در مورد پرسی جکسون در ریویو کتاب اول همین مجموعه مفصل نوشته ام. در مورد این جلد فقط می توانم همین را بگویم که با اینکه چند هفته از خواندنش نگذشته هر قدر فکر می کنم خط اصلی داستان به سختی یادم می آید. 
شباهت اتفاقات تمام مجموعه باعث می شود حتی گاهی نتوانم تفکیک بدهم کدام حادثه در کدام جلد بوده است.
علی الحساب ادامه ی این مجموعه را هم خواهم خواند و از خواندنش هم کمی لذت می برم. اما این برایم مسلم است که پرسی جکسون کتابی به یاد ماندنی نیست!
        

          الان شدیدا نیاز به امتیاز سه و نیم دارم چون حتی ذره هم متمایل به سه یا چهار نیست که بتوانم با یک تقریب خوب عدد صحیحش کنم...دیگر این که الان سه دادم کاملا شانسی و از روی ناچاری است...

بهتر از کتاب قبل بود...

 فقط کاش یک نفر همچین کتابی درباره ی خدای یگانه ی ما می نوشت...به چه چیز ما دل خوش کرده است خدا؟
        

          کتاب سوم :نفرین تیتان ها  بیشتر به فیلم نامه یا نمایشنامه میخورد
به نظرم کتابی نیست که ادم دوباره دوست داشته باشه بخونه
        

          این جلد پر از اتفاقات غم انگیز بود ، البته مثل تمام کتاب های ریک ریواردن طنز هایی هم داشت .
        

          در این جلد ایزدان یونان بیشتر حضور دارند و به فرزندان اونها بیشتر پرداخته میشه . شخصیت های بیشتری وارد داستان می شوند و یه جورایی روند درام داستان هم از این جلد اغاز میشه . 
من به شخصه جلد سوم رو بیشتر از دوم و اول دوست دارم . شخصیت ها غنی تر شدند و کم کم داستان داره وارد قسمت اصلی مجموعه میشه و همچنین پایان این جلد برام غیر منتظره بود .
        

          این کتاب از مجموعه پرسی جکسون، نمی دونم چطوری توصیفش کنم، هم ازش خوشم نیومد
هم قشنگ بود در عین حال
هم مثل جلد اول قابل حدس نبود (از بس تبلیغ شده ازش جلد اول رو از بر شدم، 😂) اما در کل قشنگ بود،،
به امید اینکه بقیه جلدای این کتابم قشنگ باشه! 
        

          پرسی جکسون ، یک پسر آمریکایی است. با همه ویژگی هایش. یک پسر خوانش پریش و دردسر ساز! اما بعد متوجه می شود که از قضا این دردسر سازی اش ، از یک نیروی ویژه خبر می دهد!
ریردان ، به نرمی در این کتاب فانتزی ، ارزش خانواده را نشان داده ، اینکه نسل بچه های تک والد یا بی والد چه رنجی می کشند. بچه هایی که از نعمت بودن یک والدشان محرومند و حتی پدر یا مادر نانتی  خوب محرومند. و والد رفته شان هم خبری از آنها نمی گیرد. بچه هایی که به خاطر مشکلات رفتاری  غیر ارادی شان  همیشه مورد سرزنش قرار می گیرند.
ریردان بر پر کردن خلا نداشتن اسطوره در فرهنگ آمریکایی (و نه سرخ پوستی) از اسطوره های یونانی استفاده کرده است و با اعتقاد راسخ به مهد تمدن بودن آمریکا ، (همان طور که اعتقاد دارد یونان باستان زمانی مهد تمدن بوده) با تلفیق این دو ، داستانی روان و جذاب برای نوجوان ها تحریر کرده ، و در آن تلاش کرده ، بارزش خانواده را به بهترین نحو به آنها یاد بدهد . قهرمان های داستان ، بچه هایی هستند مثل بقیه بچه ها! یعنی دقیقا همان نوجوانان معمولی آمریکایی که می فهمند ضعف هایی مثل خوانش پریشی آنها ، ناشی از قدرت نیمه ایزدی شان هست. البته این که آمریکا مهد تمدن است به شدت در داستان پررنگ است ، به گونه ای که از بین رفتن آمریکا در این کتاب ، مساوی است با از بین رفتن تمدن!به نظر من ریردان به خوبی توانسته حس افتخار را به نوجوان آمریکایی بدهد! جوری که او تمدن و فرهنگش را با همه عیب و ایراد ها ستایش کند ، در کنار آن در این مجموعه به شدت بر اثر خانواده تاکید می کند که می تواند یک نوع فرهنگ سازی جالب برای نوجوانان 11 تا 16 سال (سنین نوجوانان کتاب) باشد.
        

          نفس گیر و جذاب، 
        

          ریویوی قبلی.