خودش را محکوم می‌کرد، چون درباره خودش با معیاری دقیق‌تر از معیار بشر عادی قضاوت می‌کرد.
.
در شروع داستان الینور متهم به قتل دختری هست که نامزدش، رودی، بهش علاقه‌مند شده و باعث جدا شدن الینور و رودی شده؛ پوآرو به درخواست دکتر وارد داستان میشه تا از ماجرا سر دربیاره... آیا واقعا الینور قاتله یا پای کسی دیگه وسطه....!
.
این کتاب رو به چند دلیل خیلی دوست داشتم:
◽متن کتاب و گفت‌وگوها برام جذاب بود.
الینور خیلی جدی گفت:
یاد نگرفته ام...احساساتم را نشان بدهم.
دکتر به آرامی گفت:
با این‌حال، گاهی نقاب به اجبار فرو می‌افتد.
.
◽توصیف شخصیت‌ها جالبه... وقتی کتاب های کریستی رو میخونم، حس میکنم افرادی که می‌شناسم وارد داستان شدن؛ آدم‌هایی که باهاشون زندگی کردم:
از آدم‌هایی که افکار و احساسات شان را دائما بیان می‌کردند متنفر بود، کسانی که فرض را بر این می‌گذاشتند که مخاطب دوست دارد با تمام احوال درونی آنها آشنا شود. عکس این خلق‌و‌خو معمولا جالبتر بود.
‌.
◽خیلی از مقتولان داستان های آگاتا کریستی بوسیله سم کشته میشن چون ایشون مدتی در بیمارستان کار می‌کردن و از مشاهدات و اطلاعات خودشون الهام گرفتن. هرجا داستانی با بیولوژی پیوند بخوره برای من جالبه.
از متن کتاب:
مرگ در اثر مسمومیت با مورفین می‌تواند به چندین روش اتفاق بیفتد. رایج‌ترین شکل آن یک دوره هیجان شدید و به دنبال آن خواب‌آلودگی و رخوت و منقبض شدن مردمک چشم است. شکل دیگر و نه‌چندان رایج را فرانسوی‌ها «فوردوینت» نامگذاری کرده بودند. در این موارد، فرد در زمانی کوتاه به خواب عمیق فرو‌ می‌رود، حدود ده دقیقه؛ مردمک چشم ها معمولا گشاد می‌شوند.

_آپومورفین چه خواص ویژه‌ای‌ دارد؟
آقای لیتل دیل آهسته گفت: آپومورفین سریعترین و قوی ترین داروی استفراغ آوری است که تاکنون شناخته شده. ظرف چند دقیقه عمل می‌کند.
_پس اگر کسی مقدار کشنده‌ای مورفین خورده باشد و مقداری آپومورفین را به صورت زیرپوستی تزریق کند، ظرف چند دقیقه چه اتفاقی می‌افتد؟
+تقریبا بلافاصله تهوع اتفاق می‌افتد و مورفین از بدن خارج می‌شود.
.
از وقتی دانشگاه شروع شده، داخل اتوبوس، مترو، سلف و وقت هایی که نمیتونم کار خاصی انجام بدم، میرم سراغ کتاب🌱.... این مدت نتونستم کتابهایی که خوندم رو جمع بندی کنم تا به نظم ذهنی برسم برای همین حس می‌کنم باید بنویسم.
.
بین چند کتابی که از کریستی خوندم، این کتاب جز بهترین‌ها بوده 💙
.
_پنجم آبان ۰۲
        

          باید بگم که داستان‌کمی قابل حدس بود و می شد پیش بینی کرد و اما درکل جالب و خواندنی بود
۰۳/۱۰/۱۷
        

          کتابی دوست داشتنی از آگاتا کریستی با بیانی خاص!
        

          بعد از مدت‌ها  خواندن رمانی جنایی از آگاتا کریستی بسیار لذت‌بخش و رهایی بخش از رکود نخواندن بود.
ماجرا به اندازه‌ی کافی جذاب و پیچیده بود که تا صفحات آخر از حدس معما عاجز بودم و این موضوع به ادامه‌ی مطالعه راغب‌ترم می‌کرد.
        

          پایان پشم ریزونی داشت اما روند داستان کمی کند بود و گاهی اوقات نثر روونی نداشت 
در کل عالی بود 
        

          این کتاب رو به صورت صوتی از ایران صدا شنیدم‌ داستان خیلی قشنگ بود و به دلم نشست.
        

          میتونم بگم واسم یکی از محبوب ترین کتابایی بود که از آگاتا کریستی خوندم.
        

          فقط آگاتا کریستی میتونه کاری کنه بی وقفه یه کتابو در عرض چند ساعت بخونم و تموم کنم🙂‍↕️💞
خوشبختانه یا متاسفانه بازم نتونستم قاتل رو تشخیص بدم🤧

        

          فکر کنم با چیزایی که شنیده بودم توقعم خیلی بیشتر بود از این کتاب ولی خب سرگرم‌کننده بود. 
        

          [ رمان سرو غمگین رو من دو روزه تموم کردم. اونم در طی دو روزی که حالم زیاد خوب نبود اما اونقدر کشش داشت و دوست داشتم ببینم تهش چی میشه که خیلی زود تمومش کردم.
کتاب جالبی بود، اگه به کتابای جنایی و معمایی علاقه دارین خوندنش رو توصیه می‌کنم. ترجمه‌ای که من خوندم هم بسیار روان و ساده بود، بنظرم خوب ترجمه شده بود.  و خبر خوب این که اگه مشترک فیدی پلاس هستین، این کتاب رو میتونین رایگان بخونین. ]
        

          کتاب داستان ساده ای داره و تشخیص قاتل زیاد وجد اور نبود.طرز کشته شدن مقتول مقداری داستان رو جالب میکنه.در انتها  داستان کمی اوج میگیره  و انگیزه برای ادامه به خواندن  ایجاد میشه .
        

          اولین کتابی بود که از آگاتا کریستی خوندم و بنظرم داستان جالبی داشت و طوری که از زاویه های مختلف و همچنین از اینکه همون اول کتاب از چندوقت قبل از قتل داستان رو تعریف کرده بود خوشم اومد
پایان بندیش خوب بود و ممیتونم بگم که قابل حدس بود یا نه چون خواننده همزمان با هرکول پوآرو ،آروم آروم و قدم به قدم جلو میره  و متوجه میشه 
        

          نمیتونم بگم داستانی غیر قابل پیش بینی بود چون خودمم یک چند تا از حدس هام درست در اومد ولی خیلی باحال بود و کتاب قشنگی بود 
        

          داستانش خوبه ولی میشه پیش بینی کرد
        

          ۱۰۰ صفحه اول خیلی به زور ادامه دادم اما لحظه ورود کاراگاه پوآرو،دیگه نتونستم کتابو بزارم زمین 
آگاتای عزیز واقعا شاهکاره
جذاب بود و پیشنهادش میکنم
        

          تو نیمه ی اول کتاب روند کنده ، ولی با این وجود همین جزئیاتش هم مهمن و جوری نیست که خیلی حوصله سر بر باشه . قلم آگاتا کریستی کلا جوریه که آدم رو کلافه نمیکنه ، ولی در عین حال جزئیات زیادی رو دربرداره . 
تو نیمه ی دوم کتاب و با ورود پوآرو هیجان داستان خیلی بیشتر میشه و روند تند میشه . تا حدودی معمای داستان قابل حدسه و جوری نیست  که آدم بگه خیلی غافلگیرکننده بود . 
درکل یه معمای قتل جالب دیگه با حضور هرکول پوآرو بود و ارزش خوندن داشت و کتاب روونی بود.   
        

          نگارش روان و جملات ساده و قابل فهم و راحتی داره که به نظرم  خیلی چیز جذابی بود، چون به راحتی می‌شد خوند و به آسونی وارد فضا و محیط داستان شد.
از اینکه اول با بخشی از تیکه های انتهایی کتاب شروع کرد خیلی خوشم اومد و به نظرم شیوه ی جالبی بود.
داستان گیرا بود و آدم رو راغب به ادامه دادن می‌کرد.(که البته این نکته رو توی همه ی کتاب های آگاتا کریستی میشه پیدا کرد.)
شخصیت پردازی و فضا سازی کتاب رو دوست داشتم.
 یکی از چیز های دیگه ای که خیلی ازش خوشم اومد این بود که هیچ چیزی بی دلیل داخل داستان انداخته نشده بود. (باز هم این یکی رو میشه توی بقیه ی کتاب های آگاتا کریستی پیدا کرد.)
روند داستان در کل اونقدر سریع نبود ولی اونقدری هم کند نبود، از نیمه ی دوم بخش سوم کتاب به نظرم ورق برمی‌گرده که خب باعث یه پایان غیر قابل حدس هم شد.
در کل این کتاب رو خیلی دوست داشتم و امیدوارم بقیه هم همینجور ازش لذت ببرن :)

        

          کتابی بود که یک نفس خوندم و به عنوان اولین کتابی که از خانم کریستی خوندم خوشم اومد  راستش من حدسی  که زدم فقط به عنوان حس ششمم بود فرد قاتل درست بود ولی ماجراش واقعا غیرقابل پیش بینی بود و دوست داشتم
        

          کتاب جذابی بود، مثل بقیه ی آثاری که از کریستی‌ خوندم این هم واقعا به دلم نشست‌  و لذت بردم. قلم آگاتا توی این داستان رو دوست داشتم، اول قبل از اینکه قتل اتفاق بیفته انگیزه قتل‌ رو به یکی از شخصیت ها قالب‌ کرد‌ ولی بعدش قاتل رو یکی دیگه معرفی کرد و این کارش‌ رو دوست داشتم جالب بود. داستان کوتاهی بود و ارزش خوندن داشت پیشنهاد میشه.
        

          داستان صرفا معمایی و جنایی نبود. قشنگ‌تر از این حرف‌ها بود.
دیالوگ‌ها عمیق و جذاب بودن.

+بله بله آقای پوارو از دروغ‌ها هم می‌توان به حقیقت پی برد.
اولین کتابی بود که از آگاتا کریسیتی خوندم. :)
فکر کنم طرفدارش شدم.