حس و حال خوبی که با خوندن این کتاب داشتم عالی بود ، داستان زیاد پیچیده‌ای نداره و روایتش ساده و دلنشینه و خیلی راحت با بچه‌ها هم‌ذات پنداری میکنین :)
        

          خواندن این کتاب رو به افرادی که دوست دارن از  دنیای پبرامون شون فاصله گرفته و دنیای اعجاب انگیزی رو تجربه کنند، توصیه می کنم. 
        

          ایده خوبی داشت ولی نویسنده میتونست بهتر درآره داستان رو.
ترجمه رو هم نمیپسندیدم، ترجمه آذرباد بهتر بود به نظرم
        

          این کتاب خیلی خیلی فوق العاده بود ، انقدر احساسات عمیقی داره که قلب رو لمس می کنه ، پر از حس دوستی ، ارزش ها ، قضاوت ها و زیبایی هاست 🥹✨💕 
دلنشین ترین کتابی که میشه خوند ، صفحه به صفحش رو با ذوق و چشمای اشکی از میزان قشنگیش خوندم و پایانش ؟ زیادی فوق العاده بود 
این کتاب و مفاهیمی که بهشون توجه شده خیلی قشنگن 
یه کتاب آروم با وایب درخشان ، واقعا الان انگار اقیانوس رو می تونم لمس کنم 🥹🩷
این کتاب رو برای اسمش شروع کردم چون به شدت رنگ نیلی رو دوست دارم و خب این کتاب علاقه ی من رو به این رنگ چند برابر هم کرد :) 💙💜
        

          بامزه و دوست‌داشتنی.
        

          یه کتابیه درباره اینکه هرکی سرنوشتش بستگی داره به انتخاباش و اینکه ربط نداره از کجا اومدی و چی هستی مهم اینه چی میخوای باشی قشنگ بود خیلی فضای کیوتو بامزه ایی داشت ولی زیاد هیجان نداشت اتفاق خاصی نمیوفتاد که ادمو مشتاق کنه به ادامه ی داستان و اینکه کاش بجای استفاده از دجال به عنوان یه پسر شرور یه شخصیتی مثل اینوک توی کتاب بچهای خانوم پرگرین میزاشتن که فقط شرور و شیطونه نه دجال بعضی چیزارو هرکاریم کنی نمیشه خوب در نظرشون گرفتو نباید عادی بشن مثل اینه شیطان رو بخوای مهربون نشون بدی...
        

          واقعا نمیدونم چرا هربار خوندن این کتاب این همه حس خوب بهم میده🫠
شاید صداقت و دنیای قشنگ بچگونه اون بچه‌ها علتش باشه، شاید هم شخصیت صاف و ساده لاینس علتش باشه اما هرچی عاشقشم و دوستش دارم
این سومین باری بود که کتابو میخوندم و با اینکه هیجان شدید و زیادی نداشت هربار بازخوانیش برام لذت بخش هست🫠❤️
من بلد نیستم دنیاسازی و شخصیت پردازی نقد کنم و راجبش نظر بدم و مطمئنن نقاط ضعفی این کتاب داره اما همگی اون ضعفارو به لوسی نشون دادم تا در تاریک قسمت‌های جهنم بسوزونشون و بعد خاکسترشون به تالیا دادیم تا تو باغچش دفن کنه و بعد پایان کار برای استراحت به هتلی رفتیم که چانسی توش دربون شده ❤️
(اینایی که گفتم اسپویل نبودنا بلکه چیزایی که دلم میخواد برم تو کتاب و با بچه‌ها انجام بدم😭)


پ.ن۱: دیدیدن چی شد؟ یادم رفت برا تئوردر سر راه دکمه بخرم😱
        

          -دوست داشتی الان آنجا می‌بودی ؟
+ بله ، با تمام وجودم !
پرورشگاه ها مخصوص بچه هایی هستند با موهبت های متفاوت. بچه هایی که می‌توانند دوست داشته باشند ، عشق بورزند و رویا در سر بپرورانند. جدا از اینکه شیطانند یا کوتوله، پری جنگلی اند یا موجود ژله ای مانند و ناشناخته ( مثل آقای ژله در هتل ترانسیلوانیا ) . حتی در اینکه دگرپیکر هم باشند نیز هیچ تبعیضی بینشان قائل نمی‌شویم !
اینجا ، پرورشگاه مارسیاس است ! با مدیریت آرتور پارناسوس و معاونت لاینوس بیکر . مسئولانی متعهد و عاشق بچه ها...
کتابیست که دلتنگش می‌شوید. از همان لحظه ای که صفحه آخر را ورق می‌زنید و جلد کتاب را می‌بندید و آن را به سینه می‌چسبانیدش. دوباره و دوباره می‌خوانیدش تا در روزهای سختتان نیز بتوانید کمی از همراهی بچه ها لذت ببرید. در اردو ها و ماجراجویی هاشان سهیم باشید و دست محبت بر شانه شان بگذارید.
زیبایی در عمق دریای لاجوردی نیست. در جزیره ای نهفته شده که به خانه ای گلگون مزین شده و باغی زیبا و درختانی تنومند از آن محافظت می‌کنند. و در صدای قهقهه ی بچه های غیرعادی دوست داشتنیمان ، وقتی در میان صدای گرامافون قدیمی و جلز و ولز روغن آشپزی گم می‌شود...
لوسی ، تئودور ، سل ، تالیا ، فی و چانسی. بچه های عزیزم !
به امید دیدار دوباره بین صفحات کتاب ♡