سه چهارم داستان تفصیلات اضافی و حوصله سربر هست که با حذفش لطمه ای به اصل قصه نمیخوره و دوره ۴جلدی تبدیل به یک داستان ۲۰۰ صفحه ای کاملا معمولی میشه
        

          جاودانه
        

          تصویر بسیار جالب از جنگ میان فرانسه و روسیه با زاویه ی دید روسی!
پ ن : کاراکتر ناتاشا جزو کارکتر های زن محبوبمه.
        

          #جنگ_و_صلح

پنج شب پیش یعنی چهارشنبه ۲۶ بهمن ماه حوالی ده یازده شب بالاخره شنیدن رمان جنگ و صلح را تمام کردم.بخش دوم سخن آخر را رسما جان دادم تا گوش دهم.اما بالاخره با موفقیت و با تحمل رنجها و مرارت های بسیار و شنیدن صداهای نخراشیده و یک عااالمه تپق و سوتی و غلط املایی های فرااااوان به این مهم دست یافتم.باشد که مورد تقدیر واقع شوم🤪😅

جناب تولستوی در این کتاب ماجرای جنگ بین روسیه و فرانسه را به حالتی داستان گونه به زیبایی تمام با یک دوجین شخصیت که در آخرهای داستان این حس را به خواننده منتقل میکند که شخصیت ها روی دستش باد کرده اند و هر کدام را به طریقی راهی دیار باقی میکند به تصویر کشیده است.

کل داستان در بازه ی زمانی ۹ ساله از سال ۱۸۰۵ تا ۱۸۱۴ حول زندگی پنج خانواده اشرافی در خلال جنگ های روسیه تزاری با فرانسه ناپلئونی روایت میشود.توصیفات افراد،حالات روحی و افکارشان،مکان ها و صحنه های نبرد واقعا زیباست و به خوبی تصویر زنده ای از روسیه آن سالها پیش چشممان می آورد.حوادث نبرد های اوسترلیتز و بارادینو و آتش زدن مسکو همگی با کلمات سحرانگیز تولستوی در مقابل خواننده جان می‌گیرند.

شنیدن این رمان حدود دوماه طول کشید و روزهای زیادی نام شخصیت های این رمان عظیم در گوشم تکرار شد که گمان میکنم حالا حالاها زیر لب گاهی تکرارشان کنم.نام هایی مثل آندره بالکونسکی،پییر بوزوخف،ناتاشا،کنت کوتوزوف،تیموخین و دولوخف و....اسمهایی که تلفظ و آهنگ عجیبشان در ذهنم ماندگارشان کرده است.هر چند اظهار نظر های گاه و بیگاه جناب تولستوی بین متن زیاد بود و رسما آخر کتاب دیگر یک جلسه درس تاریخ فلسفه جنگ و کشورداری بود اما رمان جذابی بود و دوستش داشتم و حتما دنبال فرصتی میگردم تا خودم کتاب را بخوانم.

از کتاب اینجور برداشت کردم که احتمالا  خود تولستوی تمایلات فراماسونری داشته است و فراماسونر ها هم که از عوامل دولت خبیث بریتانیا در دربار های کشورهای دیگر محسوب میشدند.الکساندر اول هم که متمایل به انگلیس بوده و پدرش پل را که تمایل به فرانسه داشته طی توطئه ای به قتل رسانده است.در واقع پل در ابتدا توسط انگلیسی ها به سمت فراماسونری هدایت میشود و لقب استاد اعظم به او میدهند.اما بعدتر با انگلیسی ها به اختلاف میخورد و شیفته ناپلئون میشود.انگلیس هم که منافع خودش را در خطر میدید نقشه قتل پل را طراحی میکند.برای همین در این کتاب اظهار نظرها بیشتر فرانسه ستیز هستند و به شدت در رمان فرقه فراماسونری تحسین میشود تا جاییکه بعضا گاهی تحریف شده و تزیین شده تعریف میشود.

#جنگ_و_صلح
#لئو_تولستوی
#چه_روزا_و_شبایی_داشتم_با_این_رمان
#دی_و_بهمن_۴۰۱
#حتی_شاید_آذر

پ.ن:رفتم چک کردم.از ۱۹ آذر شروع شد خوندن این رمان🥰

🌸سایه🌸

@sayeh_sayeh
        

          بعضی وقت‌ها برام عجیبه که چطور یه کتاب می‌تونه به شکل عجیبی موردعلاقه‌ی آدم بشه... چطور می‌تونه انقدر تأثیرگذار باشه و بدون این که حتی خودت بفهمی تو ذهنت حک بشه! جنگ و صلح از این رمان‌ها بود. 
فوق‌العاده بود. نکته‌ی جالب این بود که تولستوی احتمالاً خودش رو در قالب بزوخف می‌دیده... مردی دانا و ساده و کم‌حرف (همون لوین آناکارنینا) و کارهای اون‌ها معمولاً هم شبیه همه... مثلاً هر دو در آزادکردن موژیک‌ها پیشگامند هرچند نظر تولستوی احتمالاً این بوده که موژیک‌ها آمادگی آزادی رو ندارند... مثلاً پی‌یر در جایی به رعیت خودش پیشنهاد آزادی را می‌دهد و او از وضع خودش اعلام رضایت می‌کند. 
تولستوی احتمالاً یکی از اولین کسانی هست که توی هنر داستان‌نویسی به این فکر افتاده که مردم عامه‌ای که اسمی تو تاریخ ندارند چطوری از اتفاقات تاریخ تأثیر می‌گیرند و چطور بر این اتفاقات مؤثرند... البته احتمالاً تولستوی در پایان معتقد بوده نظرش به اندازه‌ی کافی روشن نیست و در فصل آخر شروع به سخنرانی درباره‌ی همین موضوع می‌گنه که کاش نمی‌کرد و می‌ذاشت درک خواننده مکفی باشه.
        

          جنگ و صلح
نوشته لئون تالستوی .
. "انسان در بند زمان گرفتار و در رویداد ها درگیر و در جریان آنها متحرک است." (صفحه 1435)
.
جنگ و صلح را بسیاری از منتقدین و بزرگان دنیای ادبیات، یکی از بزرگترین رمان های نوشته شده تاریخ میدانند. تالستوی، نویسنده قرن نوزدهم روسیه، در ابتدا قصد داشت تا جریانات تاریخی اوایل قرن نوزدهم را به صورت یک کتاب تاریخی بنویسد. پس از آنکه متوجه شد نیاز است تا به سال های آغازین قرن بازگردد، تصمیم میگیرد تا داستان حمله ناپلئون بناپارت به روسیه را به تصویر بکشد.
این رمان نزدیک به پانصد و هشتاد شخصیت مجزا دارد اما شخصیت های اصلی داستان، چهار خانواده اشرافی "بالکونسکی" و "رستف" و "بزوخف" و "واسیلی" اند. .
طی سال های آغازین قرن نوزدهم، ناپلئون با سپاهی میلیونی قصد حمله به امپراتوری اتریش را عملی میکند و روسیه از آنجایی که متحد اتریش است، وارد جنگ میشود.
سپس طی نبرد هایی که ارتش روسیه شکست میخورد، پیمان صلح بسته میشود اما چند سال بعد ناپلئون به قصد حمله به روسیه با سپاه افسانه ای خود به خاک روسیه وارد میشود.
.
وقایع کتاب بر اساس رویداد هایی واقعی و نبرد هایی واقعی اند.
تالستوی گاهی اوقات از بالا به داستان نگاه میکند و روایت تاریخ اروپا و ارتش ها را برایمان به تصویر میکشد، و گاهی مارا به روی زمین برده و در کنار شخصیت های داستان وارد ضیافت ها و مجالس و خانواده اشراف و میدان نبرد میشود.
داستان کتاب تنها حول محور وقایع رخ داده نیست! بلکه تالستوی با نگاهی تیزبینانه سعی دارد بینشی از وضعیت فرهنگی و اجتماعی و سیاسی بخش عظیمی از جهان را برای ما روشن کند.
در روند داستان گاهی خودش با شما به صحبت می‌نشیند و سوالاتی را از شما میپرسد.
چرا باید جنگ رخ میداد؟
آیا مقصر قتل عام میلیون ها انسان، ناپلئون و الکساندر بودند؟
اراده مردم چگونه تاثیر گذار بود؟
آیا انسان تحت جبر زمانه، آزادی عملی از خود ندارد؟
.
.
این کتاب در کنار تمامی داستان های عاطفی و سیاسی و اجتماعی و روایت نبرد های استرلیتس و بارادیو، بینشی عمیق از تاریخ را به شما میدهد و به طرح سوالاتی میپردازد که شما باید جوابشان را پیدا کنید.
.
"پیشینیان باستانی ما افسانه های حماسی برای ما باقی گذاشته اند که در آنها توجه تاریخ یکسره بر قهرمانان متمرکز است و ما هنوز نمیتوانیم به این حقیقت خو بگیریم که در عصر انسانی ما اینگونه تاریخ از معنا خالیست." (صفحه928)
.
.
در پناه خرد
        

          .
لویی چهاردهم مردی بسیار نخوتمند و خودکامه بود،معشوقگانی چنین و وزرایی چنان داشت و فرانسه را خوب اداره نمی‌کرد.جانشینانش اشخاصی سست نهاد بودند و آن‌ها نیز سلاطین باتدبیری نبودند و مانند او نورچشمیان و معشوقگانی چنین و چنان داشتند.از این گذشته،در آن هنگام کسانی بودند که کتاب می‌نوشتند.در اواخر قرن هجدهم بیست نفری در پاریس فراهم آمدند و از آزادی و برابری انسان‌ها سخن گفتند.کار به جایی کشید که در سراسر فرانسه مردم شروع کردند یکدیگر را کشتن و در آب انداختن.شاه و بسیاری دیگر را کشتند.در همان زمان در فرانسه نابغه‌ای پیدا شد که ناپلئون نام داشت،او همه‌جا پیروز می‌شد،یعنی آدم‌های بسیاری را می‌کشت و نشان نبوغش همین بود.معلوم نبود به چه علت به افریقا رفت تا مردم آن‌جا را بکشد و به قدری در کشتن افریقاییان موفق بود و به اندازه‌ای محیل و تیزهوش بود که وقتی به فرانسه برگشت به همه فرمان داد که از او اطاعت کنند، و همه از او اطاعت کردند. چون امپراطور شد باز به قصد کشتن مردم به ایتالیا و پروس و اتریش رفت و در این کشورها هم آدم‌های بسیاری را کشت. اما در روسیه امپراطوری بود که الکساندر نام داشت و تصمیم گرفت در اروپا نظم برقرار کند و به این قصد با ناپلئون جنگید اما در ۱۸۰۷ ناگهان با او دوست شد و چهارسال بعد باز با او به ستیزه برخاست و باز شروع کردند آدم‌های بسیاری را کشتن...
#جنگ_و_صلح #لئون_تولستوی ترجمه #سروش_حبیبی
        

          “جنگ و صلح” اثر لئو تولستوی یک رمان بسیار طولانی و پر از جزئیات است و “جالب‌ترین” قسمت آن می‌تواند بسته به سلیقه و علاقه خواننده متفاوت باشد. با این حال، برخی از بخش‌هایی که معمولاً مورد تحسین قرار می‌گیرند و به یاد ماندنی هستند 

    صحنه‌های نبرد، تولستوی نبردهای بزرگی مانند نبرد بورودینو را به تصویر می‌کشد. او نه تنها استراتژی‌ها و تاکتیک‌ها را شرح می‌دهد، بلکه تأثیر جنگ بر سربازان عادی و فرماندهان را نیز با جزئیات روانشناختی عمیقی بررسی می‌کند.
    تحلیل‌های فلسفی،رمان پر از بحث‌های عمیق درباره تاریخ، فلسفه، اراده آزاد و جبر است. تولستوی دیدگاه‌های خاص خود را در مورد ماهیت تاریخ و نقش افراد در آن بیان می‌کند که برای بسیاری از خوانندگان بسیار تأمل‌برانگیز است.
    تحول شخصیت‌ها، شخصیت‌های اصلی مانند پیر بزوخوف، آندری بولکونسکی، و ناتاشا روستوا در طول رمان دستخوش تحولات عظیمی می‌شوند. رشد، اشتباهات، و درس‌هایی که آن‌ها می‌آموزند، بسیار جذاب و قابل همذات‌پنداری است.
    زندگی خانوادگی و اجتماعی، تولستوی به زیبایی زندگی اشرافی روسیه در اوایل قرن نوزدهم را به تصویر می‌کشد. صحنه‌های رقص، مهمانی‌ها، شکار، و روابط خانوادگی، تصویری غنی از جامعه آن زمان ارائه می‌دهند.
    عشق و روابط، داستان‌های عاشقانه متعددی در رمان وجود دارد که به پیچیدگی‌های روابط انسانی می‌پردازند، از جمله عشق ناتاشا به آندری و پیر.
    شخصیت‌پردازی، تولستوی در خلق شخصیت‌های زنده و چندبعدی بی‌نظیر است. حتی شخصیت‌های فرعی نیز با جزئیات و عمق خاص خود به یاد ماندنی می‌شوند.
        

          جنگ و صلح حکایت رودخانه‌ای‌ست که از دل جنگ و خون می‌گذرد و در آرامش خانه و عشق پایان می‌گیرد.
تولستوی می‌گوید تاریخ را فرمان پادشاهان نمی‌نویسد، بلکه میلیون‌ها نفر از مردم عادی آن را می‌نوازند.
این کتاب نه فقط داستان جنگ، که آینه‌ای از زندگی، عشق و حقیقت انسان است.

(بالاخره بعد از دو ماه تموم شد ✨️)
        

          تولستوی هم آدم عجیبی‌ست.
یک‌هو پانصد شخصیت را وارد زندگی‌ات می‌کند و هرکدامشان را یک‌جور خاص توی ذهنت جلوه‌گر.
و تو خیالت را می‌سپاری به تولستوی تا از میان این‌همه شخصیت همراهِ قد کشیدن، رنج‌ کشیدن، خنده، گریه و تغییرهای چند شخصیت و چند خانواده شوی.
جنگ و صلح به‌معنای واقعی شاهکار است.
تولستوی طوری اتفاقات جنگ و دگرگونی‌های روسیه را همراه با زندگی شخصیت‌هایش بازگو می‌کند که انگار تو نشسته‌ای گوشهٔ عمارتی در مسکو و اتفاقات را مقابل چشمانت می‌بینی.
        

          هنر نویسنده در روایت یک داستان با تمام جزئیات و کاملا شبیه به واقعیت، خیلی ارزشمنده. 
شناختش از روحیات خانم‌ها هم فوق العاده ست طوری که گاهی تعجب میکردم چطور یه مرد اینقدر با ظرافت تونسته درونیات و نگرانی ها و غم‌های مثلا یه خانم باردار رو توصیف کنه!

محور اصلی و تاریخی داستان جنگ فرانسه و روسیه ست و شاید نصف یا بیشتر از نصف حجم کتاب به این  موضوع اختصاص داره. 
دلایل جنگ، جزئیات نبردها، اوضاع سربازها در جنگ و ...
آخر کتاب هم بحثهای جالبی درباره جبر و اختیار و فلسفه تاریخ و قوانین حاکم بر تاریخ داره. البته نهایتا به جواب روشنی نمی‌رسه ولی ابعاد قضیه رو مطرح می‌کنه. 
جالب میشد اگر این نویسنده با این عمق فکری با مکتب فکری اسلام و نظرات اهل بیت درباره این موضوعات آشنایی پیدا میکرد.

در مجموع خیلی خوب و حتی شاهکار بود.
ولی به دلایلی شخصی دوست ندارم بهش ۵ بدم!
ازش بابت سرنوشت بعضی از شخصیت های داستان ناراحتم
و حقیقتش اینه که بحثهای مربوط به جنگ و تحلیل وقایع جنگ و تاریخ و ... هم چندان برام جذاب نبود.