دوست دارم بارها اين كتاب رو بخونم خوندنش رو به همه توصيه ميكنم
        

          ماجراها و اتفاقات کتاب شیرین و دلنشین بود. چه خوب می شد اگر متن کتاب هم قوی تر بود تا لذت خواندن را بیشتر به کام مخاطب می ریخت. 
        

          دو ستاره ممکنه از نظر بعضی‌ها بی انصافی به نظر برسه، اما من انقدر از این کتاب تعریف شنیده بودم و انقدر همه توصیه‌ش می‌کردن که فکر می‌کردم با یک کتابی طرفم در حد دا. اما اصلا اینطور نیست.
کل کتاب از سختی تنهایی و بچه‌دار شدن و بچه بزرگ کردن صحبت شده و نه چیز دیگه‌ای. از دا که بگذریم، در حد روایت همسر شهید مدق یا عاشقانه‌ی همسر شهید باکری هم نیست (من البته قصد مقایسه ی عاشقی و رنج آدم ها رو ندارم و مطمئن هستم ایشون سختی زیادی کشیدن، صرفاً  چند کتاب با موضوع مشابه رو با هم مقایسه کردم).
        

          داستان خیلی خیلی قشنگه،این  زندگی نامه ی یک همسر شهیده که با بچه هاش زندگی میکنه،من موقع خوندنش 8 یا9 سالم بود ،اما کتاب به قدری قشنگ بود که من آخرش میخوندم و گریه میکردم،پیشنهاد میکنم حتما بخونید.
        

          عاشقانه ای از دوران جنگ تحمیلی که در آن خاطرات همسر شهید ستار ابراهیمی هژیر بصورت رمان به نگارش در آمده و از رنج ها و سختی ها، مجاهدت ها و ایستادگی های همسر شهید پا به پای مَردش سخن گفته است.
به نظر من کتاب در مورد خود شهید تصویر فانتزی ارائه نداده و با تمام احترام و علاقه ام به شهیدمحترم خیلی از بخش های کتاب حرصم را در می آورد و در بخش های زیادی برای قدم خیر گریستم.
        

          خیلی کتاب رو دوست داشتم.... شخصیت راوی... همسر شهیدش.... نوع گفتار و داستان ها... همه چیش برام دوست داشتنی بود
        

          روایتی متفاوت از زندگی همسران شهدا
        

          روایت زنانه و سوز دار از جنگ
        

          روایتی از زندگی خانم قدم خیر محمدی همسر شهید ستار (صمد) ابراهیمی
زندگی مشترک حدودا 8 ساله که همواره همراه با دوری های کوتاه و طولانی این زن و شوهر عاشق بوده. چه پیش از انقلاب بخاطر کار و بعد مبارزات انقلابی و دز ادامه هم جهاد و جنگ!
و ما شاهد هستیم که این شیرزن چگونه 5 فرزندش را سر و سامان میداد و این دوری ها چقدر برایش سخت بود اما به هدف همسرش ایمان داشت
        

          از هشت سال پیش کتاب را داشتم، از همان موقع که خیلی کوچک تر بودم، از همان اردوی بسیجی که با مادرجون رفتیم و مادرجون به مسئول پایگاه می‌گفت: نوه من خیلی دختر خوبیه بهش جایزه می‌دین؟ و‌ مسئول پایگاه دختر شینا را با احترام به من تقدیم کرد. شیک، مجلسی و بسیجی وار توی ذوقم خورد. کتاب دوست داشتم، کتاب می‌خواندم اما نه از اینجور کتاب‌های بزرگ بزرگا... 
در این هشت سال چند بار به دلم افتاد بروم و کتاب را بخوانم، از طرفی چند بار هم خواستم کتاب را به کتابخانه کلاس، مسجد و... اهدا کنم و در آخرین مرحله هم خواستم به خود مادرجون بدهمش؛ اما نشد و کتاب پیشم ماند. تا اینکه یک روز حمیده جان استوری گذاشت و راجع به کتاب تعریف داد که حتما بخوانیدش و فلان است؛ چندین بار کتاب را در تلویزیون و پیج های مختلف و... دیده بودم اما هیچ کدوم مثل صحبت های حمیده به دلم ننشست.
کتاب را که شروع کردم مدام آه می‌کشیدم، دلم برای قدم می‌سوخت. همش می‌گفتم: مادر گوش کن ببین چه قدیما زندگی شون سخت بوده... مادر هم که می‌دید اینجور می‌گویم سریع جواب می‌داد: مگه نمی‌گم این کتابا رو نخون دختر!! یعنی سوز ماجرا را من برای‌تان ۸ از ۱۰ تضمین می‌کنم.
می‌دانستم که آقا قرار است شهید بشوند، فکر می‌کردم مثل خیلی از کتاب‌ها بخش قابل توجهی از کتاب ماجرای بعد از شهادت است. هر عملیات که می‌شد من می‌گفتم: آره دیگه الان به شهادت می‌رسه خودت رو آماده کن نیایش تو می‌تونی! و ایشان بر می‌گشتند و تمام آماده سازی های من بی استفاده می‌ماند. تا اینکه به فصل آخر رسیدیم و بالاخره...
        

          اولین بار کتاب رو وقتی هفتم، هشتم بودم، خواندم. آن موقع این اولین روایت واقعی زنانه بود و حسابی سر و صدا کرد. باید در همین حد از کتاب انتظار داشت. کتاب های بعدی نویسنده مثل ساجی، از نظر قلم و روایت بهترند.
        

          من این کتاب را دوست داشتم. مخصوصاً غافلگیری اسم همسر شهید که روی جلد کتاب بود باعث شد تا سریعتر کتاب را بخوانم تا بفهمم ماجرا از چه قرار است.

متن روانی داشت.
        

          بر خلاف خیلی از کتاب های صورتی زندگی شهدا که جدیدا منتشر میشن، این کتاب سختی ها و مشقت های یک همسر شهید رو روایت می کنه. جوری که بارها خواننده از اونهمه سختی به گریه میفته. دختر شینا نماینده قشر عظیمی از زن ها از دیرباز تا الانه که نماد صبر و مقاومتن.
قلم نویسنده هم شیرینه و شما رو مشتاق می کنه برای ادامه دادن. 
        

          موقع خوندن این کتاب همه‌ش خودم رو می‌ذاشتم جای شخصیت اصلی و برام جالب بود
        

          کم نداشتیم زنان دلیر تر شجاع تر که ایستادگیشون در عرصه زندگی بیش از قدم خیر بوده و هست داستان های زیبا تری برای روایت...
        

          خاطرات سخت اما در حین سخت بودن شیرین و عاشقانه قدم خیر محمدی کنعان همسر سردار حاج ستار ابراهیمی 
عشقی از جنس شهدا 
عشقی از جنس پاکی 
از زمان آشنایی تااااا ........

پیشنهاد میکنم  حتما مطالعه کنید
پ.ن  به شخصه سه بار خوندم این کتاب و (:
        

          شیرین و خواندنی بود پر از مهر لطافت 🌸🩶
        

          سرگذشت خانم محمدی کنعان درسی است برای ما نوجوان ها ، تا از ایشان مقاومت ، صبر  و ایستادگی  بیاموزیم
        

          روایت شیوا و جذاب از یک زندگی مشترک کوتاه ۸ ساله، ولی پر برکت و پر از خاطرات تلخ و شیرین. 
        

          کتابی جذاب که وقتی دستت میگیری دیگه نمیتونی زمین بزاریش