یادداشت chino

        خیلی کتاب قند و سوییت و گوگولی بود!
ایده‌ش رو دوست داشتم
از روال زندگی روزمره‌ش خوشم اومد
از پیشرفت شخصیتی لاینس...اینکه زندگی کارمندی و روزمرگی تکراریش متحول شد..
اینکه جلوی رئیساش ساکت نموند...ولی رفتار افسار گسیخته ای هم از خودش نشون نداد...

چقدر آدما توی دنیا زیادن که زندگیشون خاکستری و ابری ئه.

بین بچه ها تالیا رو خیلی دوست داشتم
چانسی همون ژله هه توی هتل ترانسیلوانیا بود
اینکه لاینس خپل و آرتور نی‌قلیون بود واقعا گوگولی بود!
جالبه که هرچی کتاب جلوتر رفت حرفای لوسی هم برای من...عادی تر شدن.
گرچه بخاطر سانسور یه سری احساسات حذف شدن، ولی گرم‌گرماشون رو میشد حس کرد.
کتاب نازی بود.
ارزش یه بار خوندن داره...ولی خریدش رو نمیدونم.
من از کتابخونه امانت گرفتم و کتاب از نشر دلتا و ترجمه‌ب محمد ورزی بود.