خواندن این کتاب رو به افرادی که دوست دارن از  دنیای پبرامون شون فاصله گرفته و دنیای اعجاب انگیزی رو تجربه کنند، توصیه می کنم. 
        

          حس و حال خوبی که با خوندن این کتاب داشتم عالی بود ، داستان زیاد پیچیده‌ای نداره و روایتش ساده و دلنشینه و خیلی راحت با بچه‌ها هم‌ذات پنداری میکنین :)
        

          این کتاب خیلی خیلی فوق العاده بود ، انقدر احساسات عمیقی داره که قلب رو لمس می کنه ، پر از حس دوستی ، ارزش ها ، قضاوت ها و زیبایی هاست 🥹✨💕 
دلنشین ترین کتابی که میشه خوند ، صفحه به صفحش رو با ذوق و چشمای اشکی از میزان قشنگیش خوندم و پایانش ؟ زیادی فوق العاده بود 
این کتاب و مفاهیمی که بهشون توجه شده خیلی قشنگن 
یه کتاب آروم با وایب درخشان ، واقعا الان انگار اقیانوس رو می تونم لمس کنم 🥹🩷
این کتاب رو برای اسمش شروع کردم چون به شدت رنگ نیلی رو دوست دارم و خب این کتاب علاقه ی من رو به این رنگ چند برابر هم کرد :) 💙💜
        

          بامزه و دوست‌داشتنی.
        

          خانه ای در دریای نیلگون یه داستان ساده‌ست. یه داستان درمورد قضاوت نکردن و احترام گذاشتن به تفاوت ها.
این کتاب فراز و نشیب زیادی نداره. تو این کتاب قرار نیست شاهد نبرد های حماسی یا انقلاب های باشکوه باشید⚔🗡
قرار نیست با اژدها مبارزه کنید🐉یا نیروی پلید حاکم بر سرزمین رو نابود کنید.👻
این کتاب یه تعطیلاته توی خونه ای داخل یه جزیره کوچیک؛ یه خونه کنار دریای نیلگون.🌊
تو این کتاب قراره با ۶ تا بچه وروجک و ماجراهای روزمره‌شون همراه بشین. بچه هایی که هرچند متفاوتن ولی مثل تمام بچه های دنیا، پر از امید و آرزو های قشنگن. پر از احساسات زیبا و رویاهای دوست داشتنی🥰
پسر بچه ای؟ که میخواد دربون هتل بشه، دختر بچه ای که عاشق باغبونیه، پسر کوچولوی شیطونی که عاشق موسیقیه، دختری که عاشق درختاست، یه پسر نوجوون رنج کشیده با روحیه شاعرانه و یه پسر فسقلی که عاشق دکمه‌ست و یه گنجینه کوچولو زیر مبل داره.🥹💖
زویی شبح جزیره مراقب این بچه هاست که کسی نگاه چپ بهشون نکنه.
و البته مدیر خونه آرتور مهربون و دوست داشتنی که مثل یه پدر مراقب این کوچولوهاست و سعی داره راه درست زندگی رو بهشون نشون بده و محیطی براشون فراهم کنه که بدون ترسیدن از کسی بتونن خود واقعیشون باشن.
لاینس ساده که تمام عمرش یه زندگی شهری داشته قراره یک ماه رو کنار این افراد بگذرونه و تصمیمی بگیره که آیا این خونه براشون مناسبه یا باید از همدیگه جدا و به جای دیگه ای منتقل بشن؟ اینجوری به نظر میاد که این آدما مثل یه خونواده واقعی عاشق همدیگه‌ن و از هم محافظت میکنن ولی آیا این همه واقعیته یا فقط دارن نقش بازی میکنن؟ پس حرفای اداره چی میشه؟ مگه رؤساش بهش نگفته بودن که این آدما خطرناکن؟🤔
خب این چیزیه که لاینس باید در طول این یه ماه ازش سر بیاره!
شخصیت پردازی این کتاب فوق‌العاده‌ست و به قول خانم خانجانی عزیز (مترجم محترم کتاب) اینکه نویسنده روی دردای قابل لمس دست میذاره حتی قشنگ ترش میکنه.
روند داستان تند و ضربتی نیست ولی حتی ریتم آرومش هم دوست داشتنیه. این کتاب پر از لحظات تلخ و شیرینه. پر از خنده و طعم بستنی گیلاس🍦🍒
 این کتاب مثل یه زنگ تفریحه بین کتابای سنگین. یه زنگ تفریح بین تمام مشکلات زندگی واقعی.
پس اگه دنبال یه کتاب حال خوب کنید که بتونید بهش پناه ببرین و یه تعطیلات شیرین رو تجربه کنید، هرچه زودتر چمدونتون رو ببیندین و خودتونو به لاینس برسونید که یه وقت از قطار جا نمونین.🏖
        

          خیلی کتاب قند و سوییت و گوگولی بود!
ایده‌ش رو دوست داشتم
از روال زندگی روزمره‌ش خوشم اومد
از پیشرفت شخصیتی لاینس...اینکه زندگی کارمندی و روزمرگی تکراریش متحول شد..
اینکه جلوی رئیساش ساکت نموند...ولی رفتار افسار گسیخته ای هم از خودش نشون نداد...

چقدر آدما توی دنیا زیادن که زندگیشون خاکستری و ابری ئه.

بین بچه ها تالیا رو خیلی دوست داشتم
چانسی همون ژله هه توی هتل ترانسیلوانیا بود
اینکه لاینس خپل و آرتور نی‌قلیون بود واقعا گوگولی بود!
جالبه که هرچی کتاب جلوتر رفت حرفای لوسی هم برای من...عادی تر شدن.
گرچه بخاطر سانسور یه سری احساسات حذف شدن، ولی گرم‌گرماشون رو میشد حس کرد.
کتاب نازی بود.
ارزش یه بار خوندن داره...ولی خریدش رو نمیدونم.
من از کتابخونه امانت گرفتم و کتاب از نشر دلتا و ترجمه‌ب محمد ورزی بود.
        

          یه کتابیه درباره اینکه هرکی سرنوشتش بستگی داره به انتخاباش و اینکه ربط نداره از کجا اومدی و چی هستی مهم اینه چی میخوای باشی قشنگ بود خیلی فضای کیوتو بامزه ایی داشت ولی زیاد هیجان نداشت اتفاق خاصی نمیوفتاد که ادمو مشتاق کنه به ادامه ی داستان و اینکه کاش بجای استفاده از دجال به عنوان یه پسر شرور یه شخصیتی مثل اینوک توی کتاب بچهای خانوم پرگرین میزاشتن که فقط شرور و شیطونه نه دجال بعضی چیزارو هرکاریم کنی نمیشه خوب در نظرشون گرفتو نباید عادی بشن مثل اینه شیطان رو بخوای مهربون نشون بدی...
        

          کتابی که آروم آروم معنای کلمه ی زندگی کردن رو بهمون تزریق میکنه.
اینکه یه کارمند که ته ته لذتش تو زندگی رفتن به موزه، گوش کردن به موزیک و  گربه اش هست  بهش یه ماموریت ویژه و فوق سری میخوره که تو یه اون ماموریت از زندگی کسل کننده اش بیرون میاد و کم کم با مفهوم سرزنده بودن و زندگی کردن آشنا میشه و پایان خیلییی زیباش که داستان رو به انتهای دلپذیر بودن میرسونه:)
        

          ایده خوبی داشت ولی نویسنده میتونست بهتر درآره داستان رو.
ترجمه رو هم نمیپسندیدم، ترجمه آذرباد بهتر بود به نظرم
        

          واقعا نمیدونم چرا هربار خوندن این کتاب این همه حس خوب بهم میده🫠
شاید صداقت و دنیای قشنگ بچگونه اون بچه‌ها علتش باشه، شاید هم شخصیت صاف و ساده لاینس علتش باشه اما هرچی عاشقشم و دوستش دارم
این سومین باری بود که کتابو میخوندم و با اینکه هیجان شدید و زیادی نداشت هربار بازخوانیش برام لذت بخش هست🫠❤️
من بلد نیستم دنیاسازی و شخصیت پردازی نقد کنم و راجبش نظر بدم و مطمئنن نقاط ضعفی این کتاب داره اما همگی اون ضعفارو به لوسی نشون دادم تا در تاریک قسمت‌های جهنم بسوزونشون و بعد خاکسترشون به تالیا دادیم تا تو باغچش دفن کنه و بعد پایان کار برای استراحت به هتلی رفتیم که چانسی توش دربون شده ❤️
(اینایی که گفتم اسپویل نبودنا بلکه چیزایی که دلم میخواد برم تو کتاب و با بچه‌ها انجام بدم😭)


پ.ن۱: دیدیدن چی شد؟ یادم رفت برا تئوردر سر راه دکمه بخرم😱
        

          -دوست داشتی الان آنجا می‌بودی ؟
+ بله ، با تمام وجودم !
پرورشگاه ها مخصوص بچه هایی هستند با موهبت های متفاوت. بچه هایی که می‌توانند دوست داشته باشند ، عشق بورزند و رویا در سر بپرورانند. جدا از اینکه شیطانند یا کوتوله، پری جنگلی اند یا موجود ژله ای مانند و ناشناخته ( مثل آقای ژله در هتل ترانسیلوانیا ) . حتی در اینکه دگرپیکر هم باشند نیز هیچ تبعیضی بینشان قائل نمی‌شویم !
اینجا ، پرورشگاه مارسیاس است ! با مدیریت آرتور پارناسوس و معاونت لاینوس بیکر . مسئولانی متعهد و عاشق بچه ها...
کتابیست که دلتنگش می‌شوید. از همان لحظه ای که صفحه آخر را ورق می‌زنید و جلد کتاب را می‌بندید و آن را به سینه می‌چسبانیدش. دوباره و دوباره می‌خوانیدش تا در روزهای سختتان نیز بتوانید کمی از همراهی بچه ها لذت ببرید. در اردو ها و ماجراجویی هاشان سهیم باشید و دست محبت بر شانه شان بگذارید.
زیبایی در عمق دریای لاجوردی نیست. در جزیره ای نهفته شده که به خانه ای گلگون مزین شده و باغی زیبا و درختانی تنومند از آن محافظت می‌کنند. و در صدای قهقهه ی بچه های غیرعادی دوست داشتنیمان ، وقتی در میان صدای گرامافون قدیمی و جلز و ولز روغن آشپزی گم می‌شود...
لوسی ، تئودور ، سل ، تالیا ، فی و چانسی. بچه های عزیزم !
به امید دیدار دوباره بین صفحات کتاب ♡