است»
      

        این بوبن کیست؟ 
و چرا؟
عجبا
      

        نات بد :) 
گوگولی و‌کوتاه
ترکیب ااین کالفر و الیور جفرز
درباره اینکه دوستی دوستی است، خیالی و واقعی هم ندارد!
      

        چیزی در قلم فانته هست که صحبت کردن ازش سخته، چه کلمه ای برای توصیفش بگم؟
اممم. میتونم بگم جسارت. آره یه جورایی شهامت جسارت شجاعت جرئت داره در بیان احساسات و افکاری که برای هممون هستن اما حالا از زبون یک پسر نوجوان سرکش و بی قرار میخونیمشون، احساسات و افکاری که احمقانه اند اما درستن. دقیقن. همونی هستن که این پسر داره و همه ما!
این پسر کتاب زیاد میخونه، زن ها براش معمان و درباره شون زیاد خیالپردازی میکنه، شغل های زیادی عوض میکنه در نهایت هم شغل و خانواده رو رها میکنه و میفته در جاده لس آنجلس، در حالی که داره به رمان جدیدش فکر میکنه. آره چون آرزوی نویسنده شدن داره. 

واقع گرایی تلخ  به علاوه همون جسارتی که ازش حرف زدم به همراه طنزی که همزمان با خوندن پوزخند میزنی و لحن قدرتنمدی که کلمات پشت هم ردیف شده و دیالوگ ها دارن، میشه این کتاب

دومین جلد از چهارگانه باندینی جان فانته
این گمنام عزیز من


ساعت 9صبح شروع و راس 12 تمومش کردم. ماراتن وار. 
جمعه 21 مرداد 1401
      

        یکی از خاص‌ترین و جالب‌ترین کتاب‌های نامه‌ای که خوندم.
      

        برای شکل گرفتن پایه‌ای از تکثر نظریات فمنیستی و شناخت حدودی از یه عالمه فمنیست و نظریات مختلف، ضروریه و انتخاب خوبیه. 
تجربه گروهی خوندنش با «پریدن‌تا» هم خیلی پربار و شگفت‌انگیز بود و دوماه روش موندیم و ته و توش رو درآوردیم
      

        The pleasure of the text
کتاب کوتاه،سخت و مشقت بار ولی لذت بخش.
تأملات خلاقانه بارت درباره نوشتن و خواندن.
لذت متن همانطور که نشانگر یک شیوه نوشتار است نماینده یک شیوه خوانش نیز هست:زبان را زخمه زدن،در متن چریدن :)
این کتاب های سخت که به زحمت هرچند خط یا پاراگراف یکبار می فهمی چه می گوید ،دقیقا همین ها هستند که افق های تازه ای به روی خواننده می گشایند.
برای همین من از نفهمیدن اش،از سختی اش،کنار نکشیدم.همانطور نفهم وار،پیش رفتم و خواندمش.و حالا مرا به دنیایی از کتابهای دیگر،اصطلاحات و نویسندگان دیگر برد.
حالا به شدت علاقمند شدم بیشتر درباره نقد ادبی بدانم(چه از طریق خود بارت چه بقیه) مقاله هایی درباره این اصطلاحات بخوانم و علاقه ام به زبان شناسی و نشانه شناسی را بهم یادآور شد.
امیدوارم وقتی چیزهای بیشتری دانستم،بیشتر از این کتاب بفهمم.
درباره نویسنده: بارت را در حد اسم و حوزه اش می شناختم،اما با خواندن جستاری از زیدی اسمیت در کتاب ماجرا فقط این نبود, بیشتر با کتابها و نظرش آشنا و علاقمند شدم.و حالا این کتاب را خواندم و دوست دارم باز هم ازش بخوانم.
درباره ترجمه: حس میکنم (با اینکه ترجمه ای که بشود با آن مقایسه کرد نیست و تخصصی درباره ترجمه ندارم) ترجمه متن را حیف کرده بود.می توانست خیلی بهتر باشد،و کتابی که خودش به اندازه کافی سخت هست را سخت تر کرده بود.عصبانی ام‌ از دستش :/
      

        برای من که تازگی ها مثنوی خوان شده ام، این کتاب تکرار مکررات آن هم الکی طولانی و حوصله سربربود...
یعنی در دفتر ششم مثنوی با زبان شعر و به طور خلاصه میخوانیم  این داستان  نمادین را که فردی برای یافتن گنجی قدم در سفری پر از خطر و ماجرا می گذارد که آخرش متوجه می شود که گنج در خانه خودش بوده و یعنی در درون خودش.
بعد جایی خواندم که گویا کوئیلو از هزار و یک شب(که در آن هم همچین داستانی هست) و مثنوی هم تاثیر گرفته.
تازه در مثنوی خبر از این روح جهان و افسانه شخصی و اینها نیست :/
خلاصه که اگر برای یک باشگاه کتاب نبود، نمی خواندمش..
البته این اولین حس و قضاوت من بعد از خواندن آخرین خط کتاب بود،. یعنی چیزی از کتاب هست که من درکش نکردم؟که برایم جذابیتی نداشت؟؟؟
      

        روزی 
هر قضاوت کننده ای 
قضاوت می شود 
«اکنون
تو برای حساب کشیدن از خود بسنده ای ....»
      

        دوستی با ایزدان یونانی ! لحن طنز تری دیری هم که واضح و مبرهن
      

        on writing, on Life, and on writing-life :)
I enjoyed all the book and read this like a dialogue with Mr. King 

خیلی خفنی آقای استیون کینگ!
در کل کتاب انگار داشت با خود من و درباره همه مسائلی که در آغاز راه نویسندگی ذهنمو مشغول میکردن گفت و گو میکرد.
از این کتاب ها که هم لذت می بری،هم پر از هایلایت و حاشیه میشن.
      

        این مجموعه مفاخر ایران کلا کارش خوبه . زندگی بزرگان ایران به صورت داستانی و جذاب .
      

        دلداری چند فیلسوف بزرگ . و واقعا چقدر این کتاب تسلی بخش است ! :))