"سه کتاب" مجموع داستان‌های سه کتابِ "مول"، "دریا هنوز آرام است" و "بیهودگی" می‌باشد که پس از فوت احمد محمود و به اصرار علاقمندان، با اجازهٔ فرزندانِ محمود دوباره در قالب یک کتاب چاپ شد. 
در بیشتر داستان‌ها به رنج طبقهٔ کارگر و حمایت از فرودستان و مظلومان جامعه پرداخته می‌شود. بومی‌گرایی و فضاسازی در اقلیم جنوب هم ویژگی مشترکِ داستان‌ها به شمار می‌آید.
عمومِ داستان‌ها شخصیت‌محور هستند و شخصیت‌پردازی قوی در آن‌ها موج می‌زند.
داستان‌ها، زبانِ تصویرساز، سینمایی، ساده و صمیمی‌ای دارند. توصیفات زنده و دیالوگ‌ها جاندار هستند.
داستان "مول"، "سه ساعت دیگر"، "دریا هنوز آرام است" و "بود و نبود" را بیشتر دوست داشتم. 
داستان "بود و نبود"، شروع و پایانِ تکرارشونده و خوبی دارد، قشنگ شبیه یک فیلم است؛ به‌طوری‌که می‌گویم اگر احمد محمود فیلمنامه‌نویس هم می‌شد بد نبود. 
داستان "معبد" تک‌گویی دارد و کمی از نثر همیشگی محمود متفاوت است؛ بیشتر من را به یاد حال‌وهوایِ داستان‌های هدایت می‌انداخت.
تکراری که در داستان "تکرار" وجود دارد، جالب است و کل داستان شبیه یک فیلمنامه می‌باشد.
داستان "بیهودگی" هم جالب بود؛ مخصوصاً کبوتری که توی داستان حضور داشت.
جالب است بدانید؛
مجموعه داستان "مول"، داستان‌های کوتاهی است که قبلاً در مجلات چاپ شده بود و برای اولین‌بار احمد محمود آن را با هزینهٔ شخصی در سال ۱۳۳۶ چاپ کرد. "مول" اولین مجموعه داستانیِ احمد محمود است. داستان‌ها گاهی شبیه قصه‌های عامیانه می‌شوند.
دومین کتاب احمد محمود، مجموعه داستان "دریا هنوز آرام است" می‌باشد که آن را در سال ۱۳۳۹ گوتنبرگ چاپ کرد. کتاب چون فروش نمی‌رفت، انتشارات آن را کیلویی می‌فروخت یا جایزه می‌داد!
سومین کتاب احمد محمود، "بیهودگی" است که یکی از دوستانش در اهواز صاحب چاپخانه بود و آن را در ۵۰۰ نسخه چاپ کرد.
        

          قلم پخته در نوشتن داستان های کوتاه احمد محمود بر هیج کس پوشیده نیست .فقط کافی شروع به خواندن کنید آن وقت محال تا پایان پیش نرید
مروری بر مجموعه‌ی داستان کوتاه «سه کتاب» اثر «احمد محمود"

کتاب سه کتاب.. مجموعه‌ی داستان کوتاهی از احمد محمود است که در سال 1393 پس از سال‌ها توسط انتشارات معین دوباره چاپ شد.
 این کتاب مجموعه‌ای از سه مجموعه داستان کوتاه مجزا به نام‌های مول، دریا هنوز آرام است و بیهودگی است که به ترتیب در سال‌های 1336، 1339 و1341 نوشته شده‌اند.
 هرکدام از داستان‌ها هویت و اشخاص خاص خود را دارند؛ اما «مرگ» در تمامی آن‌ها نقشی کلیدی ایفا می‌کند
: یا کاراکترهای اصلی می‌میرند و یا زنده‌اند، ولی تنها نفس می‌کشند. چنانچه محمود می‌گوید «عرفا هرکس نفس نکشید مرده است؛ اما نه! مرده‌های زیادی هستند که نفس هم می‌کشند و من یکی از آن‌ها هستم...
        

          سه کتاب اثری از آثار احمد محمود، که اولین کتابی بود از احمد محمود خوانده‌ام.
من را جذب خودش کرد، به‌گونه‌ای که تصمیم گرفتم تمام آثار این نویسنده خوش‌نویس را در آینده بخوانم، و در زندگی مردمان جنوب زندگی کنم.
خواندن داستان و رمان، به‌گونه‌ای که زندگی کاراکتر و شخصیت‌های داستان و رمان لمس می‌کنیم و خودمان را جای اون شخص میگذاریم و در دل داستان می‌رویم و با اون به سمت کنجکاوی میرویم. اما این فقط بخشی از جذابیت رمان است، بخش جذابیت دیگه آن آشنا شدن با شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، زندگی انسان‌ها در رمان و داستان است، البته رمان علمی تخیلی نباشد:) 
در داستان‌های این کتاب احمد محمود هم، همین نکته آشنا شدن با شرایط زندگی هستش که برای من جذابیت فراوانی داشت، یعنی به‌گونه‌ای بود که من را برد به شرایط اجتماعی اون زمان.
قدرت نوشتن داستان‌ها به گونه‌ای بود که من محو میشدم و انگار جای اون شخص هستم! کمتر نویسنده‌ای می‌تواند چنین تصویر سازی کند، مثلا در داستان انتر تریاکی و کابوس، به‌گونه‌ای تصویر سازی قوی بود که من یک لحظه‌ خودم را تریاکی تصور کردم و حال و احوال او را درک کردم!
علاوه بر این در بعضی از داستان‌هایش به سمت خصوصیات بعضی از مردمان اون‌زمانه نشانه رفت و آن را نقد میکرد، مانند بیهودگی که اشاره به زندگی یک فرد که همسرش دست به تن فروشی زده، آلاچیق که اشاره به بدگمانی مردم رفته، مامور اجرا هم اشاره به و رشوه‌گری، و یک چتول عرق که اشاره به زندگی یک آدم مشروبی که به فلاکت افتاده است پرداخته است.
در نتیجه خواندن این کتاب را پیشنهاد میدهم

        

          مسافر  ★★★☆☆
انتر تریاکی ★★★★☆
مول ★★★★★
کابوس ★★★☆☆
مامور اجرا ★★★★☆
سه ساعت دیگر ★★★★★
حسرت ★★★★★
کهیار ★★★★☆
و --------------------------
دریا هنوز ارام است ★★★★★
یک چتول عرق ★★☆☆☆
بود و نبود ★★★★★
معبد ★★★☆☆
و --------------------------
تکرار ★★★☆☆
الاچیق ★★☆☆☆
بیهودگی ★★★★★
و --------------------------